Μαθητευόμενοι μάγοι στα ηνία της Ευρώπης

Έπρεπε να απειληθεί ο σκληρός πυρήνας της ευρωζώνης ώστε να αντιληφθεί η κ. Άν. Μέρκελ ότι δεν πρέπει να παίζουμε με τα θεμελιώδη του συστήματος; Δεν της αρκούσε που «κάηκε» η «περιφέρεια»;

Δημοσιεύθηκε: 6 Δεκεμβρίου 2011 - 07:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Μαθητευόμενοι μάγοι στα ηνία της Ευρώπης

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όπως όλοι καλά γνωρίζουμε, αν έχουμε έστω και μία ημέρα θητείας στην αγορά, στο καθημερινό δούναι και λαβείν που εξελίσσεται σε οποιαδήποτε αγορά ανά την υφήλιο, είτε αυτή βρίσκεται στη Wall Street, είτε στον Ρέντη, στα θεμέλια του συστήματος βρίσκεται μόνο μία λέξη: εμπιστοσύνη.

Αν δεν υπάρχει αυτό το αίσθημα εμπιστοσύνης μεταξύ των συναλλασσομένων, πράξεις, ήτοι αγοραπωλησίες, δεν γίνονται ή γίνονται ελάχιστες. Κάτι σαν την ελληνική αγορά ομολόγων…

Πολύ απλά, ο «άλλος» δεν ρισκάρει τα λεφτά του αν πιστεύει ότι τα μαρούλια μπορεί να του βγουν σάπια, οι μετοχές «παλτό» και τα ομόλογα «κουρεμένα», ακόμη και αν τα έχει πάρει κοψοχρονιά…

Απλό δεν είναι; Όλοι μας, είτε από γνώση, είτε από κρίση, είτε εξ ενστίκτου, έτσι δεν πορευόμαστε;

Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν βρίσκεται και η λέξη «πίστη» στο επίκεντρο του χρηματοπιστωτικού συστήματος; Πιστωτικά ιδρύματα δεν λέγονται οι τράπεζες;

Σε δανείζω διότι πιστεύω ότι θα μου επιστρέψεις το ποσό που σου δάνεισα, στον συμφωνημένο χρόνο και με τον συμφωνημένο τόκο. Αν δεν πίστευα, αν δεν είχα πίστη, δηλαδή, στη φερεγγυότητά σου, δεν θα σε δάνειζα, ή εν τέλει, θα σου ζητούσα επιτόκια τόσο υψηλά ώστε είτε να σε αποτρέψω από το να δανειστείς από εμένα, είτε να βγάλω μια ώρα αρχύτερα την προσδοκώμενη χασούρα… Τόσο απλά.

Αυτά τα τόσο απλά, λοιπόν, γιατί έκανε τόσο καιρό να τα καταλάβει η Άγκελα Μέρκελ;

Γιατί έπρεπε να περιμένει να καταρρεύσει το σύμπαν άπαν πριν υπαναχωρήσει, μόλις χθες, και δίχως ούτε ένα «mea culpa» ή ένα «με συγχωρείτε, λάθος» από τις θέσεις της περί «συμμετοχής των ιδιωτών» στο κόστος ανάληψης του χρέους κρατών της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν προβλήματα χρηματοδότησης;

Έπρεπε να απειληθεί με αποκλεισμό από τις αγορές η Ιταλία, να ναυαγήσει μία δημοπρασία του Βερολίνου και να απειληθεί η πιστοληπτική αξιολόγηση των κρατών που απαρτίζουν τον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης, ώστε να αντιληφθεί η κ. Άν. Μέρκελ ότι δεν πρέπει να παίζουμε με τα θεμελιώδη του συστήματος;

Χθες, στο Παρίσι, η κ. Μέρκελ παραδέχθηκε ότι η πρόβλεψη που τόσο λυσσαλέα είχε επιμείνει να ενταχθεί στους κανόνες που διέπουν τη λειτουργία του European Stability Mechanism (ESM) περί συμμετοχής των ιδιωτών στο χρέος πρέπει να απαλειφθεί και να ισχύσει και για την ευρωπαϊκή περίπτωση ό,τι ισχύει και στον υπόλοιπο κόσμο, μέσω των κανόνων του ΔΝΤ.

Το έπραξε, δε, λέγοντας ότι όσα έγιναν στην περίπτωση της Ελλάδας, δηλαδή το «κούρεμα» του χρέους, ήταν η εξαίρεση στον κανόνα και όχι ο κανόνας, όπως διακαώς υποστήριζε έως τώρα, μονιμοποιώντας τη διαδικασία συμμετοχής των ιδιωτών (PSI) στον ESM.

Με λίγα λόγια, άργησε, αλλά τουλάχιστον αυτό το έμαθε στην «καμπούρα» τη δική μας, που ίσως δούμε το χρέος μας να μειώνεται, αλλά θα νιώσουμε και όλα τα υπόλοιπα που συνοδεύουν τους αφερέγγυους… Εκείνους, δηλαδή, οι οποίοι διέρρηξαν τη σχέση εμπιστοσύνης που είχαν με όσους τους δάνειζαν…

Πρόσφατα, σε Εγερτήριο υπό τον τίτλο «Πειραματόζωο η Ωραία Ελλάς» υποστήριζα ότι «για την Ελλάδα, που μόνη της έβαλε το κεφάλι της στον 'ντορβά' οι Ευρωπαίοι ακολούθησαν λανθασμένους χειρισμούς, από την πρώτη έως την τελευταία στιγμή».

Το κυνήγι της δημοσιονομικής ορθότητας είναι ένας ευγενής σκοπός. Προφανώς δεν πρέπει κανείς να ξοδεύει περισσότερα από όσα έχει στην τσέπη του ή από όσα μπορεί να κερδίσει…

Όμως, με το παράδειγμα της Ελλάδας πρόσφατο, είναι απορίας άξιον πώς ο γαλλογερμανικός άξονας επιμένει στις αυτόματες κυρώσεις για κράτη-μέλη της ευρωζώνης που παραβιάζουν το «πλαφόν» του 3% στη σχέση ελλείμματος προς ΑΕΠ.

Η τραγική ύφεση που επέφερε στη χώρα μας η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της τελευταίας διετίας και η εκτόξευση του αριθμού των ανέργων με τις προφανείς επιπτώσεις της στον τομέα τόσο των εσόδων όσο και των δαπανών (επιδόματα ανεργίας) δεν τους δίδαξαν τίποτε;

Δεν αντιλαμβάνονται ότι μια χώρα η οποία βρίσκεται σε διαδικασία δημοσιονομικής προσαρμογής με στόχο τη μείωση των ελλειμμάτων της το μόνο που κατορθώνει είναι να επιβαρύνει τη σχέση τους έναντι του ΑΕΠ, καθώς μειώνει το παραγόμενο προϊόν και φυσικά τα φορολογικά έσοδα που το συνοδεύουν;

Βέβαια, την πατρότητα της συγκεκριμένης συνταγής που ακολουθήθηκε στη χώρα μας, τη φέρουν άλλοι. Όπως είπαμε, μόνοι μας βάλαμε το κεφάλι μας στον «ντορβά», ακόμη και όταν προσπαθούσαμε να λύσουμε το πρόβλημα…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.