Goodbye από Ντουμπάι…

Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα σήμερα τα «μαγαζιά» παγκοσμίως, καθώς η «μαμά Αμέρικα» έχει πάρει «long week-end». Τι νομίζετε, ότι μόνον εδώ «πάμε με πνευμονία» όταν φτερνιστούν στο Αμέρικα;

Δημοσιεύθηκε: 26 Μαΐου 2008 - 08:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα και εβδομάδα.

Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα σήμερα τα «μαγαζιά» παγκοσμίως, καθώς η «μαμά Αμέρικα» έχει πάρει «long week-end».

Τι νομίζετε, ότι μόνον εδώ «πάμε με πνευμονία» όταν φτερνιστούν στο Αμέρικα;

Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι -ίσως- κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει…

Αύριο Τρίτη, αφού τα ρολά είναι κατεβασμένα σήμερα στο Αμέρικα, αρχίζει να παίζει παράγωγα -και σε πετρέλαιο- το «Dubai Gold & Commodities Exchange».

Τι σημαίνει αυτό; Άλλο να «παίζεις» στην «πηγή» -κυριολεκτικά- και άλλο στο Αμέρικα και συγκεκριμένα στο Chicago Mercantile Exchange.

Τώρα, τα ερωτήματα είναι συγκεκριμένα.

Πρώτον, «γιατί»; Η απάντηση είναι διότι οι Άραβες αποφάσισαν να βγάλουν λεφτά από το πετρέλαιο. Μη ρωτήσετε ποιοι έβγαζαν μέχρι τώρα. Οι πάλαι ποτέ 7 αδελφές έβγαζαν. Οι Άραβες μόνον νόμιζαν ότι έβγαζαν… Το θέμα είναι «δομικό».

Δεύτερον, «γιατί τώρα»; Αφενός διότι το πετρέλαιο είναι σε ιστορικά υψηλά και κατά συνέπεια «αξίζει τον κόπο» και αφετέρου διότι το Κογκρέσο την «είδε» περίεργα.

Δηλαδή, ζητά να περάσει νόμο που θα επιτρέπει στην αμερικανική κυβέρνηση να δεσμεύει περιουσιακά στοιχεία -κρατών- που κερδοσκοπούν με τις πετρελαϊκές τιμές. Ναι, καλά διαβάσατε. Έτσι είναι.

Παράλληλα, η Γερουσία την έχει δει αντίστοιχα «κάπως» και έχει εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό για να βρει ποιοι ευθύνονται -μεταξύ θεσμικών επενδυτών και hedge funds- για τις πληθωριστικές τάσεις σε τρόφιμα και ενέργεια. Ωσάν να μη γνώριζαν…

Άρα… πάμε Αραβία, κύριοι. Ωραίο και το Ντουμπάι…

Τώρα, η υπόθεση με το πετρέλαιο δεν τελειώνει εδώ. Έτσι που έχουν έρθει τα πράγματα, σε περίπου 6 με 7 χρόνια γνώστες του χώρου εκτιμούν ότι το τρομερό και φοβερό Αζερμπαϊτζάν (το οποίο τόσο πολύ προμοτάρουν οι φίλοι μας οι Αμερικανοί, βλέπε Nabuko και άλλα συναφή…) θα έχει την οικονομική δυνατότητα να καταστεί η δεύτερη -μετά την Τουρκία- στρατιωτική δύναμη στην περιοχή.

Τι σημαίνει αυτό;

Πρώτον (και μάλλον μικρότερης σημασίας γεωπολιτικά) ότι η Αρμενία θα μπορέσει να « kiss goodbye» το Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Δεύτερον, ότι το Αμέρικα θα μπορεί με αξιώσεις να αντικαταστήσει την «άτακτη» Τουρκία (υπόθεση πολέμου Ιράκ…) με έναν άλλο, περισσότερο πειθήνιο «παίκτη».

Το τι σημαίνουν για την Ελλάδα όλα αυτά, το αφήνω στην κρίση σας…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.