H δεύτερη ευκαιρία του Παπακωνσταντίνου

Αυθαίρετα, δασικοί χάρτες, κτηματολόγιο, ενέργεια: σε αυτά τα μέτωπα θα κριθεί η δεύτερη -και τελευταία- ευκαιρία του πρώην υπουργού Οικονομικών να παραμείνει στο πολιτικό προσκήνιο.

H δεύτερη ευκαιρία του Παπακωνσταντίνου
Για τον περισσότερο κόσμο η δεύτερη ευκαιρία στη ζωή είναι ένα ανέλπιστο και σπάνιο δώρο. Στην πολιτική τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά κι ο πρώην υπουργός Οικονομικών, κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου, την έχει ήδη στα χέρια του.

Η μοίρα, ή αν προτιμάτε η θέληση του πρωθυπουργού -μάλλον και της… τρόικας-, τον έφερε στη θέση του υπουργού Περιβάλλοντος, με αρμοδιότητες σε πραγματικά καυτά θέματα για την ελληνική κοινωνία και οικονομία.

Ποια είναι αυτά: η προστασία του δάσους και της ελληνικής φύσης, η ρύθμιση των αυθαιρέτων, μιας μάστιγας που ταλανίζει τη χώρα επί δεκαετίες, η κατάρτιση κτηματολογίου σε όλη την επικράτεια και, βεβαίως, η ρύθμιση των θεμάτων της ενέργειας.

Μάλλον άτυχος έως τώρα, δεδομένης της συγκυρίας στην οποία ανέλαβε τα οικονομικά θέματα, ο πάλαι ποτέ "ανερχόμενος" πολιτικός από την επαρχία ίσως δει την τύχη του να αλλάζει.

Κι αυτό διότι αναλαμβάνει τα ηνία του ΥΠΕΚΑ αμέσως μετά τη θητεία της κ. Τίνας Μπιρμπίλη, στη διάρκεια της οποίας τα επιτεύγματα ήταν από ελάχιστα έως… ανύπαρκτα.

Εμφορούμενη από έναν πράσινο αυτισμό, η άπειρη και φανατισμένη πρώην υπουργός απέτυχε να συγκεράσει το όποιο όραμά της με τον ρεαλισμό που απαιτεί η εποχή, υποσχέθηκε χωρίς να παραδώσει και, το κυριότερο, κατάφερε να ξεσηκώσει μεγάλο μέρος της κοινωνίας εναντίον της.

Ας πάρουμε για παράδειγμα το θέμα των δασικών χαρτών στην Αττική. Όπως φάνηκε κι από το παράδειγμα της περιοχής Πεντέλης (όπου έχουν ήδη αναρτηθεί οι χάρτες), μια διαδικασία που κινήθηκε με λάθος τρόπο θα καταλήξει λανθασμένα.

Η χρήση αεροφωτογραφιών που λήφθησαν αμέσως μετά τον μεγάλο πόλεμο, (όταν οι Αμπελόκηποι ήταν όντως χωράφια) είναι επόμενο να δημιουργήσει αναταραχή σε περιοχές που αναπτύχθηκαν ιλιγγιωδώς μετά τη δεκαετία του '60.

Κάπως έτσι, με τη μεθοδολογία της κ. Μπιρμπίλη, είχαμε το ιλαροτραγικό φαινόμενο να χαρακτηριστεί δασική η πλατεία της Πεντέλης και να πέφτουν βροχή οι ενστάσεις χιλιάδων κατοίκων, που νόμιμα έχτισαν τα σπίτια τους, με άδειες και όλα τα σχετικά και τώρα πρέπει να τρέξουν (και να… πληρώσουν βεβαίως) για να αποδείξουν το αυτονόητο: ότι είναι νόμιμοι!

Ο τραγέλαφος αυτός αναμένεται να επαναληφθεί αλλά και να ενταθεί σε άλλες περιοχές της Αττικής, όπου θα ακολουθήσει η ανάρτηση των νέων δασικών χαρτών.

Ο νέος υπουργός, όμως, μπορεί να προλάβει τις εξελίξεις πριν γίνουν εκρηκτικές.

Να επανεξετάσει τις διαδικασίες και να βρει νέες, πιο ρεαλιστικές (που είχαν άλλωστε προταθεί από την αντιπολίτευση παλαιότερα χωρίς να υιοθετηθούν), ώστε να δοθεί λύση για την προστασία των δασών, χωρίς να ταλαιπωρούνται αναίτια χιλιάδες νόμιμοι πολίτες.

Ομοίως και στην περίπτωση των αυθαιρέτων. Επιτέλους, θα πρέπει κάποια στιγμή σε αυτήν τη χώρα να επικρατήσει όχι η λογική της εξυπηρέτησης ή της ανοχής, αλλά ο ρεαλισμός. Οι διαστάσεις του προβλήματος είναι τέτοιες που δεν μπορούν να απαλειφθούν ούτε με εξοντωτικά πρόστιμα ούτε με κατεδαφίσεις.

