Στη χειρότερη χρονιά για τις αγορές μετοχών μετά από πτώση (stock market-dip) από το 1930 εξελίσσεται η φετινή. Κι αυτό γιατί οι μετοχές δεν ανακάμπτουν μετά από μια πτώση αλλά συνεχίζουν να υποχωρούν, «καίγοντας» τους επενδυτές που σπεύδουν να τις αγοράσουν.

Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, ο δείκτης S&P 500 υποχωρεί 1,2% κατά μέσο όρο την εβδομάδα, μετά από μια ημερήσια πτώση της τάξης του 1% κατ’ ελάχιστον.

Είναι η μεγαλύτερη μείωση από το 1931. 

Πολλοί επενδυτές, κυρίως μικροεπενδυτές, έβγαλαν καλό μεροκάματο εφαρμόζοντας την ανωτέρω στρατηγική μετά τη μεγάλη χρηματοοικονομική κρίση του 2008 και ιδιαίτερα κατά την απότομη ανάκαμψη την περίοδο της Covid.

Τα έντοκα γραμμάτια δεν είναι ομόλογα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τα  ομόλογα «κουρεύτηκαν» αλλά τα έντοκα δεν «κουρεύτηκαν» κατά την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους (PSI) το 2012.

Παρ’ όλα αυτά η διάθεση των ξένων επενδυτών να αγοράσουν τα έντοκα συμβαδίζει με την άποψη που έχουν για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και του δημοσίου χρέους.

Στις καλές ή μάλλον «ανώδυνες» εποχές, το μερίδιο των ξένων εμφανίζεται αυξημένο, ενώ στις δύσκολες εποχές είναι αρκετά μειωμένο καθώς έχουν μικρή συμμετοχή στις δημοπρασίες και τα περισσότερα έντοκα καταλήγουν σε εγχώρια χαρτοφυλάκια, π.χ. τράπεζες, Κοινό Κεφάλαιο κ.τλ.    

Το αμερικανικό νόμισμα έχει ισχυροποιηθεί τόσο πολύ, που σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο έναντι ξένων νομισμάτων. Μπορεί να απέχει ακόμη από το ιστορικό υψηλό έναντι του ευρώ, αλλά τελεί υπό διαπραγμάτευση κάτω από την ισοτιμία, κοντά στο 0,96.

Όμως, αυτό δεν σημαίνει πως αποτιμάται σωστά. Με βάση τουλάχιστον την αρχή της αγοραστικής δύναμης (PPP) έναντι των νομισμάτων των G10, που λαμβάνει υπόψη τη διαφορά πληθωρισμού μεταξύ των ΗΠΑ και του μέσου πληθωρισμού των 10 μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου.

Ο τίτλος στην πρόσφατη έκθεση του IIF «Το πληθωριστικό σοκ της Covid τελείωσε» ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικός. Οι αναταράξεις στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα μετά το άνοιγμα της παγκόσμιας οικονομίας στον απόηχο της Covid έφερε μεγάλες καθυστερήσεις στις παραδόσεις προϊόντων και σημαντικές αυξήσεις τιμών. Κι αυτό γιατί η βιομηχανική παραγωγή και  οι ναυτιλιακές εταιρείες δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στην απότομη αύξηση της ζήτησης.

Το Ινστιτούτο της Διεθνούς Χρηματοοικονομικής (IIF) κατασκεύασε δείκτες και συνέκρινε την κατάσταση που επικρατούσε το 2021 με τη σημερινή κατάσταση και έφθασε στο ακόλουθο συμπέρασμα. Οι χρόνοι παράδοσης των προϊόντων έχουν ομαλοποιηθεί και οι ανοδικές πιέσεις στις τιμές έχουν κατακαθίσει. 

Επισήμως, το δημόσιο χρέος εκτιμάται ότι θα υποχωρήσει λίγο πάνω από το 180% του ΑΕΠ στο τέλος της φετινής χρονιάς, από 193% πέρυσι. Ανεπισήμως, όμως, σε κατ' ιδίαν συνομιλίες τους, κάποια στελέχη του κυβερνητικού επιτελείου εμφανίζονται πολύ πιο αισιόδοξα.

Τι προβλέπουν; Το χρέος θα υποχωρήσει στο 168%-169% του ΑΕΠ το 2022 καθώς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν θα αυξηθεί στα 210 δισ. ευρώ από 183 δισ. πέρυσι.

Ο ρυθμός ανάπτυξης του πραγματικού ΑΕΠ προβλέπουν ότι θα φτάσει ή ξεπεράσει το 6% από 5,2%-5,3%, που είναι η νέα αναθεωρημένη επίσημη πρόβλεψη του ΥΠΟΙΚ.