Ακούμε για το πώς αλλάζει συνέχεια ο κόσμος, πόσο σύντομη είναι η διάρκεια ζωής ενός προϊόντος, πόσο θεαματική, πλην όμως βραχύβια επιρροή μπορεί να έχει ένα… tweet και άλλες «νανοεξελίξεις» για μια επενδυτική τοποθέτηση.

Κι όμως, γράφει ο αναλυτής του MarketWatch, Matthew Lynn, υπάρχουν κάποια προϊόντα που η απόδοσή τους κρατάει με τις δεκαετίες. Το παράδειγμά του είναι 2 από τις μακροβιότερες βρετανικές μάρκες της ψυχαγωγικής βιομηχανίας: ο James Bond και οι Rolling Stones, δύο brands που υπάρχουν εδώ και μισό αιώνα.

Η μελέτη των χαρακτηριστικών αυτών των δύο brands προσφέρει ορισμένα εξαιρετικά μαθήματα οικονομικής επιβίωσης και δίνει τη δυνατότητα στον επενδυτή που θα τα αξιοποιήσει να δημιουργήσει μια πολύ καλή βάση για το χαρτοφυλάκιό του.

Με την κυκλοφορία του Skyfall, της 23ης έκδοσης του franchise του πράκτορα James Bond, η ταινία έσπασε όλα τα ρεκόρ του box-office εντός κι εκτός Αμερικής, συγκεντρώνοντας 90 εκατ. δολάρια στην αμερικανική πρεμιέρα και πάνω από 500 εκατ. δολ. από τις πρεμιέρες στον υπόλοιπο κόσμο.

Όσο για τους Stones -που μάλιστα δεν έχουν καν τη δυνατότητα να αντικαθιστούν τον πρωταγωνιστή τους κάθε τόσο-, το συγκρότημα καταφέρνει ακόμη να γεμίσει με άνεση κάθε στάδιο του πλανήτη, και μάλιστα παρουσιάζοντας καινούρια τραγούδια - που μπορεί να μην είναι το Brown Sugar, αλλά είναι περίφημα για τραγουδιστές οι οποίοι πλησιάζουν τα 70.

Δεν υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις ή μάρκες που επιβιώνουν επιτυχώς για μισό αιώνα. Το Top 20 του Fortune 500 της χρονιάς 1962 περιλαμβάνει ελάχιστες εταιρίες που παραμένουν και σήμερα μαζί μας, όπως η Exxon ή η AT&T. Και αυτές που υπάρχουν έχουν περάσει διά πυρός και σιδήρου, η General Motors, για παράδειγμα, έχει ζήσει μία χρεοκοπία στο μεσοδιάστημα.

Κάτι ανάλογο ισχύει για τον δείκτη FTSE στο βρετανικό χρηματιστήριο, που διατηρεί ακόμη μόνο δύο από τα αρχικά μέλη του (την Tate & Lyle και την GKN).

Αν μπορούσε ο επενδυτής να τοποθετηθεί σε πράγματα που θα συνεχίσουν να υπάρχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα το έκανε ευχαρίστως. Οπότε, ποια μαθήματα οικονομικής επιβίωσης προσφέρουν αυτοί οι κολοσσοί της ψυχαγωγικής βιομηχανίας για να βοηθήσουν τις επενδυτικές επιλογές;

Ο κ. Lynn ξεχωρίζει τα εξής πέντε:

Πρώτον: η απλότητα. Οι Stones ποτέ δεν παρεξέκλιναν από τον βασικό τους ήχο και οι ταινίες του Bond, αν και έχουν «επιταχυνθεί» κάπως, διατηρούν την απλή τους αρχική φόρμουλα: γρήγορα αυτοκίνητα, ωραίες γυναίκες, εξωφρενικοί κακοί και θεαματικά πλάνα. Λίγη ποικιλία προστίθεται κάπου-κάπου για να γίνεται ένα φρεσκάρισμα, αλλά πολύ λίγη, ώστε το προϊόν να παραμένει αναγνωρίσιμο.

Δεύτερον: η αναλγησία. Οι παραγωγοί του Bond έχουν μάθει να ξεφορτώνονται τους πρωταγωνιστές πριν τους βαρεθεί το κοινό. Ο Pierce Brosnan έκανε τεράστια επιτυχία στις 4 ταινίες που ανέλαβε κι έφερε πολλά λεφτά στην παραγωγή, αλλά αντικαταστάθηκε πριν προλάβει να γίνει βαρετός. Όταν χρειάζεται αλλαγή πρέπει να γίνει γρήγορα και ανελέητα. Η μάρκα είναι σημαντικότερη από το άτομο.

Τρίτον: η τσιγγούνικη προσφορά. Μέσα σε 50 χρόνια, έχουν βγει 23 ταινίες Bond, δεν υπάρχει καμία τηλεοπτική σειρά Bond σε καρτούν για παιδιά και τα video games σπανίζουν. Ο 007 δεν πετάγεται στην οθόνη του YouTube κάθε λίγο και λιγάκι. Όταν βγαίνει μια νέα ταινία, πρέπει να είναι γεγονός. Αντίστοιχα και οι Stones δεν έχουν κάνει καμία παραγωγή για πέντε χρόνια. Αφήνουν χρόνια να περνούν χωρίς live ή νέο υλικό. Είναι καλύτερο να υπάρχει έλλειψη στην αγορά, γιατί κρατάει τη ζήτηση. Τα μακροπρόθεσμα κέρδη είναι μεγαλύτερα από τα βραχυπρόθεσμα.

Τέταρτον: η επιμονή. Κάθε πράγμα έχει την κακή χρονιά του. Ο Timothy Dalton δεν απέδωσε ως Bond και το franchise έδειχνε ότι δεν θα καταφέρει να επιβιώσει, μέχρι που το επανέφερε στη ζωή το Goldeneye. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να θεωρεί ότι το Dirty Work είναι από τα καλά άλμπουμ των Stones. Πάντα θα υπάρχουν χαμηλά σημεία στον κύκλο εξέλιξης μιας μάρκας. Πρέπει να τα ξεπερνάμε και να επιστρέφουμε δριμύτεροι.

Πέμπτον: η εντοπιότητα. Ο 007 είναι παγκόσμιο franchise, αλλά παραμένει βρετανικό προϊόν. Οι Stones πουλάνε σε όλο τον κόσμο, αλλά δεν ξεχνάνε ποτέ την προφορά του Κεντ. Σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά, η αυθεντικότητα μετράει. Ο κόσμος δεν θέλει ομογενοποιημένη προϊόντα. Θέλει τα προϊόντα να προέρχονται από έναν συγκεκριμένο τόπο και να αντλούν τον χαρακτήρα τους από αυτόν.

Η παραπάνω στρατηγική δεν είναι η πλέον εξειδικευμένη επενδυτική φόρμουλα που γράφτηκε ποτέ. Να πούμε, όμως, ότι υπάρχουν και πολλές εταιρίες που την εφαρμόζουν.

Η Apple δεν παρατάει τα όπλα, παρά τα σκαμπανεβάσματα των εποχών. Η Mercedes είναι το απόλυτο γερμανικό αυτοκίνητο με πωλήσεις σε όλο τον πλανήτη. Η Nestle διακόπτει χωρίς δεύτερη σκέψη οποιαδήποτε γραμμή προϊόντος δεν της αποδίδει. Όσες εταιρίες έχουν 3 ή 4 από τα παραπάνω χαρακτηριστικά πιθανότατα θα εξακολουθούν να υπάρχουν σε 50 χρόνια και να ανταμείβουν αδρά τους επενδυτές τους.