Έρχεται το τέλος της Μεγάλης Βρετανίας;

Ίσως δεν το συνειδητοποιούμε, αλλά πρόκειται για τη σημαντικότερη πολιτική απόφαση μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ίσως να είναι η σημαντικότερη τα τελευταία 300 χρόνια. Επίκειται η αποχώρηση του ενός τρίτου της χώρας. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα διαλυθεί.

Η δήλωση αυτή που έκανε πρίν λίγες εβδομάδας ο βρετανός βουλευτής Ρόρι Στιούαρτ, δίνει τις διαστάσεις των επιπτώσεων του δημοψηφίσματος που θα γίνει τις επόμενες μέρες για την ανεξαρτησία της Σκωτίας. Φαίνεται, ότι η διαρκώς αυξανόμενη επιρροή των υποστηρικτών της ανεξαρτησίας είναι ένα από τα αποτελέσματα της οικονομικής πολιτικής που ακολουθεί η βρετανική Κυβέρνηση.

Η κυβερνητική συμμαχία Συντηρητικών-Φιλελευθέρων στη Μ. Βρετανία, με την πολιτική λιτότητας που έχει επιβάλλει, κυρίως τη δραστική μείωση των επιδομάτων, καθώς και τη μείωση του φορολογικού συντελεστή για το μεγάλα εισοδήματα, οδήγησε σε έξαρση τον εθνικισμό στη Σκωτία. Πλέον το ζήτημα για πολλούς Σκωτσέζους είναι η διατήρηση του εθνικού συστήματος υγείας και της προνοιακής πολιτικής.

"Η ανεξαρτησία είναι ο καλύτερος τρόπος υπεράσπισης του Ε.Σ.Υ. , η καλύτερη μέθοδος ανάπτυξης της οικονομίας και δημιουργίας θέσεων εργασίας. Επίσης θα διασφαλίσουμε ότι ποτέ ξανά δεν θα μας κυβερνούν συντηρητικοί, τους οποίους δεν ψηφίζουμε και πως στη Σκωτία η κυβέρνηση θα είναι εκείνη, που εμείς αποφασίζουμε" λέει η Νίκολα Στέρτζεον, αντιπρόεδρος του Εθνικού Κόμματος της Σκωτίας. Σημειώνεται ότι στο πρόγραμμα των υποστηρικτών του «Ναι» αναφέρεται ρητά ότι στο νέο σύνταγμα της Σκωτίας θα περιλαμβάνεται διάταξη για ένα δωρεάν δημόσιο σύστημα υγείας, που θα βάζει «φρένο» στην επέλαση των ιδιωτικοποιήσεων.

Η Σκωτία έχει κάθε δικαίωμα να ανεξαρτητοποιηθεί, για δύο λόγους. Καταρχάς το Λονδίνο, έχει ήδη αναγνωρίσει είτε έμμεσα είτε πρόσφατα πολύ ρητά, το δικαίωμα αυτοκαθορισμού της Σκωτίας. Άλλωστε, το Ηνωμένο Βασίλειο θεωρείται εθελοντική ένωση εθνών. Και κανένα έθνος δεν μπορεί να μείνει στην ένωση, χωρίς τη θέλησή του. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το Λονδίνο έχει αναγνωρίσει, από το 2011, το δικαίωμα της Σκωτίας να κάνει δημοψήφισμα, όταν οι Σκωτσέζοι ψήφισαν με απόλυτη πλειοψηφία το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας (SNP), που υποστηρίζει την ανεξαρτησία.

Πράγματι, το θέμα της πλήρους ανεξαρτητοποίησης της Σκωτίας ετέθη το 2011, μετά τη μεγάλη νίκη στις τοπικές εκλογές του Εθνικιστικού Κόμματος SNP και του ηγέτη του Άλεξ Σάμον. Στη συνέχεια, το 2012, επικυρώθηκε η συμφωνία μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας και Σκωτίας σχετικά με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας.

