Με το βλέμμα στραμμένο στη Νέα Υόρκη…

Με τη ματιά στραμμένη στην αγορά της Νέας Υόρκης μας προτρέπουν να είμαστε φέτος έγκυροι "αναλυταράδες", που προβλέπουν χρηματιστηριακή ανάκαμψη, από 15% έως και 25%, στη διάρκεια του έτους.

Δημοσιεύθηκε: 8 Ιανουαρίου 2009 - 07:59

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Με τη ματιά στραμμένη στην αγορά της Νέας Υόρκης μας προτρέπουν να είμαστε φέτος έγκυροι "αναλυταράδες", που προβλέπουν χρηματιστηριακή ανάκαμψη, από 15% έως και 25%, στη διάρκεια του έτους.

Ακόμη και αυτό να συμβεί, επισημαίνουν, τόσο ο DJI όσο και ο 500άρης S&P θα διαπραγματεύονται με σημαντικό discount απ' ό,τι στις αρχές του 2008, επιχειρώντας να πείσουν ότι και σε αυτήν την περίπτωση το εκεί "μαγαζί" θα είναι φθηνό…

Πιθανότατα. Ας υποθέσουμε, για λίγο και χάριν της συζήτησης, ότι τα πράγματα έχουν ακριβώς έτσι (αν και οι χθεσινές επιδόσεις της Wall Street δεν μπορούμε να πούμε ότι μας έπεισαν γι' αυτό). Τι θα σήμαινε το συγκεκριμένο γεγονός για την ελληνική αγορά;

Μάλλον λίγα πράγματα. Ακόμη και με το σύνολο των ξένων οίκων να προτρέπει εν χορώ τους απανταχού επενδυτές να τοποθετηθούν μαζικά στη χώρα μας και μάλιστα στα 4 - 5 τραπεζικά χαρτιά (η συμπεριφορά των οποίων θυμίζει -στις καλές της στιγμές- χαρτιά μεγάλων χρηματιστηρίων) ,η αγορά θα συνεχίσει να είναι αντιμέτωπη με τα -αμιγώς ελληνικά- προβλήματά της…

Να τα δούμε ένα-ένα;

Πρώτα και καλύτερα, θα έχουμε λύσει τα "ζητηματάκια" του χρέους και του ελλείμματος;

Θα μπορεί το ελληνικό δημόσιο να δανείζεται φθηνότερα;

Θα επιταχυνθεί -καθ’οιονδήποτε τρόπο- ο ρυθμός προώθησης των μεταρρυθμίσεων;

Θα μειωθεί η γραφειοκρατία που στέκει σήμερα εμπόδιο στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας;

Θα υπάρξει ευμενέστερη φορολογική αντιμετώπιση των επιχειρήσεων;

Και αν υποθέσουμε ότι όλα αυτά (και άλλα πολλά που είναι απαραίτητα), κάπως, με ένα μαγικό ραβδί ίσως γίνουν πραγματικότητα, τι ακριβώς θα τραβήξει πίσω στην πάλαι ποτέ Σοφοκλέους όλον αυτόν τον κόσμο που την εγκατέλειψε μαζικά τα τελευταία χρόνια;

Διότι, εάν η υποτιθέμενη άνοδος αφορά στους ολίγους μεγάλους παίκτες της αγοράς και στα "γυρισματάκια" που κάνουν μεταξύ τους, τι να το κάνουμε εμείς οι υπόλοιποι;

Πιο έντιμο μου φαίνεται να το ονομάσουν ολόκληρο το μαγαζί Εναλλακτική Αγορά, όπου τουλάχιστον ξέρει κανείς ότι η υπόθεση αφορά σε εικονικές καταστάσεις.

Λίγοι μέτοχοι, που κλωθογυρνάνε μια ελάχιστη διασπορά γύρω-γύρω και απλώς γράφουν υπεραξίες… στα χαρτιά. Διότι αν η αγορά ήταν κανονική και έβγαιναν να πουλήσουν, οι τιμές των πράξεων θα γίνονταν -κατά πάσα βεβαιότητα- σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα…

Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε, δηλαδή, το γεγονός ότι από τα 12 χαρτιά που έκλεισαν το 2008 με κέρδη στο ελληνικό χρηματιστήριο τα 7 είναι διαπραγματεύσιμα στην Εναλλακτική Αγορά;

Πόσο... εναλλακτική είναι δηλαδή αυτή η αγορά;

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.