Πώς να κερδίσετε από τα Έργα Τέχνης!

Είναι στ΄ αλήθεια η αγορά Έργων Τέχνης μια κερδοφόρος επένδυση ή μήπως είναι κι αυτή μία φούσκα σαν όλες αυτές που αποκαλύπτονται στις διεθνείς αγορές; Αναγνώστης μας, ο οποίος έχει ”σπουδάσει” το θέμα, γράφει σχετικά, παίρνοντας αφορμή από πρόσφατο σχόλιό μας.

Δημοσιεύθηκε: 8 Φεβρουαρίου 2005 - 08:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Είναι στ΄ αλήθεια η αγορά Έργων Τέχνης μια κερδοφόρος επένδυση ή μήπως είναι κι αυτή μία φούσκα σαν όλες αυτές που αποκαλύπτονται στις διεθνείς αγορές; Ίσως υπάρχει μόνο ένα βέβαιο συμπέρασμα γι΄ αυτούς που έζησαν την εμπειρία των χρηματιστηρίων την τελευταία επταετία.

Η ανάληψη ρίσκου σε κάθε επένδυση δεν πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τη συνολική διάρθρωση της περιουσίας ενός εκάστου. Αναγνώστης μας, ο οποίος έχει ”σπουδάσει” το θέμα, γράφει σχετικά, παίρνοντας αφορμή από πρόσφατο σχόλιό μας.

”Θα πρέπει να υπολογίζουμε με μεγάλη προσοχή τις αντοχές του χωριστού, ανεξάρτητου και διαφορετικού πορτοφολιού που ο καθένας διαθέτει.

Πολλοί ξέχασαν αυτή την απλή αλήθεια παρασυρόμενοι από τη γενική αισιοδοξία για τη γενική πορεία των Γενικών Δεικτών. Όμως πολλοί ”risk lovers” πλήρωσαν πικρά τον ”κεραυνοβόλο έρωτά” τους, που τους γέμισε πάθος και όνειρα.

Για τις επενδύσεις ισχύει κάτι ανάλογο μ΄ αυτό που έχει πει ο Σαίξπηρ για την τέχνη. Δεν υπάρχουν επενδύσεις για τους πολλούς ούτε επενδύσεις για τους λίγους. Υπάρχουν επενδύσεις για τον καθένα χωριστά.

Επανερχόμαστε λοιπόν στα παλαιά αξιώματα (που δυστυχώς εύκολα λησμονιούνται). Όσοι συστηματικά και με σωφροσύνη διαχειρίζονται χαρτοφυλάκια, τονίζουν πως το επενδυτικό πορτοφόλι του καθενός αφορά τα κεφάλαια που περισσεύουν, μετά την κάλυψη του κόστους ζωής που έχει επιλέξει και την ασφάλιση των άμεσων κινδύνων που μπορούν να την ανατρέψουν.

Αλλά και οι επιλογές των επενδύσεων δεν πρέπει να είναι μονοσήμαντες. Αφού υπολογιστούν τα διαθέσιμα μετρητά για ενδεχόμενες ευκαιρίες ή αμυντικές διορθώσεις, ένα μέρος από τα υπόλοιπα κεφάλαια τοποθετείται σε ρευστοποιήσιμες αξίες, τίτλους με λιγότερο ή περισσότερο ρίσκο και ένα μεγάλο μέρος πρέπει να τοποθετείται σε μακροπρόθεσμες και μάλιστα εμπράγματες επενδυτικές αξίες.

Ανάμεσα σε αυτές τις τελευταίες ανήκουν και οι επενδύσεις σε Έργα Τέχνης.

Μία από τις μεγαλύτερες και πιο οργανωμένες αγορές Έργων Τέχνης βρίσκεται στο Λονδίνο. Στον ”Αrt Sales Index” αποτυπώνεται η πορεία των τιμών που καταγράφονται σ΄ όλες τις δημοπρασίες. Η αγορά των έργων τέχνης δεν συνιστάται σ΄ αυτούς που αναζητούν γρήγορο κέρδος.

Σύμφωνα με τους ειδικούς φημισμένων οίκων όπως αυτοί των Sotheby’s και Christie’s, η αγορά ΄Έργων Τέχνης προϋποθέτει ιδιαίτερες γνώσεις και τη συμβουλή ειδικών.

Οι τιμές εξαρτώνται, όπως σ΄ όλες τις αγορές, από τα επίπεδα ζήτησης, τα οποία επηρεάζονται και από τη μόδα που επικρατεί στα ”υψηλά σαλόνια”.

Υπάρχουν και οι εξωγενείς παράγοντες που διευρύνουν ή στενεύουν κατά καιρούς τον κύκλο των αγοραστών. Γι΄ αυτό και η επένδυση σε έργα τέχνης συνδέεται με την επιλογή της σωστής χρονικής στιγμής κάθε αγοραπωλησίας, που μπορεί να αποδειχτεί βασικός παράγοντας στην αποκόμιση κερδών.

Εξάλλου δεν εκλείπει το ρίσκο στις αγορές έργων ”δημοφιλών καλλιτεχνών”. Πολλοί από αυτούς που αγόρασαν τα τελευταία χρόνια έργα τέχνης σε αλόγιστες τιμές, παρασυρόμενοι από την απληστία και τη ματαιοδοξία του απατηλού χρηματιστηριακού κέρδους, ίσως ανακαλύψουν ότι πήραν ”άνθρακες”.

Ωστόσο, όταν ένας καλλιτέχνης κερδίσει το σεβασμό στις δημοπρασίες, πράγμα που σημαίνει ότι οι τιμές των έργων του ακολουθούν ανοδική πορεία για σημαντικό διάστημα, είναι αρκετά δύσκολο να υποχωρήσει από ένα υψηλό επίπεδο τιμών.

Έργα μεγάλων δασκάλων μακροπρόθεσμα επιτυγχάνουν κέρδη που πολλές φορές εντυπωσιάζουν.

Ίσως υπάρχει η ένσταση ότι όλα αυτά μοιάζουν να είναι για τους λίγους. Πολλά λεφτά, δύσκολη πρόσβαση, ακόμη δυσκολότερη η γνώση για την επιλογή. Μάλλον δεν είναι ακριβώς έτσι.

Υπάρχουν ”τόποι” της τέχνης όπου μπορεί κάποιος με σχετικά μικρό πορτοφόλι να προσεγγίσει με την ιδιότητα του συλλέκτη-επενδυτή. Γιατί ασφαλώς η αγορά έργων τέχνης αποκτά σοβαρό επενδυτικό νόημα όταν ο αγοραστής γίνεται συλλέκτης, όταν δηλαδή σχηματίζει σε βάθος, με γνώσεις και πληροφορίες, προσωπική αίσθηση για την αξία κάθε αγοράς του, ενώ κάθε νέα του επιλογή έρχεται να προσθέσει αξία στις προηγούμενες.

Έτσι γίνεται συμμέτοχος στη διαμόρφωση μιας αγοράς, στην οποία νέοι και παλιοί συλλέκτες προσδιορίζουν τις αγοραίες τιμές των έργων”.

Υπεύθυνος για τη ”φιλοξενία”: Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.