Η Βρετανοί δεν είναι καθόλου ικανοποιημένοι με την προοπτική της αυτονομίας. Το Φεβρουάριο, μια ιστορικά πρωτοφανή για τα κοινοβουλευτικά δεδομένα της Βρετανίας ομοψυχία, κυβέρνηση και αντιπολίτευση προειδοποίησαν τους κατοίκους της Σκωτίας ότι σε περίπτωση νίκης των οπαδών της ανεξαρτησίας, η χώρα τους θα πρέπει να αναζητήσει νέο νόμισμα αφού δεν θα υπάρξει βρετανική κυβέρνηση η οποία θα επιτρέψει τη χρήση της στερλίνας εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου. Το μήνυμα είχε στείλει ο υπουργός Οικονομίας Τζορτζ Όσμπορν από το Εδιμβούργο και ακολούθησαν ανακοινώσεις από εκπροσώπους των δύο άλλων κομμάτων, του Εντ Μπολ, σκιώδους υπουργού Οικονομίας των Εργατικών και του Ντάνι Αλεξάντερ, με καταγωγή από τη Σκωτία, από τους Φιλελευθέρους Δημοκράτες.

Και η βρετανική πίεση συνεχίζεται απο όλες τις πλευρές. Ο ηγέτης των Εργατικών Εντ Μίλιμπαντ, από τη Σκωτία όπου περιόδευσε πριν λίγες μέρες, προειδοποίησε ότι ανεξαρτησία σημαίνει χάραξη συνόρων και επιβολή ελέγχων ανάμεσα σε δυο κράτη, μια από τις σκληρές αλήθειες που επιμελώς αποκρύπτει η λαϊκιστική ρητορεία των Εθνικιστών.

Το plan B της βρετανικής πλευράς είναι να προσφέρουν στη Σκωτία, μεγαλύτερη αυτονομία έως και Ομοσπονδίας, σε περίπτωση που οι Σκωτσέζοι αποφασίσουν να παραμείνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, εδώ και μέρες λαμβάνουν χώρα πυρετώδεις διαπραγματεύσεις σε διακομματικό επίπεδο για τη διατύπωση μιας ολοκληρωμένης πρότασης, που θα δίνει ακόμα μεγαλύτερη αυτονομία στη Σκωτία, με στόχο να πεισθούν οι αναποφάσιστοι και να υπερψηφίσουν ΟΧΙ. Σημειώνεται ότι το καθεστώς της αυτονομίας ίσχύει απο το 1977.

Την ίδια στιγμή, στο παιγνίδι βρίσκεται και η ΕΕ η οποία μέσω δηλώσεων θέτει θέμα παρουσίας μία ανεξάρτητης Σκωτίας στην ΕΕ. Σε περίπτωση ανεξαρτησίας, η Σκωτία θα αναγκαστεί να περιμένει πάνω από πέντε χρόνια για να γίνει αποδεκτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση κι αυτό εφόσον έχει δική της νομισματική και οικονομική πολιτική και έχει λύσει τα διασυνοριακά της ζητήματα, δηλώνουν ανώνυμοι κοινοτικοί παράγοντες.

Δεν θα πρέπει ομως να αγνοηθούν οι επιπτώσεις που θα έχουν τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος και στην περίπτωση της Καταλονίας, όπου και εκεί οι αυτονομιστές ζητούν την ανεξαρτητοποίηση. Με τη συντηρητική κυβέρνηση Ραχόϊ να αντιδρά σθεναρά και τη γερμανίδα καγκελάριο στην πρόσφατη επίσκεψη της, να θέτει εμμέσως πλην σαφώς θέμα νομιμότητας για το δημοψήφισμα που έχει εξαγγελθεί. Σε κάθε περίπτωση, η σκωτσέζικη περίπτωση διαφέρει πάρα πολύ από τη διαβούλευση που θέλουν να οργανώσουν οι Καταλανοί, λίγες εβδομάδες αργότερα, καθώς η Μαδρίτη δεν δίνει καμιά νομιμοποίηση ή εγκυρότητα σ' αυτήν την κίνηση.

Πηγή: Premium.paratiritis.gr