«Ανάσα» για ΕΝΚΛΩ, ελπίδες για τις υπόλοιπες εταιρίες του κλωστοϋφαντουργικού κλάδου, αλλά και φόβοι μήπως δημιουργηθεί διά της πλαγίας οδού ένας νέος Οργανισμός Ανασυγκρότησης (προβληματικών) Επιχειρήσεων…

Η προώθηση κυβερνητικών (μέσω Ευρωπαϊκής Ένωσης) μέτρων ενίσχυσης από την κυβέρνηση προς την Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία όχι μόνο δίνει ελπίδες για την τελική επιβίωση της εταιρίας, αλλά φαίνεται να σηματοδοτεί μια γενικότερη αλλαγή στάσης της κυβέρνησης απέναντι στον κλωστοϋφαντουργικό κλάδο.

Οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γιώργου Αλογοσκούφη ήταν σαφείς: «…Τα μέτρα αυτά εντάσσονται σε ένα πλαίσιο παρέμβασης για την αντιμετώπιση του γενικότερου προβλήματος του κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να υπάρχει συνέπεια με την κοινοτική πολιτική για τον ανταγωνισμό».

Δηλαδή, η κυβέρνηση (λογικά…) δεν μπορεί να βοηθήσει μόνο μία ή κάποιες εταιρίες του κλάδου, γιατί κάτι τέτοιο αντίκειται στους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό ακριβώς λέγαμε και σε δημοσίευμα του Euro2day στις 9 Ιουλίου, απόσπασμα του οποίου παρουσιάζουμε παρακάτω:

«Δεν είναι λίγοι πάντως οι παράγοντες του κλωστοϋφαντουργικού κλάδου που πιστεύουν ότι τώρα είναι η τελευταία ευκαιρία προκειμένου η κυβέρνηση να στηρίξει τους εγχώριους παραγωγούς του κλάδου.

Τα αιτήματα λοιπόν που ακούγονται μιλούν για κρατική εγγύηση στον δανεισμό των εταιριών του κλάδου από τις τράπεζες (υποστηρίζουν ότι για κάτι τέτοιο υπάρχει ήδη θεσμικό πλαίσιο, ιδίως για συγκεκριμένους νομούς της χώρας) και μεσοπρόθεσμα για μέτρα στήριξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς όπως υποστηρίζουν «ο κλάδος παραδόθηκε αμαχητί» από την Κοινότητα»…

Η περίπτωση της Βαρβαρέσος

Οι προσεκτικοί παρατηρητές θα διαπίστωσαν επίσης ότι ήδη λίγες ημέρες πριν η κυβέρνηση προχώρησε σε εγγύηση δανείου σε μια άλλη νηματουργία από τη Νάουσα, τη Βαρβαρέσος.

Συγκεκριμένα, σε μια πολύ λιτή ανακοίνωσή της, η εισηγμένη ανακοίνωσε ότι «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε βάσει των διατάξεων της συνθήκης Ε.Κ. σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις εγγύηση δανείου ύψους 2,4 εκατ. ευρώ».

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι η κρατική εγγύηση αυτή δεν είναι η μόνη για τη Βαρβαρέσος. Διαβάζοντας το ετήσιο δελτίο του 2007 της εισηγμένης διαπιστώνουμε: «Σύμφωνα με απόφαση του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών παρέχεται η εγγύηση του ελληνικού δημοσίου για τις οφειλές της Βαρβαρέσος προς τα πιστωτικά ιδρύματα, ύψους 22,7 εκατ. ευρώ»!

Οι δηλώσεις, ο απόηχος και ο κίνδυνος ενός νέου ΟΑΕ

Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Γιάννης Παναγόπουλος έμεινε ικανοποιημένος ως προς το περιεχόμενο των μέτρων και άφησε κάποια περιθώρια αμφιβολιών για το πόσο γρήγορα αυτά θα ληφθούν και ενδεχομένως για κάποια δευτερεύουσας σημασίας σημεία.

Στην Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία φαίνεται να πήραν ό,τι ακριβώς ζητούσαν και ό,τι περισσότερο θα μπορούσαν να διεκδικήσουν:

Πρώτον, γιατί μετά και την εγγύηση του Δημοσίου για δανεισμό 35 εκατ. ευρώ η διοίκηση της εισηγμένης έχει την τελευταία ίσως ευκαιρία της για να εφαρμόσει το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, το οποίο θεωρεί ρεαλιστικό και ικανό να επαναφέρει τον όμιλο σε κερδοφόρα πορεία. Ωστόσο, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης προβλέπει μια μικρότερη σε μέγεθος (με ό,τι αυτό μπορεί να σημάνει μελλοντικά για τον αριθμό των εργαζομένων) και περισσότερο καθετοποιημένη ΕΝΚΛΩ.

Και δεύτερον, γιατί η εγγύηση των μετοχών του κ. Λαναρά δεν σημαίνει οποιοδήποτε κόστος ή βάρος για τον επιχειρηματία. Οι υπό εγγύηση μετοχές θα είχαν πιθανότατα μηδενική αξία σε περίπτωση που δεν παρεχόταν η κρατική εγγύηση...

Οι υπόλοιπες εταιρίες του κλάδου «κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα», καθώς περιμένουν να δουν τον τρόπο με τον οποίο θα ωφεληθούν και οι ίδιες. Γιατί θεωρούν ότι αν τελικά τα μέτρα οδηγήσουν σε στήριξη μόνο 2 - 3 εταιριών, αυτό απλώς θα οδηγήσει σε στρέβλωση του ανταγωνισμού και μάλιστα σε βάρος τους.

Κάποιοι, τέλος, οι πιο απαισιόδοξοι, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στην περίπτωση που τελικά το πρόγραμμα αναδιοργάνωσης της ΕΝΚΛΩ δεν στεφθεί με επιτυχία. Και αυτό γιατί εάν συμβεί αυτό το ελληνικό δημόσιο θα λάβει τις μετοχές που κατέχει σήμερα ο κ. Λαναράς και θα καταστεί αυτό ο βασικός μέτοχος της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας…

Θα μιλάμε τότε για μια περίπτωση κρατικοποίησης. Και αν ανάλογες διατάξεις και ρυθμίσεις εφαρμοστούν και σε άλλες εταιρίες του κλωστοϋφαντουργικού κλάδου, τότε φοβούνται ότι θα δούμε -από την «πίσω πόρτα»- την επανίδρυση του πάλαι ποτέ Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων, που «έδρασε» κατά τη δεκαετία του 1980, συσσωρεύοντας προβληματικές εταιρίες τύπου Πειραϊκής Πατραϊκής…

Όχι σε γρήγορα συμπεράσματα

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να περιμένουμε να δούμε πώς ακριβώς θα εξελιχτεί το όλο θέμα, προκειμένου να εξαγάγουμε τα τελικά μας συμπεράσματα. Γιατί αρκετές φορές, σε τέτοιου είδους θέματα, πολλά κρίνονται στις λεπτομέρειες…