Έχετε το τηλέφωνο της Petrogaz;

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα και χρόνια πολλά στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες...

Εικόνες όπως η χθεσινή της Σοφοκλέους δικαιώνουν όσους επιδεικτικά παραμένουν εκτός αγοράς.

Μιας αγοράς που στα «πάνω» των ξένων ακολουθεί με δυσκολία και στα «κάτω» μπαίνει «σημαιοφόρος».

Και γιατί όχι;

Με το πετρέλαιο να «βγάζει φωτιά» στα 130 δολ. το βαρέλι και με τις πληθωριστικές πιέσεις που η εξέλιξη αυτή συνεπάγεται, γιατί θα έπρεπε κανείς να είναι «βιαστικός» στις μετοχικές τοποθετήσεις του; Μην τυχόν και του φύγουν τα χαρτιά «επάνω»; Χλομό…

Εδώ, μόλις την περασμένη εβδομάδα η Goldman Sachs έκανε λόγο για 150 δολ. το βαρέλι και έτρεξα να βρω το τηλέφωνο της Petrogaz για να μην ξεπαγιάσω και αυτόν τον χειμώνα… Βλέπετε, μένω στο Καπανδρίτι και το φυσικό αέριο «φυσικά» δεν έχει έρθει…

Ίσως η Whitney να έχει δίκιο που ωρύεται ότι η χρηματοπιστωτική κρίση δεν έχει τελειώσει, ίσως ο Soros σωστά να «βλέπει» ύφεση στις ΗΠΑ και στη Βρετανία, όμως τα αρνητικά σενάρια δεν τελειώνουν εδώ…

Η μείωση της ζήτησης στις κυριότερες οικονομίες της υδρογείου, εξαιτίας του περιορισμού της αγοραστικής ικανότητας του καταναλωτικού κοινού που συνεπάγεται η αύξηση του πληθωρισμού, έχει προφανή αντίκτυπο στην κερδοφορία των επιχειρήσεων και κατά προέκταση στη δυνατότητά τους να αποπληρώσουν τις δανειακές υποχρεώσεις τους.

Το γεγονός αυτό, υπό κανονικές συνθήκες, ίσως να ήταν «ψωμοτύρι» για τις τράπεζες, που θα έβρισκαν μία «χρυσή ευκαιρία» για την αναδιάρθρωση των υποχρεώσεων αυτών, σε μακροπρόθεσμη βάση και σε «άλλα» επίπεδα επιτοκίων…

Όμως σε καιρούς που και οι ίδιες αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας, εξαιτίας του αυξημένου κόστους χρήματος, η όλη εξίσωση περιπλέκεται… δημιουργώντας έναν «φαύλο κύκλο»...

Έναν κύκλο ενδείξεις του οποίου ήδη βλέπουμε στην Ευρώπη, με τη μείωση του επιπέδου της αποταμίευσης και τη ρευστοποίηση μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων της τάξης των 137 δισ. ευρώ μόνο κατά το τελευταίο τρίμηνο, εκ των οποίων τα 75 δισ. ευρώ αφορούσαν σε μετοχικά αμοιβαία…

Υπό αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, γιατί να βιαζόμαστε; Υπάρχει λόγος;

Εδώ στην πρωτεύουσα της «βιασύνης», τη Νέα Υόρκη, χθες δεν έδειξαν να βιάζονται καθόλου…

Βέβαια, όπως λέει μια «ψυχή» που γνωρίζει, τις ρευστοποιήσεις από τα αμοιβαία δεν τις έκαναν οι Ευρωπαίοι «στραγάλια»… Σε «time deposits» τα έβαλαν οι άνθρωποι… και προφανώς κάτι ξέρουν.

Η ίδια ψυχή, που σας διαβεβαιώ ότι... κατέχει, επισημαίνει και ορισμένα άλλα τινά.

Όπως για παράδειγμα ότι όντως είναι καιρός για διόρθωση, αλλά και ότι θα έπρεπε να είναι έτσι υπό το φως της ανόδου που έχουν σημειώσει τα «έξω»… καθώς και πως τα προβλήματα ρευστότητας των τραπεζικών ιδρυμάτων θα αντιμετωπιστούν -εν μέρει τουλάχιστον- και με την έγκριση διάθεσης ρευστότητας ύψους 50 δισ. ευρώ σήμερα από την ΕΚΤ.

Αντίστοιχα, ακριβώς για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, αναμένεται να υπάρξουν σημαντικές αυξήσεις κεφαλαίων εκ μέρους των ευρωπαϊκών τραπεζικών ιδρυμάτων, αλλά και των εγχώριων, για την κάλυψη των αναγκών πιστωτικής επέκτασης στην Αν. Ευρώπη…

Τι θα σημάνει αυτό για την αγορά; Ο φίλος Αθανάσιος τα «βλέπει» αρνητικά «μαντάτα».

Εγώ, πάλι, διαφωνώ… και παραμένω ψύχραιμος. Είναι στον χαρακτήρα μου άλλωστε…

[email protected]