Ποιος θα τραβήξει το καλώδιο από την πρίζα;

Η άποψη που επικρατεί σε μεγάλη μερίδα επαγγελματιών και επιχειρηματιών είναι ότι η εισαγωγή μετοχών στη Σοφοκλέους ισοδυναμεί με άδεια έκδοσης χαρτονομισμάτων. Tο τελευταίο πράγμα που τους ενδιαφέρει είναι η τιμή της μετοχής. Το ζητούμενο είναι να μη σταματήσει η μηχανή!

Δημοσιεύθηκε: 9 Ιουνίου 2004 - 09:00

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ποιος θα τραβήξει το καλώδιο από την πρίζα;

Η άποψη που επικρατεί σε μερίδα επαγγελματιών είναι ότι η εισαγωγή μετοχών στη Σοφοκλέους ισοδυναμεί με άδεια έκδοσης χαρτονομισμάτων.

Ο βασικός μέτοχος μπορεί να εκδίδει και να πουλάει συνεχώς μετοχές και να συγκεντρώνει έτσι ρευστότητα. Στην περίπτωση αυτή το τελευταίο πράγμα που τον ενδιαφέρει είναι η τιμή της μετοχής. Το ζητούμενο είναι να μη σταματήσει η μηχανή!

Για να είμαστε δίκαιοι, η αντίληψη αυτή δεν βρίσκεται μακριά από την πραγματικότητα. Ο επιχειρηματίας επιλέγει την οδό της εισαγωγής των μετοχών του στο χρηματιστήριο, επειδή αυτή η επιλογή του προσφέρει ορισμένα πλεονεκτήματα.

Το πρόβλημα με την ελληνική χρηματιστηριακή αγορά και τους Έλληνες επιχειρηματίες είναι ότι δεν υπάρχουν όρια. Δεν υπάρχουν καν άγραφοι κανόνες που να υπερασπίζονται την αξιοπιστία της αγοράς.

Βασικοί υπεύθυνοι γι’ αυτό είναι οι θεσμικοί επενδυτές, οι οποίοι ουδέποτε έπαιξαν τον ρόλο που υποτίθεται ότι έχουν αναλάβει. Δεν άσκησαν ουδέποτε κριτική στις αποφάσεις των διοικήσεων των εισηγμένων εταιρειών, δεν κατήγγειλαν πρακτικές που ήσαν επιζήμιες για τον θεσμό.

Αν ο επιχειρηματίας ήξερε ότι η κατάχρηση των προνομίων θα αποτελούσε αντικείμενο σκληρής κριτικής, θα φρόντιζε ο ίδιος να είναι πολύ πιο προσεκτικός.

Το βάρος μετατοπίζεται αυτοδίκαια στις ενώσεις μετόχων. Και επειδή προς το παρόν υπάρχει μόνο μία ένωση, το βάρος θα πέσει στο μέλλον στους ομίλους επενδυτών που πρόκειται να δημιουργηθούν. Αφού οι θεσμικοί επενδυτές δεν θέλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, ας το πράξουν οι ιδιώτες επενδυτές.

Ποιος επιχειρηματίας θα τολμούσε, άραγε, να πουλά πακέτα μετοχών του με discount αν γνώριζε ότι θα είχε απέναντί του μία ισχυρή και αξιόπιστη ένωση μετόχων;

Φανταζόμαστε ένα τοπίο που θα είναι ανάλογο με εκείνο που διαμορφώνουν στο εξωτερικό οι ενώσεις καταναλωτών. Όταν η ένωση καλεί τον κόσμο σε μποϊκοτάζ του κρέατος, οι έμποροι κρέατος σπεύδουν να αναπροσαρμόσουν την πολιτική τους.

Ποιο μέλος διοικητικού συμβουλίου θα κοιμόταν ήσυχο αν γνώριζε ότι οι όποιες αποφάσεις του θα κρίνονταν και ότι η όποια καταπάτηση των δικαιωμάτων της μειοψηφίας θα μπορούσε να του κοστίσει μία δικαστική περιπέτεια;

Η χρηματιστηριακή αγορά είναι ένας τόπος όπου συναντώνται ανοικτά μυαλά και κεφάλαια, σε μία προσπάθεια να επιτευχθεί η ανάπτυξη. Όλα τα υπόλοιπα δεν της ταιριάζουν.

Καλά, δεν συμβαίνουν παρανομίες στο εξωτερικό; Εκεί που υπάρχουν και ισχυρές ενώσεις μετόχων και επενδυτική κουλτούρα; Ασφαλώς και συμβαίνουν παρανομίες. Κι εκεί υπάρχουν αδικίες.

Αλλά όταν η διοίκηση μιας εταιρείας αποφασίσει κάτι εξωφρενικό, θα δεχτεί βροχή τηλεφωνημάτων από τους επαγγελματίες της αγοράς, από τους διαχειριστές των θεσμικών χαρτοφυλακίων, από τους μετόχους. Εκεί θα ασκηθεί σκληρή κριτική στις γενικές συνελεύσεις.

Εκεί οι παρανομούντες οδηγούνται κάποιες φορές και ενώπιον της Δικαιοσύνης και ακόμη περισσότερες αναγκάζονται να συμβιβαστούν εξωδικαστικά καταβάλλοντας τεράστιες αποζημιώσεις στους θιγμένους.

Ας μη μιλάμε, λοιπόν, για πράγματα που δεν μπορούμε καν να τα φανταστούμε.

Κάποια στιγμή μπορεί να συμβούν και στην Ελλάδα, αλλά αυτή τη στιγμή κάτι τέτοιο μοιάζει με μακρινή μουσική. Το πρώτο βήμα είναι οι ενώσεις μετόχων και η απειλή ότι αυτές θα βγάλουν το καλώδιο των μηχανημάτων έκδοσης... χαρτονομισμάτων από την πρίζα...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.