Η αποτελεσματική επίλυση του θέματος, πέραν των όποιων εισπρακτικών μέτρων (που αναμφίβολα θα επιβληθούν λόγω και της περιόδου κρίσης), επιβάλλει την ορθολογική επέκταση των περιοχών δόμησης εκεί όπου εκ των πραγμάτων έχει ήδη επισυμβεί διά της πλαγίας, εδώ και δεκαετίες, αλλά και την οριοθέτηση περιοχών ανάπλασης και αναδάσωσης ώστε να διατηρηθούν δασικοί πνεύμονες.

Ο ρεαλισμός και η γνώση του τι έχει συμβεί μέχρι σήμερα στη χώρα μας δείχνουν ξεκάθαρα ότι δασικές περιοχές που μεταβλήθηκαν παράτυπα σε οικισμούς ούτε θα κατεδαφιστούν ούτε θα γίνουν ποτέ ξανά δάσος.

Αυτό λοιπόν που έχει τώρα σημασία είναι να προστατευθούν τα εναπομείναντα δάση από τη διαιώνιση του φαινομένου της αυθαίρετης δόμησης και να απλοποιηθούν οι δαιδαλώδεις διαδικασίες έκδοσης άδειας που οδήγησαν σε τρύπες, παράθυρα και χρηματισμούς των ποικίλων... αρμοδίων, είτε επρόκειτο για δασαρχεία, είτε για κοινότητες, είτε για πολεοδομίες.

Και βεβαίως να γίνει αναδάσωση εκεί όπου μπορεί και πρέπει να γίνει.

Επ' αυτών, οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Σηφουνάκη για τα αυθαίρετα χαρακτηρίζονται, στην καλύτερη περίπτωση, νεφελώδεις. Τι σημαίνει άραγε στην περίπτωση αυθαιρέτων εκτός σχεδίου η διατύπωση ότι οι ιδιοκτήτες θα πληρώνουν πέραν του προστίμου και άλλα ποσά, διότι "θα πρέπει να αντικατασταθεί (sic) η δομημένη έκταση που καταλαμβάνει το αυθαίρετό τους με άλλη εντός του ίδιου δήμου, ώστε να διατηρηθεί η περιβαλλοντική ισορροπία";

Μέσα σε όλα αυτά, η χώρα θα πρέπει επιτέλους να αποκτήσει και κτηματολόγιο.

Πρόκειται για μια προσπάθεια που έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια, δεν λέει όμως να καταλήξει, παρά τις ευεργετικές συνέπειες που θα είχε κάτι τέτοιο σε όλο το... πλάνο αξιοποίησης της δημόσιας και της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας, ιδίως σε σχέση με τον τουρισμό και την παραθεριστική κατοικία.

Το άλλο καυτό θέμα αφορά βεβαίως στην αγορά ενέργειας, στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας και στο ζήτημα της ίδιας της ΔΕΗ. Μέχρι τώρα, έχουμε παρακολουθήσει μια γιαλαντζί απελευθέρωση της αγοράς, που γίνεται με κύριο μέλημα της εκάστοτε κυβέρνησης την προστασία των συμφερόντων της ΔΕΗ αλλά και των συνδικαλιστών της, υπό την περιβόητη πλέον ΓΕΝΟΠ.

Προφανώς, η κατάσταση αυτή δεν θα συνεχιστεί. Το επιτάσσουν οι συνθήκες κρίσης αλλά και οι ευρωπαϊκές νόρμες. Μέχρι πρότινος, όμως, παρακολουθούσαμε μια αδιάκοπη προσπάθεια του ΥΠΕΚΑ και της διοίκησης της ΔΕΗ να τρενάρουν τις εξελίξεις.

Αλλά και μια εμμονή στις νέες πράσινες πηγές ενέργειας (με έμφαση επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ στα φωτοβολταϊκά), που δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι δικαιολογείται από την οικονομική συγκυρία (μια και η ενέργεια αυτή είναι ιδιαίτερα ακριβή) ούτε και από την υφιστάμενη (και απολύτως… εισαγόμενη) τεχνολογία, ιδίως όταν εκδηλώνεται χωρίς σχέδιο και προγραμματισμό, λαμβάνοντας τις διαστάσεις μόδας.

Σε αυτούς τους κύριους άξονες θα κριθεί η επιτυχία του κ. Παπακωνσταντίνου.

Θα τα καταφέρει; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Το σίγουρο όμως είναι ότι, αν αποτύχει τώρα, θα περάσει κατευθείαν στο χρονοντούλαπο της πολιτικής.


* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v