Πώς βγάλανε λεφτά, ενώ όλοι χάναμε!

Ο φίλτατος Ζάχος προσπαθούσε εδώ και χρόνια να μας μυήσει στα μυστικά της Τέχνης. Το ίδιο και ένας άλλος, επίσης φίλος, ο Γεώργιος, fan της χαρακτικής αυτός και του Γρηγοράκη. Το μεγάλο και τραγικό λάθος του γράφοντος είναι ότι δεν τους ακολούθησε. Διότι εκείνοι κέρδισαν, ενώ όσοι επιμείναμε στα παραδοσιακά χαρτάκια χάσαμε τον λογαριασμό για το πόσα λεφτά πετάξαμε από το παράθυρο.

Πώς βγάλανε λεφτά, ενώ όλοι χάναμε!
Ο φίλτατος Ζάχος προσπαθούσε εδώ και χρόνια να μας μυήσει στα μυστικά της Τέχνης. Το ίδιο και ένας άλλος, επίσης φίλος, ο Γεώργιος, fan της χαρακτικής αυτός και του Γρηγοράκη. Το μεγάλο και τραγικό λάθος του γράφοντος είναι ότι δεν τους ακολούθησε.

Διότι εκείνοι κέρδισαν, ενώ όσοι επιμείναμε στα παραδοσιακά χαρτάκια χάσαμε τον λογαριασμό για το πόσα λεφτά πετάξαμε από το παράθυρο. Τι άλλο θα ακολουθήσει; Δυστυχώς, οι καλές ιδέες είναι σπάνιες, όπως και τα πραγματικά σπουδαία έργα Τέχνης...

Όποιος παρακολουθεί την εξέλιξη των τιμών στα έργα Τέχνης τα τελευταία πέντε χρόνια γνωρίζει πού επενδύθηκαν τα κερδισμένα χρήματα από τη ”φούσκα” των χρηματιστηρίων της προηγούμενης δεκαετίας.

Η αριστοκρατία του πλούτου ”κλείδωσε” τα κέρδη της επενδύοντας στην Τέχνη. Είτε επειδή δεν είχε τι άλλο να κάνει τα λεφτά της είτε επειδή της δόθηκε η δυνατότητα να ”αγοράσει” την ομορφιά είτε επειδή διέγνωσε έγκαιρα ότι επρόκειτο για ένα νέο και λαμπρό πεδίο κερδοσκοπίας.

Η ουσία είναι ότι όσοι αγόρασαν πριν από λίγα χρόνια έργα Τέχνης εγνωσμένης αξίας απολαμβάνουν σήμερα σημαντικές υπεραξίες.



Ορισμένοι άνθρωποι, όπως ο Ζάχος, ασχολήθηκαν με το αντικείμενο για έναν επιπρόσθετο λόγο: Το αγαπούσαν. Ωστόσο αυτό δεν μειώνει την αξία της κίνησής τους. Και είναι πραγματική απόλαυση να κερδίζεις από κάτι που αγαπάς, από κάτι με το οποίο ”τρελαίνεσαι” να ασχολείσαι μαζί του.

Στη διορατικότητα των φίλων μας προστρέξαμε για να βρούμε μία απάντηση για το τι μέλλει γενέσθαι. Για το ποιο μπορεί να είναι το επόμενο ”άλογο” του ιπποδρομίου που θα κόψει πρώτο το νήμα στην επόμενη κούρσα των υπεραξιών.

Δυστυχώς, ουδείς είχε κάτι καινούργιο να προσθέσει στην έρευνά μας. Νιώθοντας δικαιωμένοι από τις επιλογές των τελευταίων δεκαπέντε ετών (μετοχές αρχικά, έργα Τέχνης στη συνέχεια), θέλουν να θρέψουν τους καρπούς της νίκης τους και ουδόλως ασχολούνται με νέα πονταρίσματα.

Και οι δύο, πάντως, στρέφουν την προσοχή τους πλέον στον χώρο της Πραγματικής Οικονομίας. Επικεντρώνουν την προσοχή τους στην εργασία τους, επενδύουν σε αυτή και πιστεύουν ότι έφτασε η ώρα για ”σκληρή δουλειά”.

Επιστροφή στης ρίζες; Είναι αυτή η απάντηση για όλους ή απλώς και μόνο η επιλογή δύο κερδισμένων ανθρώπων έρχεται να επιβεβαιώσει τη ρήση του Κοστολάνι;

Ο μεγάλος Αντρέ ερωτηθείς για το αν κάποιος πρέπει να κερδοσκοπεί στις αγορές, απάντησε ως εξής: ”Όταν έχεις χρήματα μπορείς πού και πού να κερδοσκοπείς. Όταν δεν έχεις, επιβάλλεται”!

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v