Είμαστε ένας «ανώτερος λαός»...

Εν τέλει, ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι είμαστε ένας «ανώτερος λαός»... Μακράν εμού θεωρίες περί φυλετικής ανωτερότητας ή άλλων διακρίσεων, όμως για την περίπτωση της Ελλαδάρας πρέπει να κάνουμε μία εξαίρεση.

Δημοσιεύθηκε: 19 Μαΐου 2008 - 08:03

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλημέρα και καλή σας εβδομάδα.

Εν τέλει, ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι είμαστε ένας «ανώτερος λαός»...

Μακράν εμού θεωρίες περί φυλετικής ανωτερότητας ή άλλων διακρίσεων, όμως για την περίπτωση της Ελλαδάρας πρέπει να κάνουμε μία εξαίρεση. Δεν νομίζετε;

Δεν θα σταθώ σε άλλα και άλλα, που καθημερινά όλοι μας αντικρίζουμε και εστιάζονται στη βαθιά πεποίθηση του «Ελληνάρα», αυτού του γνωστού όντος που συχνά-πυκνά οι περισσότεροι από εμάς έχουμε επικρίνει ή στιγματίσει, ότι «έξω» τρώνε κουτόχορτο και πως εμείς κατέχουμε τα σκήπτρα της ευφυΐας παγκοσμίως.

Θα σταθώ σε ένα και μοναδικό σημείο: Στην εκτίμηση ότι μπορούμε -κατά το δοκούν- να αλλάζουμε τους κανόνες του παιχνιδιού επειδή... «έτσι μας αρέσει» και να πιστεύουμε βαθύτατα ότι ουδείς θα τολμήσει να αντιδράσει γι' αυτό...

Ο λόγος για την πρόσφατη επίσκεψη του φίλτατου κ.Charlie McCreevy, κοινοτικού επιτρόπου για ζητήματα εσωτερικής αγοράς, στον αντιστοίχως φίλτατο κ. Γ. Αλογοσκούφη, υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, γνωστό και ως «George».

Με λίγα λόγια, του είπε ότι το παιχνίδι έχει κανόνες, οι οποίοι πρέπει να εφαρμόζονται από όλους τους παίκτες και να ισχύουν για όλους τους παίκτες.

Κάτι σαν το θεωρητικό υπόβαθρο της Γαλλικής Επανάστασης, «ένα πράγμα»...

Είπε, λοιπόν, ο Charlie στον George: «Κοίτα να δεις, η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Είτε προχωρούμε μπροστά με αποφασιστικότητα είτε επιστρέφουμε στη μετριότητα», όπως και το γνωστό απόσπασμα από τη Λευκή Βίβλο, πριν από 23 χρόνια.

Γιατί βάζετε «πλαφόν» 20% στη συμμετοχή ιδιωτών (φυσικών ή νομικών προσώπων) στον ΟΤΕ και λέτε ότι πρέπει πρώτα η κυβέρνηση να «εγκρίνει» τυχόν αγορές μετοχών πέραν του ποσοστού αυτού;

Και μάλιστα, το πράττετε αφού κάποιος έχει ήδη αποκτήσει το ποσοστό αυτό...

Βέβαια, ο Charlie τα είπε αυτά -ή περίπου αυτά- στον φίλτατο George εκ των υστέρων... Αφού ο «Andre Le Grant» είχε κατορθώσει να προσφέρει στην παρούσα κυβέρνηση σε μεγάλο βαθμό δίκην «μάννα εξ ουρανού» αυτό που από εποχής Στ. Μάνου επιδίωκαν οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. να επιτύχουν.

Ήτοι, έναν στρατηγικό επενδυτή στον ΟΤΕ. Και μάλιστα έναν «politically correct» στρατηγικό επενδυτή, από «τας Ευρώπας», κοσμογυρισμένο και με όλα τα κατάλληλα προσόντα...

Και τι είπε ο George στον Charlie; Όχι, δεν συμφωνούμε. Εδώ, εμείς τις ΔΕΚΟ τις βλέπουμε αλλιώς. Να μας πάτε μέχρι το Ευρωδικαστήριο αν θέλετε...

Όμορφα, λέμε εμείς. Και τι θα γίνει; Τελικά, ο Charlie πιθανότατα θα μας πάει στο Ευρωδικαστήριο και πιθανότατα θα καταδικαστούμε για άλλη μία φορά.

«So what;», ενδεχομένως να αναφωνήσετε, όπως ασφαλώς θα αναφωνούσε και ο George, ο οποίος ίσως να πρόσθετε: «Μα, εμείς θα τους "δώσουμε" αυτό το άλλο που γυρεύουν για το "5%" στα δικαιώματα ψήφου ιδιωτών στη ΔΕΗ και ακόμη παραπάνω, θα σπάσουμε και τη ΔΕΗ σε 4 εταιρίες και θα το λήξουμε το θέμα, να μη μιλάνε ούτε για μονοπώλια ούτε για άλλες ιστορίες»...

Σύμφωνοι, η πολιτική απαιτεί «διακανονισμούς». Η αγορά, όμως, λειτουργεί με κανόνες. Και όταν αποφασίζουμε να «παίξουμε» με αυτούς τους κανόνες, να τους στριφογυρίσουμε λιγάκι, για να μην ισχύουν πάντα και για όλους, τότε το σύστημα αρχίζει να χάνει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του.

Και αυτό μπορεί μακροπρόθεσμα να αποδειχτεί καταλυτικό για την ίδια την επιβίωσή του...

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.