Δυτικοί αντάρτες στον πόλεμο των τζιχαντιστών

Η κρίση και τα βίαια επεισόδια στη Συρία και στο Ιράκ γεμίζουν τις δεξαμενές της βίας στην Ευρώπη. Πρόσφατο δημοσίευμα της rbth.com έκανε λόγο για περίπου 300 Ουκρανούς μισθοφόρους οι οποίοι πολέμησαν στη Συρία στο πλευρό της αντιπολίτευσης, κατά των δυνάμεων του Άσαντ, και «οι οποίοι έχουν ενταχθεί στις δυνάμεις του Κιέβου και μάχονται μαζί με τους ενόπλους του Δεξιού Τομέα, κατά διαδηλωτών και των μαχητών της πολιτοφυλακής στην νότια και ανατολική Ουκρανία».

Πηγή του Γενικού Επιτελείου των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων υποστηρίζει ότι οι μισθοφόροι, οι περισσότεροι των οποίων κατάγονται από τη δυτική Ουκρανία, μετά την επιστροφή τους από τη Συρία, εντάχθηκαν στη στρατιωτική επιχείρηση καταστολής που έχει εξαπολύσει το Κίεβο κατά των αυτονομιστών στα νοτιοανατολικά της χώρας.

Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει, πολλές ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τη δράση υπηκόων τους στις ισλαμικές οργανώσεις που μάχονται στη Συρία και τώρα στο Ιράκ. Έρευνα του King's College του Λονδίνου αναφέρει ότι στις τάξεις των τζιχαντιστών δρουν σήμερα περίπου 3.000 υπήκοοι χωρών της Δύσης, ανάμεσά τους και 320 Γερμανοί. Μάλιστα ρεπορτάζ της Dw.de  αποπειράθηκε να συνθέσει το προφίλ τους. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται πρόκειται «για άτομα που έχουν ασπαστεί το Ισλάμ και έχουν προσχωρήσει στο υπερσυντηρητικό ρεύμα του, τον σαλαφισμό».

Ειδική αναφορά γίνεται για τους Γερμανούς τζιχαντιστές οι οποίοι, με βάση την έρευνα, έχουν κοινά χαρακτηριστικά: πρόκειται για νεαρούς άνδρες, χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, που έχουν μεγαλώσει σε δύσκολο οικογενειακό περιβάλλον.

Το πρόβλημα αυτό απασχολεί πλέον τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις οι οποίες θεωρούν ότι η Ευρώπη θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη την απειλή αυτή. Μάλιστα στην ετήσια έκθεση των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών που παρουσίασε την προηγούμενη Τετάρτη ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών de Maiziere, γίνεται σαφής αναφορά για την άνοδο της εξτρεμιστικής βίας στη χώρα του, που προέρχεται από πολιτικές και θρησκευτικές ομάδες.

Η έκθεση σημειώνει μια σημαντική αύξηση του αριθμού των ατόμων που συμμετέχουν σε εξτρεμιστικές θρησκευτικές ομάδες, όπως οι ισλαμιστές σαλαφιστές, ενώ υπογραμμίζει ότι καθώς αποκλιμακώνεται ο πόλεμος στη Συρία περισσότερα από 100 άτομα που πολέμησαν στον εμφύλιο έχουν γυρίσει στη Γερμανία για μόνιμη εγκατάσταση.

Το ζήτημα των «ανταρτών της διασποράς» δεν είναι καινούριο. Την τελευταία δεκαετία οι κυβερνήσεις της Δύσης αναγνωρίζοντάς το ως πιθανή εστία προβλημάτων έχουν ξοδέψει τεράστια ποσά προσπαθώντας να αναχαιτίσουν αυτήν την περιφορά μαχητών και να τους επανεντάξουν πίσω στις χώρες καταγωγής τους. Φυσικά υπάρχει και η αντίθετη άποψη κάποιων αναλυτών, σύμφωνα με την οποία «οι κυβερνήσεις έχουν δίκιο να ανησυχούν για τη ριζοσπαστικοποίηση, αλλά οι μαχητές που επιστρέφουν στον τόπο τους είναι επίσης πιθανόν να φέρνουν μαζί τους ιστορίες απογοήτευσης που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν αποτελεσματικά τα προγράμματα στρατολογήσεων». Και οι ίδιοι συμπληρώνουν: «Η καλύτερη απάντηση για τις κυβερνήσεις των χωρών των οποίων οι πολίτες έχουν φύγει για να πολεμήσουν στη Συρία ή στο Ιράκ είναι η άγρυπνη ανάσχεση».

Στην παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών την προηγούμενη Τετάρτη στο Βερολίνο, ο de Maiziere δήλωσε πως, παρότι αριθμητικά οι δεξιοί και οι αριστεροί εξτρεμιστές δεν έχουν αυξηθεί, έχει υπάρξει σημαντική αύξηση των περιστατικών βίας. Σύμφωνα με την έκθεση, τα μέλη των ακροδεξιών ομάδων καταμετρούνται σε 9.600, ενώ των ακροαριστερών σε 27.000. Ο στόχος των ακροδεξιών εξτρεμιστών είναι κυρίως μετανάστες. Το 2013 ο αριθμός των κρουσμάτων βίας αυξήθηκε 20% σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο καθώς καταγράφηκαν 473 τέτοια περιστατικά.

Αντιθέτως, τα περιστατικά βίας προερχόμενα από την άκρα Αριστερά έχουν ως στόχο όχι μετανάστες, αλλά κυρίως τις αστυνομικές δυνάμεις και γενικότερα το προσωπικό ασφαλείας του γερμανικού κράτους. «Δεν μπορούμε να ανεκτούμε την αύξηση των κρουσμάτων βίας, και θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να την καταπολεμήσουμε», δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών.

Πηγή: Premium.paratiritis.gr