Η κωμωδία των ”τιμών-στόχων”...

Οι ”τιμές-στόχοι” είναι από τις μεγαλύτερες παγίδες της αγοράς, όπως έχει αποδειχτεί και από την υπόθεση της μετοχής της Δυναμικής. Δύο ελληνικές χρηματιστηριακές εταιρίες έθεταν υψηλούς στόχους για τη μετοχή (περί τα 9 ευρώ) λίγους μόλις μήνες πριν έρθει η ”κατάρρευση”. Μήπως έφτασε η ώρα να σταματήσει αυτή η κωμωδία;

Δημοσιεύθηκε: 14 Ιανουαρίου 2005 - 08:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Οι ”τιμές-στόχοι” είναι από τις μεγαλύτερες παγίδες της αγοράς, όπως έχει αποδειχτεί και από την υπόθεση της μετοχής της Δυναμικής.

Δύο ελληνικές χρηματιστηριακές εταιρίες έθεταν υψηλούς στόχους για τη μετοχή (περί τα 9 ευρώ) λίγους μόλις μήνες πριν έρθει η ”κατάρρευση”. Μήπως έφτασε η ώρα να σταματήσει αυτή η κωμωδία;

Τι είναι οι τιμές-στόχοι; Οι προσδοκίες μας για το πού μπορούν να διαμορφωθούν οι τιμές των μετοχών. Αγοράζουμε μία μετοχή στην τιμή των 10 ευρώ και προσδοκούμε να την πουλήσουμε στα 12.

Αν περιμέναμε ότι η μετοχή θα υποχωρούσε στα 8 και αγοράζαμε την εν λόγω μετοχή στα 10 ευρώ, θα χρειαζόμασταν τη συνδρομή εξειδικευμένης ψυχιατρικής ομάδας...

Είναι όμως τελείως διαφορετικό το να έχουμε όλοι μας προσδοκίες ότι θα κερδίσουμε από το να βγαίνουν διάφοροι επαγγελματίες και να μας λένε με περισπούδαστο ύφος ότι η τάδε μετοχή θα κερδίσει μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα 20% ή 30%.

Και μάλιστα με την κάλυψη του ”μανδύα” των βαθυστόχαστων αναλύσεων των ακριβοπληρωμένων τμημάτων τους. Διότι ο επαγγελματίας έχει ένα άλλο κύρος και η άποψή του μία άλλη βαρύτητα από την άποψη του οποιουδήποτε άλλου.

Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τι μας λένε; Ότι αν ακολουθήσουμε τις δικές τους επιλογές θα κερδίσουμε! Το αυτονόητο!Διότι αν δεν πίστευαν στις επιλογές τους δεν θα τις έκαναν. Ή αν τις έκαναν γνωρίζοντας ότι θα χάσουν, από κάπου αλλού θα περίμεναν ότι θα κέρδιζαν τη διαφορά και κάτι παραπάνω (βεβαίως βεβαίως).

Υπό αυτή την έννοια πιστεύουμε ότι το ίδιο δικαίωμα το έχουν όλοι όσοι αγοράζουν μετοχές. Να στέλνουν επιστολές προς γνωστούς και φίλους και να λένε τις δικές τους τιμές-στόχους για τις δικές τους επιλογές, πράγμα το οποίο είχε συμβεί το 1999, αλλά είχε στηλιτευτεί από όλους, με το επιχείρημα ότι οι ”ντελάληδες” των μετοχών δεν ήταν κάτι περισσότερο από ”παπαγαλάκια”.

Και το ερώτημα παραμένει: Γιατί είναι ”παπαγαλάκι” ο Μήτσος που έχει θέσει στόχο για το Κλωνάρι τα 22 ευρώ και όχι ο κύριος τάδε που έχει βάλει στόχο για την Εμπορική τα 30; Και στη μία και στην άλλη περίπτωση εξυπηρετούνται σκοπιμότητες.

Εκτός κι αν όλοι έχουν βαλθεί να μας κάνουν πλούσιους. Μα οι προβλέψεις των ξένων για τις τιμές-στόχους έχουν επιβεβαιωθεί τα τελευταία δύο χρόνια, θα πείτε.

Ναι! Και μπορούμε να σας πούμε και άλλες περιπτώσεις που διαψεύστηκαν. Και το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην επιβεβαίωση, αλλά στη διάψευση, και μάλιστα έπειτα από σερί ”επιτυχημένων προβλέψεων”...

Η HSBC, πάντως, είναι η πρώτη που αποφάσισε να σταματήσει αυτή την ”κωμωδία” και πλέον από τις εκθέσεις της απουσιάζουν οι τιμές-στόχοι.

Μέχρι να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι, εμείς, απλώς, ας σταματήσουμε να διαβάζουμε αυτό το κομμάτι των εκθέσεων. Για το καλό μας...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

ΥΓ: Θα περιμέναμε μία δημόσια τοποθέτηση από τους συγγραφείς των εκθέσεων για την Δυναμική. Όπως δημόσια ήταν η ”έμπνευση” τους για την τιμή στόχο της μετοχής, δημόσια θα πρέπει να μας πουν και μία συγνώμη.

Για την ακρίβεια, όχι από εμάς, αλλά από τους αναγνώστες των πονημάτων τους...

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.