Χρηματιστήριο Αθηνών: Μία χαμένη δεκαετία

"Αποχαιρετισμό στα όπλα" συνιστούν τα στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η ΕΧΑΕ, σχετικά με τη ριζική μείωση συναλλαγών στο ΧΑ και τη σταδιακή απομάκρυνση ξένων και εγχώριων επενδυτών.

Δημοσιεύθηκε: 14 Ιανουαρίου 2009 - 08:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Χρηματιστήριο Αθηνών: Μία χαμένη δεκαετία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

"Αποχαιρετισμό στα όπλα" εμφανίζονται να συνιστούν στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η ΕΧΑΕ, σχετικά με τη ριζική μείωση της συναλλακτικής δραστηριότητας στη χρηματιστηριακή αγορά και τη σταδιακή απομάκρυνση ξένων επενδυτών από τους κύκλους της.

Δίχως να παραγνωρίζονται ούτε προς στιγμήν οι επιπτώσεις της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης και της οικονομικής επιβράδυνσης που την ακολούθησε, στον βαθμό δραστηριοποίησης ξένων ή ελληνικών κεφαλαίων στην πάλαι ποτέ Σοφοκλέους, τα ουσιαστικά αίτια συρρίκνωσης του συναλλακτικού ενδιαφέροντος πρέπει να αναζητηθούν, πιθανότατα, αλλού.

Η εικόνα σταδιακής απαξίωσης της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς ασφαλώς δεν αποτελεί φαινόμενο μόνο του προηγουμένου έτους.

Όπως προκύπτει από τα ίδια στοιχεία, κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, με μόνες τις εξαιρέσεις των ετών 2003 και 2006, οπότε υπήρξε σχετική αύξηση των ενεργών μερίδων στο Χ.Α., η ετήσια μείωση του συναλλακτικού ενδιαφέροντος είναι συνεχής και ιδιαίτερα σημαντική.

Ξεκινώντας από το -όχι τόσο μακρινό- 1998 οπότε μπήκαν στο σύστημα 389 χιλιάδες νέες μερίδες και το "αμαρτωλό" 1999, οπότε περισσότερες από 1,11 εκατ. νέες μερίδες κατέκλυσαν την αγορά, κάθε χρόνο ολοένα και λιγότερες νέες μερίδες -και κατά προέκταση "φρέσκο χρήμα"- εισέρρεαν στη Σοφοκλέους…

Η υπεράντληση κεφαλαίων εκ μέρους του Δημοσίου με την εισαγωγή μετοχών ΔΕΚΟ και -τότε- κρατικών τραπεζών, η απουσία διαφάνειας στη διάθεση κεφαλαίων εκ μέρους σειράς εισηγμένων επιχειρήσεων, η απουσία (αρχικά) ουσιαστικής εποπτείας της αγοράς και εν συνεχεία η υπερβολική ρύθμισή της με την επιβολή ενός ασφυκτικού κανονιστικού πλαισίου, όπως και η κατάργηση ευνοϊκών φορολογικών ρυθμίσεων (κληρονομικές μεταβιβάσεις κ.λπ.) ή ακόμη η απειλή της επικείμενης επιβολής φόρου υπεραξιών αποτέλεσαν ορισμένες από τις αιτίες για τη σταδιακή απώλεια εμπιστοσύνης και τελικά ενδιαφέροντος προς τη χρηματιστηριακή ζωή του τόπου από το ευρύ κοινό.

Το φαινόμενο του 1999 ίσως ήταν "αμαρτωλό".

Το φαινόμενο του 2009, ωστόσο, καταδεικνύει ότι στη δεκαετία που μεσολάβησε ελάχιστα έγιναν για την αποκατάσταση του τρωθέντος κύρους της αγοράς και τη μεταμόρφωσή της σε έναν αποτελεσματικό μηχανισμό τιμολόγησης εισηγμένων μετοχών.

Σε μία αποτελεσματική αγορά, με βάθος και εύρος συναλλαγών, που θα μπορούσε να προσφέρει υπηρεσία τόσο στην οικονομία του τόπου όσο και στην επενδυτική και χρηματιστηριακή κοινότητα.

Το ποιος φταίει είναι στην κρίση του καθενός.

Το πώς θα φτιάξει το πράγμα εναπόκειται σε όσους κρατούν τα ηνία του "μαγαζιού"…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.