Η οικονομική ιστορία είναι ένας κλάδος σπουδών που λίγοι φοιτητές θέλουν να ακολουθήσουν.
Όμως, είναι πολύ πιο δημοφιλής για το ευρύ κοινό γιατί υπάρχουν οικονομικές ιστορίες από τις οποίες μπορούμε να μάθουμε πολλά.
Πολύ περισσότερο όταν ένα διακεκριμένος καθηγητής της Ιστορίας και των Διεθνών Υποθέσεων, όπως ο Χάρολντ Τζέιμς, του αμερικανικού πανεπιστημίου Πρίνστον και του ευρωπαϊκού πανεπιστημιακού ινστιτούτου της Φλωρεντίας, βλέπει κάποιες ομοιότητες της τραπεζικής κρίσης του 1907 κι εκείνης του 2007-2008.
Ο καθηγητής, ο οποίος θεωρείται ειδικός στη γερμανική ιστορία, υποστηρίζει ότι η τραπεζική κρίση του 1907 που ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κήρυξη του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου το 1914.
Διάφορες χώρες όπως η Βρετανία που ήταν η κυρίαρχη της εποχής θεώρησαν την κρίση μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να χαράξουν στρατηγικές που προωθούσαν τα εθνικά τους συμφέροντα.
Σε εκείνη την κρίση, η Βρετανία έβαλε στο στόχαστρό της την ανερχόμενη ευρωπαϊκή δύναμη της εποχής, τη Γερμανία.
Η τελευταία έδειχνε τάσεις αυτονομίας με αποκορύφωμα τη χρηματοδότηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής της Βαγδάτης, ερχόμενη σε σύγκρουση με τα βρετανικά συμφέροντα στη Μέση Ανατολή.
Οι προστατευτικές και άλλες στρατηγικές με επίκεντρο τα χρηματοοικονομικά που εφάρμοσαν οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής μετά την οικονομική κρίση του 1907 προς εθνικό όφελος έστρωσαν το έδαφος για τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, λέει ο καθηγητής.
Ο κ. Τζέιμς, ο οποίος ειδικεύεται στη γερμανική ιστορία, θεωρεί ότι η κρίση του 2007-2008, έναν αιώνα αργότερα, έχει εξάψει τα εθνικιστικά πάθη στην Ευρώπη και αλλού.
«Καταστρεπτικές στρατηγικές ίσως δεν είναι πολύ πίσω», ισχυρίζεται.
Είναι προφανές τι έχει στον νου του.
Ας ελπίσουμε ότι δεν έχει δίκιο.