Το «ταμπλό», η τσέπη και η δουλειά μας

Η πραγματική οικονομία, αυτή που εμείς και η τσέπη μας βιώνουμε καθημερινά, πορεύεται με εντελώς διαφορετικούς ρυθμούς από το +29% που έκανε στη διάρκεια των τελευταίων συνεδριάσεων η αγορά... Ιδού το γιατί...

Δημοσιεύθηκε: 5 Νοεμβρίου 2008 - 07:57

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα.

Μπορεί το «μαγαζί» να έκανε 6 στις 6 ανοδικές και να «έτρεξε την κούρσα» των 500 μονάδων απνευστί, όμως ήδη το ταμπλό μοιάζει «εικονικό»...

Η πραγματική οικονομία, αυτή που εμείς και η τσέπη μας βιώνουμε καθημερινά, συνεχίζει με εντελώς διαφορετικούς ρυθμούς από το +29% που έκανε στη διάρκεια των τελευταίων συνεδριάσεων η αγορά...

Ίσως, πάλι, να το «χρωστούσε» στον εαυτό της και να συνεχίσει και σήμερα ακάθεκτη, πανηγυρίζοντας για τη χθεσινοβραδινή «νίκη» του βιομηχανικού Dow, στις «αμερικανικές εκλογές»...

Όμως, όπως και να έχει το πράγμα, τα «μαντάτα» από το μέτωπο, εκεί όπου δίνεται η πραγματική, καθημερινή μάχη, είναι μάλλον άσχημα.

Να τα δούμε τα θέματα ένα-ένα;

Στη ναυτιλία, ο δείκτης ναύλων Baltic Freight Index βυθίστηκε στα χαμηλότερα επίπεδα έξι ετών. Ο δείκτης-βαρόμετρο για το κόστος παγκόσμιας μεταφοράς χύδην φορτίου έχει διολισθήσει 92% από το υψηλό του, που σημειώθηκε περίπου πέντε μήνες πριν, τότε που οι Έλληνες εφοπλιστές παράγγελναν τα βαπόρια με την ντουζίνα...

Βαπόρια που σήμερα είναι σχεδόν άχρηστα και παραμένουν απούλητα, ακόμη και για ένα κλάσμα της τότε αξίας τους...

Στις κατασκευές, όπως έχει ήδη επισημάνει το Euro2day, μιλούν για «πέτρινες ημέρες»... Τόσο μεταξύ των εισηγμένων όσο και στους κατασκευαστές της «διπλανής πόρτας» η εικόνα είναι μαύρη, με τις αγοραπωλησίες ακινήτων να έχουν πιάσει «πάτο» και τα δημόσια έργα να μονοπωλούνται...

Στον τουρισμό, σύμφωνα με τα στοιχεία «προ-κρατήσεων» της επομένης «σεζόν», η πτώση αγγίζει το 50%...

Στο επίκεντρο όλων αυτών, βεβαίως, αφενός η μείωση της πιστωτικής επέκτασης και η σαφώς κοντόφθαλμη τακτική που τηρεί σειρά πιστωτικών ιδρυμάτων, αυξάνοντας υπέρμετρα το κόστος δανεισμού των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, και από την άλλη το κατακερματισμένο και σε πολλές περιπτώσεις υπερδανεισμένο ελληνικό επιχειρηματικό τοπίο.

Ένα τοπίο που χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο από χαμηλή παραγωγικότητα και απουσία ανταγωνιστικότητας.

Ωσάν να μην έφταναν όλα αυτά, έχουμε και την πρόσφατη ομολογία του George (ο οποίος προφανώς την αλήθεια λέει...) ότι «δεν μπορούμε να δώσουμε πολλά», δεδομένου του υψηλού χρέους της χώρας.

Τώρα, τι ακριβώς προεξοφλεί το «μαγαζί» και για πόσο καιρό θα συνεχίσει να το «προεξοφλεί» είναι μια άλλη υπόθεση...

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.