Μια νέα πατέντα για να αυξήσουν τις αποδοχές τους και να επιτύχουν προαγωγή έχουν ανακαλύψει αρκετοί στη χώρα μας εδώ και καιρό.
Η μόδα ανθίζει ιδιαίτερα στον δημόσιο τομέα, που παραδοσιακά στελεχωνόταν με πολιτικά κριτήρια. Η πατέντα συνίσταται στην απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου με σπουδές εξ αποστάσεως, που προσφέρουν ξένα πανεπιστήμια έναντι αμοιβής.
Οι πελάτες είναι προφανώς τόσο πολλοί που ένα τουλάχιστον εξ αυτών προσφέρει τα μαθήματα στα ελληνικά και έχει δύο εξεταστικά κέντρα στην Ελλάδα.
Προφανώς, για να διευκολύνει τους πελάτες-φοιτητές.
Φυσικά, δεν είναι μόνο η Ελλάδα. Η πατέντα έχει επίσης μεγάλη πέραση στην Ιταλία όπως μαθαίνουμε. Στην προκειμένη περίπτωση και οι δύο πλευρές βγαίνουν κερδισμένες.
Τα ξένα πανεπιστήμια, που δεν είναι μόνο τα «ανοικτά», βγάζουν πολλά λεφτά. Από την άλλη πλευρά, οι πελάτες από την Ελλάδα αποκτούν μεταπτυχιακό, που πέραν του πρεστίζ του τίτλου, μάστερ ή διδακτορικό, τους δίνει το διαβατήριο για να διεκδικήσουν προαγωγές και το επίδομα πτυχίου στον δημόσιο τομέα.
Φυσικά, κάποιος μπορεί να πει πως η μάθηση εξ αποστάσεως, ακόμη κι αν αφορά μεταπτυχιακές σπουδές για ειδικούς λόγους, είναι μια σχετικά νέα τάση. Ασφαλώς, όμως στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται ακριβώς περί μαθήσεως, αλλά περί διευκολύνσεως που δεν στοχεύει ασφαλώς στην αναβάθμιση της ποιότητας του ανθρώπινου κεφαλαίου.
Απλά η βιομηχανία των μεταπτυχιακών τίτλων εξ αποστάσεως επιβεβαιώνει την τάση που υπάρχει στην Ελλάδα και κυρίως στο Δημόσιο να ευτελίζονται πολλά πράγματα.