Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, όπως συνηθίζεται να λέγεται, η τρόικα ζητά να μπουν εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια γι' αυτούς που θέλουν να μπουν στη ρύθμιση των 100 δόσεων.
Ασφαλώς, μια νέα αλλαγή του σχετικού νόμου θα προκαλούσε αρνητικούς συνειρμούς για τη συγκυβέρνηση, μετά μάλιστα τους πρόσφατους κραδασμούς.
Όμως από καθαρή οικονομική σκοπιά, αυτό που προτείνουν οι εκπρόσωποι των δανειστών δεν είναι παράλογο.
Η ρύθμιση για τις 100 δόσεις έγινε, φανταζόμαστε, για να διευκολύνει ανθρώπους που βρίσκονται σε πραγματικά δύσκολη θέση και όχι για όλους.
Με δεδομένο ότι όταν μιλάμε για περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα αναφερόμαστε σε ακίνητα, θα ήταν παράλογο να μπει κάτι τέτοιο ως κριτήριο για την υπαγωγή στη ρύθμιση, για προφανείς λόγους.
Το ακίνητο σήμερα είναι βάρος και δεν μπορεί να πουληθεί σε μια παγωμένη αγορά. Επομένως, ο κατέχων ακίνητα βρίσκεται σε μειονεκτική θέση.
Η φράση «κάτσε καλά παιδί μου να μην σου αγοράσω σπίτι» αποτυπώνει εύγλωττα την πραγματικότητα.
Όμως, δεν ισχύει το ίδιο για οφειλέτες που έχουν υψηλά εισοδήματα και σημαντικές τραπεζικές καταθέσεις.
Αυτοί ή τουλάχιστον πολλοί εξ αυτών έχουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους και απλώς εκμεταλλεύονται τη ρύθμιση.
Είναι κάτι που η κυβέρνηση θα έπρεπε να είχε εντοπίσει εγκαίρως και να λάβει υπόψη, γιατί επηρεάζει τα έσοδα.
Μήπως λοιπόν η τρόικα έχει δίκιο σε αυτό το σημείο;