Subprime: Η μητέρα όλων των δεινών…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν θεωρήσουμε δεδομένο ότι η μητέρα όλων των δεινών είναι η διαβόητη subprime και ότι η λοιπή κρίση είναι απλώς ένα απότοκό της, η χθεσινή προαναγγελία του τερματισμού λειτουργίας κι άλλων πιστωτικών ιδρυμάτων στις ΗΠΑ, από τον κ. Κένεθ Ρόγκοφ, πρώην επικεφαλής οικονομολόγο του ΔΝΤ, θα έπρεπε να γίνει δεκτή, αν μη τι άλλο, κατά τρόπο ιδιαίτερα αρνητικό.

Εάν πιστέψουμε τον κ. Τσαρλς Πλόσερ, επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Φιλαδέλφειας, ότι το κεντρικό πιστωτικό ίδρυμα των ΗΠΑ, η Fed, πρέπει να διαφυλάξει την αξιοπιστία της και να φανεί ιδιαίτερα επιφυλακτική απέναντι στο ενδεχόμενο διάσωσης και άλλων τραπεζών, που κινδυνεύουν με κατάρρευση από τη "subprime", τότε η εικόνα αποκτά ακόμη μελανότερα χρώματα.

Αμφότεροι υποστηρίζουν, επί της ουσίας, το ίδιο:

Αφήστε όσους δεν μπορούν να καταρρεύσουν!

Στην εύλογη δε απορία σχετικά με το μέλλον του συστήματος, η απάντηση έρχεται από τον ίδιο τον Λευκό Οίκο: Σώστε τη Freddie Mac και τη Fannie Mae, ώστε να μην έχουμε... εξέγερση στις ΗΠΑ και όλα τα υπόλοιπα θα βρουν τον δρόμο τους…

Είναι όμως έτσι;

Πόσο κινδυνεύουν τα διαθέσιμα ύψους 900 δισ.δολ. που έχει η... Fed και πόσο έκθετη είναι τελικά η αμερικανική οικονομία και, κατά προέκταση, το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα στα επίχειρα της υπόθεσης subprime;

Ίσως, θα ήταν χρήσιμο αν σε αυτήν την εξίσωση περιλαμβάναμε και ορισμένα άλλα στοιχεία.

Η σταδιακή ωρίμανση ομολογιακών και άλλων έντοκων χρεών των αμερικανικών πιστωτικών ιδρυμάτων, κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών, και η αναχρηματοδότησή τους στη βάση των υψηλότερων επιτοκίων που ισχύουν σήμερα αναμένεται να οδηγήσει, αναπόφευκτα, στη μείωση του περιθωρίου κέρδους που αυτές διαθέτουν… ή και σε χειρότερα.

Σύμφωνα με τους "F.T.", χρηματοπιστωτικά ιδρύματα όπως η Citigroup, η JP Morgan Chase και η American International Group (AIG), "δανείστηκαν" την προηγουμένη εβδομάδα ποσά συνολικού ύψους 20 δισ.δολ., συμφωνώντας σε επιτοκιακά επίπεδα, που μόνο πρωτόγνωρα μπορούν να χαρακτηριστούν γι' αυτές… υπό το φως της απουσίας ρευστότητας και του κόστους φρέσκου χρήματος…

Σύμφωνα με την "Dealogic", που τηρεί στοιχεία επί της διατραπεζικής αγοράς των ΗΠΑ, οι ανάγκες αναχρηματοδότησης ομολογιακών δανείων που ωριμάζουν, για τις 10 μεγαλύτερες αμερικανικές τράπεζες, ανέρχονται σε 27 δισ. δολ. τον Αύγουστο, σε 52 δισ. δολ. τον Σεπτέμβριο, σε 23 δισ. δολ. τον Οκτώβριο, σε 20 δισ. δολ. τον Νοέμβριο και… σε 86 δισ. δολ. τον Δεκέμβριο.

Ταυτόχρονα, για το σύνολο της αμερικανικής πιστωτικής αγοράς των ΗΠΑ ο μέσος ημερήσιος όρος άντλησης κεφαλαίων για μηνιαία και τριμηνιαία προϊόντα από τη Fed και την ECB, κατά τη διάρκεια του Αυγούστου, ανήλθε σε 17,7 δισ. δολάρια.

Διαδικασία που θεωρείται βέβαιο ότι θα ασκήσει περαιτέρω πίεση στα αμερικανικά επιτόκια… τα οποία ήδη δοκιμάζονται από τον εκεί πληθωρισμό.

Υπό τις συνθήκες αυτές και με δεδομένη την πρόθεση της Fed να κάνει τα στραβά μάτια στις καταρρεύσεις των τραπεζών τις οποίες μπορεί να απορροφήσει το σύστημα, ποια πιστεύετε ότι θα είναι η πορεία της αμερικανικής τραπεζικής αγοράς το επόμενο διάστημα;

Τώρα, ίσως αναρωτηθείτε τι θα συμβεί με τις "αγορές"… Ε, η μόνη απάντηση είναι: "Έχουν και αυτές τους κύκλους τους…".

[email protected]