Συνέβησαν και στις Ηνωμένες Πολιτείες κάποτε. Το 1986, το έλλειμμα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ είχε ανέλθει σε 239 δισ. δολάρια ή 5,6% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ).
Το μέγεθος του ελλείμματος ήταν αρκετά μεγάλο για να προκαλέσει ανησυχίες στην τότε κυβέρνηση και στο Κογκρέσο, που αποφάσισαν να δράσουν. Το Κογκρέσο πέρασε λοιπόν ένα νόμο που καθόριζε τους στόχους για το έλλειμμα κάθε χρόνο και ο τότε πρόεδρος Ρίγκαν τον υπέγραψε.
Ο νόμος ήταν γνωστός ως Gramm-Rudman-Hollings Bill από τα ονόματα των γερουσιαστών που ήταν οι ανάδοχοι. Ο στόχος ήταν το έλλειμμα να μειώνεται κατά 36 δισ. ευρώ κάθε χρόνο, με απώτερο σκοπό να μηδενισθεί το 1991.
Όμως, οι στόχοι που έθετε ο συγκεκριμένος νόμος δεν ήταν απλώς κάποιες κατευθυντήριες γραμμές. Ηταν δεσμευτικοί. Αν λοιπόν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είχε μεγαλύτερο έλλειμμα από τον στόχο, ο νόμος προέβλεπε αυτόματες περικοπές δαπανών.
Οι περικοπές ήταν ανάλογες του μεγέθους κάθε κατηγορίας δαπανών του προϋπολογισμού. Αν λοιπόν οι στρατιωτικές δαπάνες αντιπροσώπευαν το 20% των συνολικών δαπανών, θα έπρεπε να υποστούν αναλογικά το ίδιο ποσοστό μείωσης ως προς το σύνολο των περικοπών.
Αν δηλαδή οι συνολικές περικοπές για να πιαστεί ο δημοσιονομικός στόχος έπρεπε να είναι 10 δισ. ευρώ, το 20% ή 2 δισ. θα προέρχονταν από τις στρατιωτικές δαπάνες.
Όμως, ο νόμος Gramm-Rudman-Hollings Bill προσέκρουσε στις αντιρρήσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, που αποφάσισε ότι ένα μέρος του ήταν αντισυνταγματικό. Ουσιαστικά, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι οι αυτόματες περικοπές δαπανών θα έπρεπε να εγκριθούν από το Κογκρέσο πριν εφαρμοσθούν.
Ο νόμος άλλαξε την ίδια χρονιά, δηλαδή το 1986, για να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις των δικαστών και ξανά το 1987.
Μέχρι το 1988, ο νόμος είχε αλλοιωθεί αρκετά σε σχέση με την αρχική του μορφή και δεν είχε το ίδιο αποτέλεσμα, ενώ το Κογκρέσο εμφανιζόταν απρόθυμο να τον εφαρμόσει.
Αναφερθήκαμε στο συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός για να δείξουμε ότι ο αυτόματος «κόφτης» δαπανών έχει παρελθόν σε άλλες χώρες και καλά θα ήταν να το γνωρίζουμε, παρότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές σε σύγκριση με τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα.