Το σύνδρομο του Κόλπου…

Δημοσιεύθηκε: 27 Μαρτίου 2003 - 09:02

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Η πρώτη δουλειά που κάνουμε με το που ανοίγουμε τα μάτια μας το πρωί, πολύ πριν ψάξουμε ”στήριγμα” σε έναν ζεστό, αχνιστό καφέ, είναι να ανοίξουμε την τηλεόραση. Να προσπαθήσουμε να μάθουμε τα τελευταία νέα. Μήπως τυχόν και έληξε ο πόλεμος το προηγούμενο βράδυ. Στην εποχή της ταχύτητας έχουμε την απαίτηση όλα να γίνονται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Βιώνουμε μία κατάσταση εικονικής πραγματικότητας…

Αυτό που αδυνατούμε να κατανοήσουμε από τις πολυθρόνες των σπιτιών μας είναι ότι γίνεται πόλεμος. Δεν πρόκειται για αστείο, ούτε για σενάριο για το Playstation. Κι οι πόλεμοι δεν τελειώνουν σε λίγες ώρες ή εικοσιτετράωρα.

Όσοι λοιπόν έχουν ”ποντάρει” κατά τον άλφα ή βήτα τρόπο σ’ ένα γρήγορο τέλος, ας είναι περισσότερο υπομονετικοί και προσεκτικοί.

Κι ας μείνουμε περισσότερο στο προσεκτικοί. Όλοι θεωρούν ως απόλυτα βέβαιο το ότι θα κερδίσουν αυτόν τον πόλεμο οι αμερικάνοι. Έχετε σκεφτεί όλες τις άλλες πιθανότητες; Από την ακραία περίπτωση να ηττηθεί η πανίσχυρη πολεμική μηχανή της Δύσης ως τα πιο ”βατά” σενάρια της Πύρειας νίκης;

Πριν βιαστούμε, λοιπόν, να προεξοφλήσουμε ποιοι θα είναι οι νικητές και ποιοι οι ηττημένοι και πριν μοιράσουμε τα λάφυρα της νίκης, ας πάρουμε υπόψη μας και μία άλλη πραγματικότητα πέρα από αυτή που μας σερβίρεται καθημερινά από τις τηλεοράσεις μας…

Τα πράγματα στην ζωή δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Υπάρχουν και οι αποχρώσεις του γκρι. Το ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι νίκη ή ήττα, αγορά ή πώληση. Αυτά αφορούν στους ριψοκίνδυνους ανθρώπους και οι καιροί δεν ευνοούν τις παράτολμες ενέργειες.

Τα λέμε όλα αυτά με αφορμή την εικόνα της χρηματιστηριακής αγοράς. Μία εικόνα που αν μη τι άλλο προκαλεί εύλογα ερωτηματικά. Ποιοι δαίμονες, αλήθεια, ενέπνευσαν τους επενδυτές να αγοράζουν μετοχές 50% ή 80% ακριβότερα απ’ ότι ήταν πριν από λίγες μόλις ημέρες; Ποιο είναι αυτό το καλό μήνυμα που διατρέχει από άκρη σε άκρη της Οικουμένης και γεμίζει με ενθουσιασμό τα στήθη των επενδυτών;

Θα είναι κρίμα οι επενδυτές να αποτελέσουν μία ακόμη ”παράπλευρη απώλεια” αυτού του πολέμου, ενώ βρίσκονται μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Βαγδάτη.

Στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου είδαμε για πρώτη φορά μία πολεμική σύρραξη από το σαλόνι του σπιτιού μας. Μένει να μας γίνει συνήθεια. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά αν δεν μας αρέσει το ”θέαμα” μπορούμε και να αλλάξουμε κανάλι! Μόνο που στην ζωή μία λάθος επιλογή δεν σβήνετε εύκολα, πατώντας το κουμπί off του τηλεκοντρόλ.

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.