Η αυτοκρατορία της κομπίνας

Έχουμε καταλάβει ακριβώς σε ποια χώρα ζούμε; Όχι τι ήταν αυτή κάποτε ή σε ποια χώρα γεννηθήκαμε, αλλά σε ποια χώρα ζούμε σήμερα. Έχουμε καταλάβει ποια είναι πραγματικά η Ελλάδα;

Δημοσιεύθηκε: 21 Δεκεμβρίου 2011 - 07:45

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Έχουμε καταλάβει ακριβώς σε ποια χώρα ζούμε;

Όχι τι ήταν αυτή κάποτε ή σε ποια χώρα γεννηθήκαμε, αλλά σε ποια χώρα ζούμε σήμερα.

Λοιπόν, για να το ξεκαθαρίσουμε το πράγμα, για όποιον ενδεχομένως έχει ακόμη αμφιβολίες, δεν ζούμε στη Γαλλία.

Εκεί, ο κανόνας είναι ότι αν κάποιος βάλει το χέρι στο βάζο με το μέλι, πολίτης ή πολιτικός, ακόμη και πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως π.χ. ο φίλτατος Σιράκ, περνάει από δίκη και καταδικάζεται.

Επίσης, δεν ζούμε στην Αγγλία. Εκεί οι λέξεις σκάνδαλο και παραίτηση έχουν ακόμη νόημα, όπως είδαμε και με την περίπτωση των βουλευτών που πιάστηκαν να δηλώνουν κάτι παραπάνω στα έξοδά τους και πήγαν σπίτι τους.

Ζούμε σε μια χώρα η οποία φιγουράρει, σχεδόν μονίμως, στις πρώτες θέσεις των καταλόγων περί διαφθοράς παγκοσμίως και έχει επισήμως ομολογήσει ενώπιον των κοινοτικών εταίρων ότι τους είπε ψέματα δύο φορές…

Ζούμε σε μια χώρα η οποία, με μόνη την εξαίρεση του κατακαημένου Αθανασόπουλου, ουδέποτε έχει καταδικάσει πολιτικό, σε οποιοδήποτε «σκάνδαλο», και εάν φερόταν αυτός αναμεμιγμένος, ακόμη και εάν έχει ομολογήσει δημοσίως ότι έχει πάρει 1 εκατ. ευρώ.

Ζούμε σε μια χώρα όπου όχι μόνο μεγάλος αριθμός πολιτικών, αλλά το «σύστημα» ολόκληρο είναι βουτηγμένο στην αδιαφάνεια.

Σε μία χώρα στην οποία βασιλεύουν η φοροδιαφυγή και η παραοικονομία, η μίζα πάει σύννεφο, οι «μαϊμού» συνταξιούχοι φθάνουν τους 30.000 και πλέον στο ΙΚΑ και τους 8.000 στον ΟΓΑ, ενώ «ερευνώνται» ακόμη 20.000 περιπτώσεις ομογενών στον ίδιο οργανισμό, το 8,5% των κατοίκων της έχει κάνει δήλωση αυθαιρέτου και στη Δικαιοσύνη βασίλευαν, και είναι άγνωστο εάν έχει λήξει η «θητεία» τους, παραδικαστικά κυκλώματα…

Ζούμε σε μια χώρα όπου, είτε φοροδιαφεύγει ο πολίτης είτε όχι, αποκαλείται ψεύτης και κλέφτης από το «σύστημα», το οποίο του ζητάει να κάνει περαίωση των «εκκρεμών» του χρήσεων για τον λόγο αυτόν, και όπου, καλώς ή κακώς, οι εφορίες, οι πολεοδομίες, η Βουλή και η τοπική αυτοδιοίκηση θεωρούνται άντρα διαφθοράς.

Ακόμη, ζούμε σε μια χώρα η οποία «μαθαίνει» από το εξωτερικό για τη Siemens και τη Ferrostaal και τις «καλωδιακές», «ολυμπιακές» ή «υποβρύχιες» μίζες, που αυτές μοίρασαν σε πολιτικά ή μη πρόσωπα.

Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα.

Μία χώρα στην οποία έχουν εισρεύσει τα τελευταία 30 χρόνια, από την αρχή της δεκαετίας του 1980 έως σήμερα, πακτωλοί κοινοτικών χρημάτων, που έγιναν βίλες και κότερα, αντί δρόμοι και γεφύρια.

Μία χώρα στην οποία βασιλεύουν ο κομματισμός και η πελατειακή σχέση και η οποία κατάντησε να έχει περίπου 1 εκατ. υπαλλήλους στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά να «μαθαίνει» πόσους ακριβώς απασχολεί μόνον χάρις στο μνημόνιο.

Μία χώρα η οποία στον πρώτο ψηφιακό διαγωνισμό που έκανε για την προμήθεια φαρμάκων «έμαθε» ότι πλήρωνε έως τώρα 85% περισσότερα από όσα έπρεπε για τα φάρμακα αυτά, και στον δεύτερο διαγωνισμό το ποσοστό αυτό πήγε στο 92%.

Ο κατάλογος είναι μακρύς…

Αν είναι όμως έτσι τα πράγματα, τότε ποιος γελάει ποιον σε αυτήν τη χώρα και γιατί δεν μας αξίζει να χρεοκοπήσουμε;

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.