Καταλήψεις και Πόντιοι Πιλάτοι

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Τα μισά ελληνικά πανεπιστήμια βρίσκονται σήμερα υπό κατάληψη. Βρίσκονται δε σε αυτή την κατάσταση κυρίως για δύο λόγους.

Πρώτον, επειδή η πολιτεία έχει αποτύχει παταγωδώς να επιβάλει τον νόμο και δεύτερον, επειδή οι πρυτάνεις, τουλάχιστον έως τώρα, νίπτουν τα χείρας τους και δεν κάνουν όσα θα έπρεπε να κάνουν, ώστε να απελευθερωθούν τα πανεπιστήμια από όσους τα καταδυναστεύουν.

Οι καταληψίες, που διαμαρτύρονται για την επικείμενη θεσμοθέτηση των μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, αφενός παραβιάζουν ρητά τον νόμο, ο οποίος απαγορεύει τις καταλήψεις των πανεπιστημίων, δηλαδή, τον σφετερισμό και την κατάληψη δημόσιας περιουσίας. Αφετέρου, οδηγούν χιλιάδες φοιτητές στο χάσιμο του χειμερινού εξαμήνου και σε καθυστερήσεις στην έναρξη του εαρινού.

Η «λύση» που προτείνει, δε, η κυβέρνηση είναι αυτή των τηλεξετάσεων, η οποία -εφαρμόστηκε και στα λοκντάουν- παρακάμπτει το ζήτημα των καταλήψεων αλλά βεβαίως δεν το επιλύει. Ακόμη κι έτσι, όμως, οι πρυτάνεις την αρνούνται.

Κομφούζιο, θα πείτε, ίσως. Όσο περίπλοκα κι αν εμφανίζονται τα πράγματα, όμως, στην πραγματικότητα είναι απλά.

Πρώτον, η κυβέρνηση απέτυχε κατά τρόπο απόλυτο με την υπόθεση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας. Αν και προσέλαβε αυτά τα νέα παιδιά, συνειδητοποίησε στη συνέχεια ότι τα οδηγεί «ξυπόλητα στα αγκάθια», καθώς δίχως τις δυνατότητες και τον εξοπλισμό που έχει η κανονική Αστυνομία, δεν θα μπορούν να «σταθούν» στα πανεπιστήμια. Κι έτσι, το πείραμα πήγε άπατο.

Δεύτερον, κάποιοι -μία μειοψηφία- όπως τη χαρακτηρίζει ο «πρύτανης των πρυτάνεων» (πρύτανης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και προεδρεύων το τρέχον διάστημα της Συνόδου των Πρυτάνεων) Φώτης Μάρης, μιλώντας στον ΣΚΑΪ και τον Άρη Πορτοσάλτε, επιλέγει να παραβιάσει τον νόμο, καταλαμβάνοντας δημόσια περιουσία. Οι ίδιοι οι πρυτάνεις, δε, ούτε σηκώνουν το δάκτυλό τους για να τερματιστούν οι καταλήψεις αλλά ούτε δέχονται και την οδηγία Πιερρακάκη περί τηλεξετάσεων, ώστε να μη χαθεί το εξάμηνο.

Με άλλα λόγια, βρισκόμαστε μπροστά σε μία καθολική αποτυχία. Μία αποτυχία του κράτους να κάνει τη δουλειά του, μία αποτυχία των πρυτάνεων να κάνουν τη δουλειά τους και βεβαίως μία συνολική αποτυχία του -δημόσιου και κρατικού - τριτοβάθμιου εκπαιδευτικού συστήματος να κάνει τη δουλειά του.

Ποιος βγαίνει ζημιωμένος από όλα αυτά, αν όχι πρώτα από όλα οι φοιτητές, στη συνέχεια οι γονείς τους και ο κάθε συνεπής φορολογούμενος πολίτης που πλήρωσε για όλα αυτά και συνολικά η πατρίδα μας; Τι αξία έχει ο ισχυρισμός ότι στην Ελλάδα παρέχεται δωρεάν παιδεία, όταν αυτή τελεί υπό κατάληψη για μεγάλες χρονικές περιόδους; Ποιος κοροϊδεύει ποιον, σε αυτόν τον τόπο;

Φίλτατοι, όσα διαδραματίζονται αυτές τις ημέρες στα κρατικά, δημόσια και «δωρεάν» ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας αποτελούν μία ιλαροτραγωδία. Ένα θέατρο του παραλόγου.

Παρέχουν, δε, ισχυρά επιχειρήματα προς όσους υποστηρίζουν την -επικείμενη- θεσμοθέτηση των μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στη χώρα μας. Ακριβώς εκείνων των πανεπιστημίων στη λειτουργία των οποίων αντιτίθενται όσοι καταλαμβάνουν σήμερα τα δημόσια δωρεάν ελληνικά πανεπιστήμια, εμποδίζοντας τη διάχυση της γνώσης και την προώθηση της έρευνας.

Τέτοιες καταλήψεις προφανώς δεν θα μπορούσαν να κάνουν στα μη κρατικά πανεπιστήμια, εάν λειτουργούσαν ήδη στην πατρίδα μας. Διότι εκεί, είναι βέβαιον, ότι θα βρίσκονταν αντιμέτωποι με τις επιπτώσεις των επιλογών τους και ο νόμος αλλά και η λογική θα πρυτάνευαν.