Τα πιστωτικά ιδρύματα και η «πίστη»

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα.

Είδατε χθες τον Ζαν-Κλοντ να ανακοινώνει και νέα μείωση του βασικού επιτοκίου της ΕΚΤ και χαρήκατε;

Είπατε μέσα σας «τι καλός άνθρωπος είναι αυτός, που μας σκέφτεται κι εμάς τους δανεισμένους και μας φροντίζει έτσι…»;

Μάλλον τζάμπα χαίρεστε. Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.

Το τραπεζικό σύστημα, ή μάλλον ορισμένα «εκλεκτά μέλη» του έχουν άλλη γνώμη.

Εάν είστε δανεισμένοι με επιτόκιο αναφοράς το Euribor, η υπόθεση της μείωσης των επιτοκίων της ΕΚΤ κατά 50 μονάδες βάσης τον προηγούμενο μήνα και κατά ακόμη 50 μονάδες χθες, στο επίπεδο του 3,25%, μάλλον λίγο σας ενδιαφέρει.

Το Euribor είναι το επιτόκιο με το οποίο δανείζει η μία τράπεζα την άλλη και αποτελεί αντικείμενο καθημερινής διαπραγμάτευσης μεταξύ τους. Ακολουθεί πτωτική πορεία και χθες το τρίμηνο Euribor διαμορφώθηκε στο επίπεδο του 4,59% από 4,66% την προηγουμένη.

Οι τράπεζες, βλέπετε, εξακολουθούν να μην «εμπιστεύονται» η μία την άλλη και «χρεώνουν» κάτι παραπάνω, ως αποτέλεσμα… Όχι ότι η μείωση των επιτοκίων δεν βοηθά, αλλά εξακολουθούν να έχουν ένα «θεματάκι» μεταξύ τους…

Εάν, ωστόσο, είστε «δανεισμένοι» με επιτόκιο αναφοράς το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ, τότε τα πράγματα αλλάζουν.

Ορισμένα τραπεζικά ιδρύματα, παρά τις αλλεπάλληλες μειώσεις εκ μέρους του ευγενούς κυρίου Ζαν-Κλοντ, ακόμη δεν έχουν εναρμονίσει τις «δόσεις» που καλούνται να καταβάλουν οι δανειολήπτες τους.

Θα αναρωτηθείτε, ενδεχομένως, ιδίως εάν συγκαταλέγεστε μεταξύ όσων έχουν δανειστεί με επιτόκιο αναφοράς το επιτόκιο της ΕΚΤ, για τους λόγους…

Ορισμένα πιστωτικά ιδρύματα επικαλούνται αδυναμία «αυτόματης αναπροσαρμογής εξαιτίας του ηλεκτρονικού συστήματος», άλλα απλώς υποστηρίζουν ότι «ναι, αργούμε λίγο, αλλά και όταν αύξανε η ΕΚΤ τα επιτόκια, εμείς αργούσαμε αντίστοιχα να μεταφέρουμε τη διαφορά στους δανειολήπτες». Άλλα τραπεζικά ιδρύματα απλώς «σφυρίζουν αδιάφορα»…

Όπως και να έχει το πράγμα, η υπόθεση «στήριξη» των τραπεζών δεν αφορά μόνον στα πιστωτικά ιδρύματα και στα περιθώρια κερδών τους.

Αφορά σε όσους έχουν πάρει στεγαστικά δάνεια, αφορά στις επιχειρήσεις, αφορά σε ολόκληρη την οικονομία.

Στο πλαίσιο αυτό, η πρακτική την οποία ακολουθούν ορισμένα -όχι όλα- τραπεζικά ιδρύματα να «καθυστερούν», προφασιζόμενα τον έναν ή τον άλλο λόγο, τη μεταφορά της μείωσης επιτοκίων στους δανειολήπτες τους, δεν είναι μόνον παράτυπη (ή ακόμη και παράνομη…).

Είναι ευθέως ανήθικη. Και εάν υπάρχει μία παράμετρος που τα πιστωτικά ιδρύματα θα όφειλαν να διαφυλάττουν, αυτή αφορά στην έννοια «πίστη». Πίστη και βεβαίως ηθική.

[email protected]