Αργεί η απεξάρτηση του πλανήτη από τον άνθρακα

Παλαιότερα η γερμανική βιομηχανία βασιζόταν στον άνθρακα. Τα ανθρακωρυχεία στις περιφέρειες του Ρουρ και του Ζάαρ τροφοδοτούσαν επί πολλές δεκαετίες την ανοικοδόμηση της Γερμανίας. Ήταν η εποχή όπου οι βιομηχανικές χώρες αγκάλιασαν τον γαιάνθρακα για να τροφοδοτήσουν τη βιομηχανική τους ανάπτυξη. Η αποκέντρωση της παραγωγής σε συνδυασμό με το υψηλό πολιτικό κόστος που είχαν οι δυτικές κυβερνήσεις λόγω κλίματος προκάλεσε τη γεωγραφική μετατόπιση της ζήτησης για άνθρακα.

Από τη δεκαετία του 1990 ο αναπτυσσόμενος κόσμος στράφηκε στον άνθρακα για να αποκτήσει -σε συνδυασμό με τη φθηνή εργασία- ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.

Σήμερα όλα δείχνουν ότι τελικά παρά τα ευχολόγια το πρόβλημα της κατανάλωσης άνθρακα πολύ δύσκολα θα αντιμετωπιστεί καθώς οι αναπτυσσόμενες οικονομίες χρειάζονται όλο και περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια και ο άνθρακας ήταν ο φθηνότερος και πιο πρακτικός τρόπος για να την αποκτήσουν.

Διεθνείς οργανισμοί διατυπώνουν την εκτίμηση ότι η ζήτηση άνθρακα σε χώρες εκτός ΟΟΣΑ σχεδόν θα διπλασιαστεί μέχρι το 2035 αν συνεχιστούν οι σημερινές πολιτικές, με τη ζήτηση μόνο από την Κίνα και την Ινδία να αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 80% αυτής της αύξησης. Η Ινδονησία, το Βιετνάμ και μεγάλο μέρος της υπόλοιπης Ασίας οικοδομεί επίσης νέες μονάδες άνθρακα με μεγάλη ταχύτητα. Οι αγορές άνθρακα της Ασίας βρίσκονται έτσι στην καρδιά του προβλήματος της θέρμανσης του πλανήτη.

Στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγους μήνες τόσο η Κίνα όσο και οι ΗΠΑ, οι χώρες με τις μεγαλύτερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στον κόσμο μπορεί να δήλωσαν πρόθυμες να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της κατανάλωσης άνθρακα, αλλά πολύ δύσκολα αυτό θα γίνει πράξη.

Ετσι, η Κίνα άφησε να διαφανεί ότι αποδέχεται πλέον το ρόλο της ως μιας πλούσιας χώρας με τις μεγαλύτερες εκπομπές ρύπων, αντί να επιμένει στο στάτους της αναπτυσσόμενης οικονομίας. Επίσης, οι ΗΠΑ εξέφρασαν την πρόθεσή τους να συμβάλουν περισσότερο στη χρηματοδότηση μέτρων για την προστασία του κλίματος σε αναπτυσσόμενες χώρες, αν και στο εσωτερικό το ζήτημα παραμένει αρκετά διαφιλονικούμενο. Όλα αυτά όμως απέχουν πολύ από το να γίνουν πράξη.

Η περίπτωση της Κίνας, της χώρας που εκπέμπει το περισσότερο διοξείδιο στον κόσμο, δείχνει πόσο δύσκολο είναι να εγκαταλειφθεί αυτό το καύσιμο. Η Κίνα στηρίζεται ακόμη κατά τα δύο τρίτα της συνολικής παραγόμενης ενέργειας στον άνθρακα. Το Πεκίνο πέρυσι ανακοίνωσε πως «τίθεται σε ισχύ το μεγαλύτερο και πιο συγκροτημένο σχέδιο» με στόχο τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Το μεγαλόπνοο αυτό σχέδιο αποβλέπει στη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε τρεις αρχικά μεγαλουπόλεις: το Πεκίνο, την Τιάν Γιν και το Χεμπέι. Στόχος της κυβέρνησης είναι να καταφέρει να ελαττώσει τα ποσοστά ρύπανσης μέχρι το 2017 κατά 25% σε σχέση με τα καταγεγραμμένα στοιχεία για το 2012 καθώς έχει θέσει ως στόχο της να παράγει το 15% της ενέργειας της χώρας από μη ορυκτά καύσιμα έως το 2020.

Η καύση άνθρακα είναι η μεγαλύτερη πηγή των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στον κόσμο, υπεύθυνη για σχεδόν 13 δισ. τόνους ετησίως (συγκριτικά, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο ευθύνονται για 11 και 6 δισ. τόνους, αντίστοιχα). Με τη ζήτηση για άνθρακα να διογκώνεται στην Ασία εκτιμάται ότι το ήμισυ της συνολικής αύξησης των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από τη χρήση ορυκτών καυσίμων θα προέρχεται από τη χρήση άνθρακα στην περιοχή.

Ήδη η παγκόσμια αγορά άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνεται και έχει ξεπεράσει τους 850 μεγατόνους. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας, αν οι σημερινές τάσεις συνεχιστούν, τότε η Κίνα και η Ινδία θα ευθύνονται για το 75% της αύξησης της ζήτησης για άνθρακα πριν από το 2035, και ο άνθρακας θα γίνει η μεγαλύτερη μοναδική πηγή ενέργειας στον κόσμο πριν από το 2030.

Πηγή: Premium.paratiritis.gr