Το αγκάλιασμα του θανάτου...

Φίλτατοι καλή σας ημέρα και εβδομάδα.

Οι καλοί λογαριασμοί, κάνουν τους καλούς φίλους...και κάνουν και κάτι ακόμη.

Δεν δημιουργούν ψευδαισθήσεις. Όπως, για παράδειγμα, ότι μας ανήκει κάτι, όταν δεν μας ανήκει, ή ότι εξασφαλίζουμε κάτι φθηνά, όταν το εξασφαλίζουμε πανάκριβα....

Απο πού θέλετε να αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε;

Από τις τηλεπικοινωνίες; Την ενέργεια; Τις μεταφορές ή θέλετε να το δούμε συνολικά ως «πακέτο» το θέμα;

Στις τηλεπικοινωνίες, η «είδηση της ημέρας» δεν είναι μόνον ότι θα την προχωρήσουν τελικά την οπτική ίνα, μέχρι αυτή να φθάσει στο σαλόνι μας.

Είναι και ότι ο ΟΤΕ αποφάσισε να ζητήσει τα «χρωστούμενα» εν όψει της έλευσης του νέου-γερμανού- μετόχου. Και, προφανώς, καλά θα κάνει. (Εδώ κολλάει και το παραπάνω ρητό...)

Έλα όμως που –μέχρι στιγμής τουλάχιστον- η απόφαση αυτή αφορά μόνον και αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα.

Στο στόχαστρο η Altec Telecoms, που χρωστάει –σε πρώτη ανάγνωση τουλάχιστον- κανένα δεκαρικάκι εκατομμύρια. Συνολικά, δε οι λεγόμενοι «εναλλακτικοί πάροχοι» χρωστούν στον ΟΤΕ περί τα 76 μύρια....

Με το δημόσιο τομέα που χρωστάει γύρω στα 120 εκ.ευρώ, τι γίνεται; Από εκεί δεν έχει να λαμβάνει ο «νέος μέτοχος»; Θα συνεχίσει να τηρεί πολιτική «ανοχής» και «κοινωνικής πολιτικής» ο ΟΤΕ, επειδή απέναντί του έχει το κράτος;

Νομίζουμε ότι έχει απελευθερωθεί η «αγορά» στις τηλεπικοινωνίες; Ψευδαίσθηση. Στην αγορά, ό,τι αγοράζεις, το πληρώνεις...

Στην ενέργεια, ακούσαμε προχτές από τα χείλη του πρωθυπουργού, ότι ως χώρα έχουμε απο τα χαμηλότερα ενεργειακά τιμολόγια στην Ευρώπη.

Για αυτό «έγραψε» η ΔΕΗ ζημιές; Και οι μέτοχοί της –όχι οι μεγάλομέτοχοί της, όπως το κράτος- αλλά οι «απλοί» πολίτες που έβαλαν τις αποταμιεύσεις τους στη μετοχή αυτής της –εισηγμένης, υπενθυμίζουμε- επιχείρησης, γιατί πρέπει να χαίρονται που το κράτος ασκεί «κοινωνική πολιτική», μέσω μίας εισηγμένης επιχείρησης, ώστε ο πρωθυπουργός της χώρας –με το δίκιο του και αυτός- να μπορεί να λέει στη ΔΕΘ ότι έχουμε τόσο φθηνά τιμολόγια...

Νομίζουμε ότι έχουμε φθηνό ρεύμα; Ψευδαίσθηση. Απλώς δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα του πραγματικού «λογαριασμού»...

Στην Ολυμπιακή, την από πολλού χρόνου χρεωκοπημένη αυτή εταιρία, έβαλε ποτέ το χέρι στην τσέπη ο «μέτοχος» (σε εποχές που μπορούσε ακόμη και βάσει των αποφάσεων της Ε.Ε.) να ξεπληρώσει την άσκηση «κοινωνικής πολιτικής» για τα δρομολόγια στις άγονες γραμμές, τα εισιτήρια στους ετεροδημότες και τα κόμματα, τις χιλιάδες προσλήψεις, ή τις διαβόητες αγοραπωλησίες αεροσκαφών, που μόνον την ίδια δεν ωφελούσαν...

Νομίζουμε ότι έχουμε «εθνικό αερομεταφορέα;» Ψέμα μέγα. Μία διαλυμένη –με αμιγώς κρατική ευθύνη- εταιρία έχουμε...

Επίσης κάτι που λέει ο λαός μας, με πολύ δίκιο, είναι ότι δεν μπορείς να κάνεις κηδεία με ξένα κόλυβα...

Εάν δεν σταματήσει, μιαςκαι διά παντός, ο σφικτός εναγκαλισμός της ελληνικής οικονομίας από το κράτος, ουδέποτε θα έχουμε «καλούς λογαριασμούς» σε αυτήν τη χώρα... Θα συνεχίσουμε να είμαστε μία χώρα, οι μισοί κάτοικοι της οποίας –που δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα- θα πληρώνουν τους άλλους μισούς που δουλεύουν στο δημόσιο.

Και όταν έρθει η ώρα του ζωναριού, ο μόνος που δεν το τραβάει, είναι αυτός που βρίσκεται υπό κρατική σκέπη...

[email protected]