Η αβάσταχτη ελαφρότητα της ελληνικής δεξιάς

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Δίχως να υποτιμάται ούτε προς στιγμήν η σημασία που αποδίδει σημαντική μερίδα της ελληνικής κοινωνίας στο ζήτημα του γάμου των ομοφύλων, είναι γεγονός ότι το συγκεκριμένο θέμα αποτελεί παρελθόν από πολλού χρόνου σε χώρες της λοιπής Δύσης και θα όφειλε, άρα, να τύχει αντιστοίχου αντιμετωπίσεως και στη δική μας.

Όσο σοβαρό κι αν εκτιμάται ότι είναι, υφίστανται σήμερα άλλα ζητήματα, ίσης αν όχι υψηλότερης σημασίας, με τα οποία είναι αντιμέτωπη η ελληνική κοινωνία, συμπεριλαμβανομένου βεβαίως του δημογραφικού, της ανεργίας και της διαβόητης ακρίβειας, τα οποία θα όφειλαν να αντιμετωπιστούν κατά τρόπο αποτελεσματικότερο εκ μέρους όσων κρατούν τα ηνία του τόπου.

Αντ’ αυτού, παρά τα ζέοντα προβλήματα με τα οποία είναι αντιμέτωπη σήμερα κάθε ελληνική οικογένεια και σύσσωμη η κοινωνία, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται να αναλώνεται ως προς τον χρόνο που θα κάνει την «τομή» για τη νομοθετική διευθέτηση της υπόθεσης του γάμου των ομοφύλων. Η κατάθεση δε από τον ΣΥΡΙΖΑ της δικής του πρότασης μάλλον επηρέασε τις αποφάσεις.

Μόλις προ ημερών προέτρεπε τους εκπροσώπους του Τύπου «να μη βάζουν το άλογο μπροστά από το κάρο», υπονοώντας ότι κάθε πράγμα έχει τον καιρό του, ο οποίος προφανώς δεν είχε τότε ανατείλει για την υπόθεση του γάμου των ομοφύλων. Αντίθετα, μόλις χθες προανήγγειλε ότι θα αναφερθεί διεξοδικά σε αυτό το ζήτημα και στη νομοθετική παρέμβαση που θα κάνει για τη θεσμοθέτησή του, αύριο Τετάρτη, σε συνέντευξή του στην κρατική ΕΡΤ.

Όλα αυτά, βεβαίως, υπό το φως της εσωκομματικής αναταραχής που είχε προκαλέσει στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος η πρόθεση του κ. Μητσοτάκη να νομοθετήσει για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ήτοι ενός ζητήματος το οποίο μπορεί να προσεγγίσει κανείς είτε με την προσήκουσα σοβαρότητα είτε κατά τρόπο λαϊκιστικό, στο πλαίσιο της όποιας πολιτικής ή κομματικής σκοπιμότητας.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, ο γάμος των ομοφύλων συνιστά, πρωτίστως, ένα ζήτημα ισότητας ενώπιον του νόμου. Δεν είναι ένα ζήτημα θρησκευτικό αλλά αμιγώς πολιτικό και αγγίζει τα θεμέλια της δημοκρατικού πολιτεύματος και της ισονομίας που θα όφειλε να διακρίνει τη χώρα μας.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, θα ήταν άτοπη η αντιπαράθεση των εννοιών που περικλείονται αφενός στην παροχή ίσων δικαιωμάτων ενώπιον του νόμου σε ζευγάρια του ιδίου φύλου, αφετέρου στην προσήλωση σε παραδοσιακά δεξιά πρότυπα όπως το «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Και τούτο καθώς δεν τίθεται ζήτημα αναίρεσης του ενός από το άλλο.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, ο όγκος των αντιδράσεων που έχει ήδη προκαλέσει εντός της κυβερνώσας παράταξης η εκπεφρασθείσα πρόθεση του πρωθυπουργού να θεσμοθετήσει τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών αντικατοπτρίζει και την εσωκομματική ιδεολογική διαμάχη στην οποία έχει περιπέσει η ΝΔ στην προσπάθειά της να συγκεράσει τις δεξιές καταβολές της με το άνοιγμά της προς το κέντρο.

Η έκβαση αυτής της αντιπαράθεσης, ιδίως προ των ευρωεκλογών, επί ενός ακανθώδους για τις δεξιές πτέρυγες της ΝΔ ζητήματος, θα καταδείξει, εν πολλοίς, και τον χαρακτήρα του συγκεκριμένου κόμματος. Υπερισχύει η «δεξιά του Κυρίου» ή έχει «ωριμάσει» η συγκεκριμένη παράταξη προς ένα περισσότερο προοδευτικό και ανεκτικό προφίλ;

Εντέλει, η κατεύθυνση του συγκεκριμένου κόμματος εδράζεται σε ζητήματα αρχών ή σε τακτικισμούς με στόχο τη μεγιστοποίηση του οφέλους στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση; Οι απαντήσεις σε αμφότερα τα ερωτήματα θα ξεδιπλωθούν από αύριο Τετάρτη, στην ΕΡΤ…