του Απόστολου Λακασά

Nέο τοπίο διαμορφώνεται στον κλάδο του αλουμινίου.

Οι μεγάλοι του κλάδου έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους στην αναζήτηση νέων ενεργειακών πηγών ώστε να τροφοδοτήσουν τα εργοστάσια παραγωγής αλουμινίου. Η τιμή θα εξακολουθήσει να κινείται ανοδικά λόγω της αύξησης στη ζήτηση που έως το 2010 θα κυμαίνεται ετησίως στο 3% - 4%.

Ταυτόχρονα, αναλυτές εκτιμούν ότι εξυφαίνονται και νέες συγχωνεύσεις, ενώ πολλά κρίνονται από την επιτυχία της συγχώνευσης της βρετανικής Rio Tinto με την καναδική Alcan, από την οποία θα προκύψει η μεγαλύτερη εταιρεία αλουμινίου διεθνώς.

Συγκεκριμένα, καθώς το κόστος των ενεργειακών τιμών αυξάνεται με ρυθμούς-ρεκόρ, οι μεγαλύτερες εταιρείες αλουμινίου επιχειρούν να μειώσουν το κόστος παραγωγής επενδύοντας στην εξασφάλιση ενεργειακών πηγών.

Η βρετανική Rio Tinto, η αμερικανική Alcoa, η νορβηγική Norsk Hydro Aluminium, η ρωσική UC Rusal και άλλες εταιρείες του κλάδου έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους στην αναζήτηση υδρογονανθράκων στη Ρωσία και στην Ισλανδία, ενώ αναζητούν φυσικό αέριο στη Μέση Ανατολή.

Η εξέλιξη αυτή αναμένεται ότι θα συμβάλει σε μία νέα τάση στον κλάδο σε σχέση με τις θέσεις εργασίας. Οι παραγωγοί συνειδητοποιούν ότι είναι πιο σημαντικό τα εργοστάσια να βρίσκονται κοντά στις ενεργειακές πηγές παρά στους πελάτες τους. Έτσι, μεταφέρουν τα κέντρα παραγωγής από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ σε πιο πλούσιες ενεργειακά χώρες, όπως η Ρωσία, η Νιγηρία και η Βενεζουέλα.

Ακριβή η Κίνα

Είναι χαρακτηριστικό ότι αναλυτές εκτιμούν πως από 2 έως 4 εκατ. μετρικοί τόνοι από την υπάρχουσα παραγωγή αλουμινίου θα σταματήσουν να παράγονται στις αγορές των ΗΠΑ και της Ευρώπης έως το 2010 και η παραγωγή θα μεταφερθεί στις αναπτυσσόμενες οικονομίες.

Εντύπωση προκαλεί επίσης ότι παρά το γενικά χαμηλό εργατικό κόστος, και η Κίνα αποδεικνύεται ακριβή για τις εταιρείες αλουμινίου λόγω του υψηλού κόστους απόκτησης ενέργειας.

Το άλλο πρόβλημα βέβαια με την Κίνα είναι ότι ακόμη και μετά τη μαζική κατασκευή νέων σταθμών παραγωγής ενέργειας η διαθεσιμότητά της είναι περιορισμένη.

Μάλιστα, θεωρείται ότι η παραγωγή στη συγκεκριμένη χώρα δεν είναι σε θέση να καλύψει την υψηλή ζήτηση, με αποτέλεσμα να υπάρχει ανάγκη νέων σταθμών, ενώ αυτό θα επιδράσει και στην τιμή του αλουμινίου το οποίο εξαιτίας της χαμηλής προσφοράς θα εξακολουθήσει να αυξάνεται.

Από την άλλη, το νέο τοπίο στον κλάδο του αλουμινίου διαμορφώνεται από την επιτυχία των εξαγορών που έχουν πραγματοποιηθεί, καθώς και από τα υπό συζήτηση deals που υπάρχουν.

Ενδεικτικά, η νορβηγική Hydro Aluminium θεωρείται ότι είναι στόχος εξαγοράς από τη στιγμή που αποσχίστηκε από το παράρτημα παραγωγής πετρελαίου της Hydro.

Βέβαια, η νορβηγική κυβέρνηση θα δυσκολέψει τις όποιες κινήσεις, αφού προτίθεται να διατηρήσει ένα σημαντικό μερίδιο στην εταιρεία.

Ταυτόχρονα, αναμένεται η εισαγωγή της UC Rusal στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου, η οποία αναβλήθηκε λόγω της πιστωτικής κρίσης.

* Αναδημοσίευση από το φύλλο 502 της εφημερίδας ”ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ”, 02/11 - 06/11/2007.