Η πρόσφατη σύνοδος των ηγετών των BRICS στη Βραζιλία και οι οικονομικές συμφωνίες της Ρωσίας και της Κίνας με τους υπόλοιπους τρεις εταίρους αλλά και με χώρες της Νότιας και της Κεντρικής Αμερικής ερμηνεύτηκαν ως ότι ο συνασπισμός των "5" αποτελεί το νέο πρότυπο για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Όμως αυτό δεν απεικονίζει πλήρως την πραγματικότητα.Τις τελευταίες δύο δεκαετίες όλα αφορούν τις χώρες BRICS: μια ομάδα πέντε χωρών (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότιος Αφρική) που εξελίχθηκε σε οικονομική υπερδύναμη και σταδιακά απέκτησε γεωπολιτική επιρροή. Αλλά τώρα, με τις οικονομίες τους να επιβραδύνονται, οι ημέρες αυτές φαίνεται να έχουν τελειώσει. Επιπλέον, κατά κάποιον τρόπο οι χώρες BRICS έχουν σπαταλήσει τα χρόνια της αφθονίας. Παρότι έριχναν χρήματα για να οικοδομήσουν δυναμικές οικονομίες και να γίνουν παγκόσμιοι ηγέτες, παραμέλησαν να επενδύσουν στον δικό τους πληθυσμό. Ως εκ τούτου, έχουν διανύσει λιγότερη απόσταση στον δρόμο της ανάπτυξης από όσο πολλοί θα περίμεναν.
Τίποτα δεν καταδεικνύει το πρόβλημα καλύτερα από μια ομάδα οικονομιών που το έχουν αποφύγει εντελώς. Το Μεξικό, η Κολομβία και η Σιγκαπούρη έχουν επενδύσει περισσότερο στην οικονομική και κοινωνική ευημερία, παρά στο να καταστούν παγκόσμιοι ηγέτες. Ως αποτέλεσμα, αυτές οι μικρότερες οικονομίες φαίνεται να λειτουργούν καλύτερα σε ορισμένους τομείς, από ό,τι η ομάδα των BRICS.
Μέχρι τώρα, η Ιστορία της ανόδου των BRICS είναι γνωστή. Η γρήγορη ανάπτυξη οδήγησε στην αύξηση του ΑΕΠ, του κατά κεφαλήν εισοδήματος, των άμεσων ξένων επενδύσεων και των εξαγωγών. Οι BRICS άρχισαν να βασίζονται λιγότερο στην εξωτερική βοήθεια και κέρδισαν μόνες τους θέσεις στο γεωπολιτικό τραπέζι των «μεγάλων», όπου αναμενόταν να έχουν ρόλο αυξανόμενης γεωπολιτικής σημασίας
Ο στόχος τους να γίνουν παγκόσμιοι ηγέτες έχει αποκτήσει κάποιο κόστος. Έχουν δώσει λιγότερη προσοχή στην εσωτερική πολιτική - ιδιαίτερα όσον αφορά την υγεία και την εκπαίδευση, οι οποίες, λόγω του μεγάλου μεγέθους των BRICS συνήθως αντιμετωπίζονται από τις τοπικές κυβερνήσεις με περιορισμένη εποπτεία.
Τώρα που σημειώνεται οικονομική ύφεση, οι χώρες BRICS αντιμετωπίζουν επίσης και παραμελημένους πληθυσμούς.
Κατά τη σύγκριση των αναδυόμενων οικονομιών, αξίζει τον κόπο να εξεταστούν περισσότερα από ό,τι μόνο οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης. Η ικανότητα των χωρών να αναπτύξουν ακμάζουσα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας και να διασφαλίσουν την κοινωνική ανάπτυξη, είναι επίσης σημαντική. Από αυτήν την άποψη, φαίνεται ότι η Κολομβία, το Μεξικό και η Σιγκαπούρη θα ξεπεράσουν ακόμα και τις BRICS. Αυτά τα κράτη μη BRICS έχουν καταλάβει ότι η διατήρηση υψηλών ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης απαιτεί επενδύσεις σε ανθρώπους και, αν οι χώρες BRICS δεν καταλήξουν στο ίδιο συμπέρασμα, δεν θα τα καταφέρουν τόσο καλά όσο αναμένουν οι αναλυτές.
Υπό αυτήν την έννοια, τα κράτη που επικεντρώνονται στην κοινωνική πρόνοια όπως αυτά της Κολομβίας, του Μεξικού και της Σιγκαπούρης, μπορεί να είναι καλύτερα πρότυπα από τις χώρες BRICS για τον υπόλοιπο αναπτυσσόμενο κόσμο. Ενδιαφέρονται λιγότερο να γίνουν παγκόσμιες δυνάμεις και αντί αυτού επικεντρώνονται στην κοινωνική ευημερία, γεγονός που άλλες μικρότερες αναδυόμενες οικονομίες σίγουρα μπορούν να εκτιμήσουν.
Πηγή: Premium.paratiritis.gr