Πριν από λίγο καιρό, το μάτι μου έπεσε σε μια είδηση που ήθελε μια μεγάλη τουριστική επένδυση στην Κρήτη να ξεκινά μετά την έγκριση του Προεδρικού Διατάγματος (Π.Δ.) από το κεντρικό συμβούλιο διοίκησης.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, το κεντρικό συμβούλιο διοίκησης αποτελείται από 11 γενικούς γραμματείς υπουργείων.
Επρόκειτο για την επένδυση του βρετανικού ομίλου Minoan στο Cavo Sidero στη Κρήτη, που έχει περάσει από 40 κύματα από τη δεκαετία του 1990.
Όμως, άλλο η εντύπωση και άλλο η πραγματικότητα.
Έχουμε λοιπόν και λέμε, χωρίς να απαριθμήσω τα βήματα που προηγήθηκαν της έγκρισης από το κεντρικό συμβούλιο διοίκησης. Το Π.Δ. θα πρέπει να υπογραφεί μετά τους συναρμόδιους υπουργούς και κατόπιν να πάει στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για έγκριση. Η συνήθης διάρκεια αναμονής είναι 2 με 6 μήνες, όπως μου λένε. Όμως, το Ειδικό Σχέδιο Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων (ΕΣΧΑΔΑ) που συνδέεται με την πώληση του Αστέρα Βουλιαγμένης βρίσκεται στο ΣτΕ από τον περασμένο Απρίλιο, αν θυμάμαι καλά.
Αν λοιπόν το ΣτΕ εγκρίνει το ΕΣΧΑΔΑ της επένδυσης στη Κρήτη με ή χωρίς αλλαγές, θα ξαναπάει πίσω στους υπουργούς για υπογραφή. Αφού γίνει κι αυτό, θα πάει για υπογραφή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Όμως, δεν τελειώσαμε. Οποιοσδήποτε έχει το δικαίωμα να προσφύγει στο ΣτΕ εναντίον του Προεδρικού Διατάγματος μέσα σε διάστημα 60 ημερών από την υπογραφή.
Αν αυτή η διαδικασία είναι fast track, τότε κάποιος αναρωτιέται τι είναι το slow ή το κανονικό track στην έγκριση επενδύσεων σε μια χώρα που εξέρχεται από 6ετή ύφεση και τις έχει απολύτως ανάγκη.