Χρηματιστηριακή Δημοκρατία!

Οι επικριτές των χρηματιστηριακών αγορών βρήκαν μία καλή αφορμή στην πολιτική Μπους για να κατηγορήσουν για άλλη μία φορά την παγκοσμιοποίηση. Οι χρηματιστηριακές αγορές είναι ο μεγάλος εχθρός όλων εκείνων που έχουν μάθει να ζουν μέσα σε σύνορα, κανόνες και περιορισμούς. Δυστυχώς, βρήκαν έναν πολύ καλό σύμμαχο. Την αμερικανική πολιτική…

Δημοσιεύθηκε: 31 Μαρτίου 2003 - 08:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Οι επικριτές των χρηματιστηριακών αγορών βρήκαν μία καλή αφορμή στην πολιτική Μπους για να κατηγορήσουν για άλλη μία φορά την παγκοσμιοποίηση. Οι χρηματιστηριακές αγορές είναι ο μεγάλος εχθρός όλων εκείνων που έχουν μάθει να ζουν μέσα σε σύνορα, κανόνες και περιορισμούς. Δυστυχώς, βρήκαν έναν πολύ καλό σύμμαχο. Την αμερικανική πολιτική…

Είμαστε υπέρ των χρηματιστηριακών αγορών και υπέρ αυτού που άλλοι ονομάζουν κοροϊδευτικά ως ”χρηματιστηριακή δημοκρατία”. Αγαπάμε τις χρηματιστηριακές αγορές, διότι αυτό που αντιπροσωπεύουν είναι πράγματι μία ζωντανή ελπίδα. Αν δεν υπήρχαν τα χρηματιστήρια, θα κυρίευαν τον κόσμο οι τοκογλύφοι. Αν δεν υπήρχε η ελεύθερη αγορά, θα υπήρχαν οι μαυραγορίτες. Το να ”πολεμάμε”, λοιπόν, με κάθε τρόπο τις αγορές, δεν προσφέρουμε στην πρόοδο.

Οι επενδύσεις, από την άλλη πλευρά, θέλουν ένα περιβάλλον ασφάλειας. Πολιτικής και οικονομικής. Δεν θα σκεφτείτε να αγοράσετε σπίτι με δάνειο, αν δεν είστε αισιόδοξοι για το μέλλον, αν δεν έχετε μία σταθερή εργασία και αν οι προοπτικές της επαγγελματικής σας εξέλιξης δεν είναι καλές. Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο μια επιχείρηση δεν θα αποφασίσει να κάνει μία επενδυτική κίνηση αν δεν αισθάνεται ασφαλής.

Αυτό που αλλάζει σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο είναι αυτή ακριβώς η αίσθηση της ασφάλειας για τις επιχειρήσεις. Δεν φταίνε οι χρηματιστηριακές αγορές γι αυτό. Δεν είναι υπεύθυνες για την σημερινή κατάσταση και μόνο ζημία μπορούν να υποστούν απ’ αυτήν.

Τα πράγματα δεν είναι καλά. Το γνωρίζουμε όλοι μας. Όχι γιατί οι αμερικανοί δεν έκαναν περίπατο στο Ιράκ. Αλλά διότι ο κόσμος μας κοντεύει να γεμίσει με … καμικάζι.

Οι ανθρώπινες βόμβες δεν απειλούν μόνο τους εισβολείς στο Ιράκ, αλλά όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Την τελευταία δεκαετία πιστέψαμε ότι μέσω του ΟΗΕ θα ήταν δυνατόν ο κόσμος μας να ελπίζει σ’ ένα καλύτερο μέλλον. Και σ’ αυτή την ελπίδα, της νέας τάξης πραγμάτων, στηρίχτηκαν τα χρηματιστήρια και οι επιχειρήσεις και έτσι γνωρίσαμε την άνθηση του 1997 – 2000.

Αν κάτι μας τρομάζει είναι ένας κόσμος ανασφάλειας και όχι η ”κυριαρχία των χρηματιστηριακών αγορών”. Οι αγορές ήταν πάντοτε οι κυρίαρχες του παιγνιδιού. Η διαφορά είναι ότι σήμερα διά μέσου των χρηματιστηρίων δίνεται η δυνατότητα σε πολλούς ανθρώπους να συμμετέχουν σε αυτές και όχι μόνο σε μία μικρή μειοψηφία…

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.