«Κενά» στην άμυνα και τη διαφάνεια

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η Ελλάδα έκρινε ότι οφείλει να βρίσκεται στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας», όπως είχε πει και μία ψυχή και στη βάση αυτής της απόφασης ενισχύει την Ουκρανία. Μία ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα, η οποία προ διετίας και πλέον δέχθηκε την εισβολή της Ρωσίας, που ακόμη διεξάγει πόλεμο εναντίον της με στόχο την προσάρτηση εδαφών.

Μέχρι εδώ, όλα είναι καθαρά και ξάστερα, παρά τις όποιες άλλες πτυχές μπορεί να έχει αυτή η συζήτηση. Είμαστε στο πλευρό του αμυνόμενου και κατά μίας αναθεωρητικής δύναμης και ο καθένας μπορεί να αντλήσει τα συμπεράσματά του και να κάνει τους παραλληλισμούς του με άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις στη γειτονιά μας.

Αυτό που δεν είναι τόσο σαφές ή καθαρό και ξάστερο είναι ο τρόπος με τον οποίο βοηθούμε την Ουκρανία, όπως προκύπτει και από την ένταση που δημιουργήθηκε, χθες, μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, με αφορμή την πρόσφατη αναφορά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη σε «κενά» στην άμυνα.

Κατά την αντιπολίτευση, η εξέλιξη αυτή είναι ανησυχητική καθώς αφορά την εθνική άμυνα ενώ κατά την κυβέρνηση, η αναφορά του πρωθυπουργού ήταν συνολικά στην Ευρώπη και όχι στην Ελλάδα.

Αν και η όλη υπόθεση είναι ανοικτή σε ερμηνείες, να δεχθούμε ότι επρόκειτο για μία ευρύτερη αναφορά στην ανάγκη ενίσχυσης της ευρωπαϊκής άμυνας, μίας πρωτοβουλίας στην οποία, ούτως ή άλλως, πρωτοστατεί ο φίλτατος Κυριάκος Μητσοτάκης, από κοινού με το Ντ. Τουσκ, ως γνωστόν.

Το ζήτημα, ωστόσο, παραμένει και στο επίκεντρό του βρίσκεται ο βαθμός διαφάνειας που έχει η ενίσχυση της Ουκρανίας από την Ελλάδα. Όσο κι αν αυτά τα ζητήματα, ευλόγως, καλύπτονται τουλάχιστον σε έναν βαθμό από πέπλο μυστικότητας, τόσο οι εκπρόσωποι του εκλογικού σώματος στα έδρανα του κοινοβουλίου όσο και ο ελληνικός λαός δικαιούνται να γνωρίζουν, τουλάχιστον σε γενικές γραμμές, το είδος της στήριξης που παρέχει η χώρα τους σε μία τρίτη, εμπόλεμη, χώρα.

Ο κανόνας, δε, στην υπόθεση αυτή είναι ότι συνήθως τα μαθαίνουμε αυτά τα πράγματα «απέξω»!

Για παράδειγμα, «απέξω» μάθαμε και συγκεκριμένα από τον υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν ότι η Ελλάδα προτίθεται να αποστείλει στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία, τον Μάιο του 2022. Μιλώντας σε δημοσιογράφους, ο Όστιν είπε ότι η χώρα μας συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων που προτίθενται να ενισχύσουν την Ουκρανία. Στην Ελλάδα περί αυτού, έως τότε, ουδέν…

Όπως επίσης «απέξω» μάθαμε και μάλιστα από το στόμα του ίδιου του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ενόσω βεβαίως επισκεπτόταν τη χώρα μας τον Αύγουστο πέρυσι, ότι θα εκπαιδεύσουμε πιλότους F-16, γεγονός για το οποίο μας ευχαρίστησε όπως και για τη λοιπή βοήθειά μας.

Εσχάτως δε η Ουκρανία μάς ευχαρίστησε εκ νέου για αυτήν τη βοήθεια, η οποία δεν αφορούσε, κατά τα φαινόμενα, μόνον εκπαιδευτικές υπηρεσίες προς τους πιλότους μαχητικών αεροσκαφών της εμπόλεμης χώρας αλλά και άλλη βοήθεια, όπως προκύπτει και από σχετικό βίντεο που ανάρτησε η Ουκρανία στα μέσα μαζικής δικτύωσης.

Πρέπει, όμως, ο ελληνικός λαός να μαθαίνει για τις προμήθειες αμυντικού υλικού που παραχωρεί η Ελλάδα σε άλλες χώρες, από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αυτών των χωρών; Δεν θα ήταν προτιμότερο, εντός του πλαισίου που θέτει μία εμπόλεμη κατάσταση, να υπήρχε μεγαλύτερη διαφάνεια, ώστε να μη δημιουργούνται ανησυχίες όποτε αναφέρεται σε «κενά» στην άμυνα ο πρωθυπουργός;