Τα deals, τα ”ντίλια” και τα καντήλια!

Τα deals είναι το οξυγόνο των χρηματιστηριακών αγορών. Τα ”ντίλια” είναι θανάσιμες παγίδες που στηρίζονται στην αγωνία των επενδυτών να πραγματοποιήσουν το ”όνειρο” του γρήγορου και εύκολου πλουτισμού. Τα ”καντήλια” είναι η παρηγοριά όλων των ευκολόπιστων που πιστεύουν ότι τα χρήματα μοιράζονται στον δρόμο. Αλλά, ούτε οι προσευχές προς τον Μεγαλοδύναμο μπορούν να γλιτώσουν την περιουσία των ανόητων από τα γαμψά νύχια της κερδοσκοπίας...

Δημοσιεύθηκε: 1 Σεπτεμβρίου 2005 - 08:52

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Τα deals είναι το οξυγόνο των χρηματιστηριακών αγορών. Τα ”ντίλια” είναι θανάσιμες παγίδες που στηρίζονται στην αγωνία των επενδυτών να πραγματοποιήσουν το ”όνειρο” του γρήγορου και εύκολου πλουτισμού.

Τα ”καντήλια” είναι η παρηγοριά όλων των ευκολόπιστων που πιστεύουν ότι τα χρήματα μοιράζονται στον δρόμο. Αλλά, ούτε οι προσευχές προς τον Μεγαλοδύναμο μπορούν να γλιτώσουν την περιουσία των ανόητων από τα γαμψά νύχια της κερδοσκοπίας...

Ποιο θα είναι το επόμενο deal; Η πληροφορία αυτή αξίζει χρυσάφι! Μόνο που το χρυσάφι βρίσκεται κλειδωμένο πίσω από σιδερόφρακτα χρηματοκιβώτια, τα οποία και δεν προσφέρονται σε κοινή θέα.

Οι γυαλιστερές χάντρες είναι εκείνες που γεμίζουν τους πάγκους των μικροπωλητών και όχι οι ράβδοι χρυσού. Παρ’ όλα αυτά, το ”κόλπο” παραμένει ακριβώς το ίδιο.

Όπως στις πρώτες ημέρες που οι άπληστοι Ευρωπαίοι πάτησαν το πόδι τους στην Αμερική. Έδιναν χάντρες στους αφελείς ιθαγενείς και έπαιρναν πολύτιμα προϊόντα.

Όπως ακριβώς ο χρυσός είναι κλειδωμένος, έτσι και τα στόματα εκείνων που είναι πράγματι σε θέση να γνωρίζουν είναι ερμητικά κλειστά. Κι αυτό διότι γνωρίζουν ότι μία διαρροή μπορεί να χαλάσει μία μεγάλη δουλειά και να χάσουν έτσι αμέτρητα χρήματα.

Πολύ περισσότερα από εκείνα που μπορεί να κερδίσει ο Μήτσος, ο Κώστας ή ο Δημήτρης που θα σπεύσουν να αγοράσουν λίγες μετοχές για το μεροκάματο.

Τα πραγματικά deals δεν μαθαίνονται στη χρηματιστηριακή πιάτσα, παρά μόνο όταν το νερό έχει ήδη μπει στο αυλάκι. Όταν όλη η αγορά πιστεύει ότι πρόκειται να γίνουν πλούσιοι όσοι αγοράσουν την τάδε μετοχή, το πιο πιθανό σενάριο είναι να κρύβεται πίσω από όλη αυτή τη φημολογία μια μεγάλη παγίδα.

Ας πούμε ότι ένας μεγάλος παίκτης θέλει να ξεφορτωθεί τις μετοχές του ή να βελτιώσει τη λογιστική εικόνα του χαρτοφυλακίου του.

Θυμηθείτε το deal Εθνικής και Alpha. Όλοι αιφνιδιαστήκαμε. Θυμηθείτε το πιο πρόσφατο, της Ιντρακόμ με τη Forthnet. Έγινε ακριβώς το ίδιο. Και θυμηθείτε πόσες και πόσες φορές διαψεύστηκαν οι προσδοκίες σας από τη ”σίγουρη” πληροφορία κάποιου φίλου ή broker.

Αυτή είναι η μία διάσταση του θέματος. Υπάρχει και μία άλλη. Τα deals τυχαίνουν θερμής υποδοχής από το επενδυτικό κοινό. Σαν να έχουν ήδη αποδώσει τα αναμενόμενα επιχειρηματικά κέρδη.

Στην πράξη, όμως, ελάχιστες επιχειρηματικές συμφωνίες έχουν δικαιολογήσει τον ντόρο που έχει γίνει γύρω απ’ αυτές...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.