Κάντε την κρίση ευκαιρία στη γεωργία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Τα δεινά που έπληξαν τον Θεσσαλικό Κάμπο και άλλες περιοχές της χώρας μας εφέτος, ως αποτέλεσμα των ραγδαίων καιρικών φαινομένων και των πλημμυρών που τα συνόδευσαν, αποτελούν μόνο μία πτυχή των επιπτώσεων που επιφυλάσσει για το μέλλον μας η κλιματική κρίση. Όπως αντίστοιχα ενδεικτικές αυτών των επιπτώσεων ήσαν και οι πυρκαγιές που κατάκαψαν τη χώρα απ' άκρου εις άκρον.

Πλέον αυτές οι επιπτώσεις θα γίνονται ορατές ολοένα και συχνότερα και σε ολοένα περισσότερους τομείς, με κυρίαρχη βεβαίως τη γεωργία, όπου ήδη η άνοδος των τιμών σε σειρά προϊόντων, με χαρακτηριστικότερο το ελαιόλαδο, είναι σαφής. Σύντομα, δε, θα αρχίσουν και οι ελλείψεις.

Όπως επεσήμανε χθες, στο πλαίσιο συνεδρίου, ο επιχειρηματίας και επικεφαλής της Bespoke Σπύρος Θεοδωρόπουλος, με μακρά πορεία στον κλάδο των τροφίμων, μετά την άνοδο τιμών, το επόμενο στάδιο των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης αφορά στις ελλείψεις προϊόντων. Κατά τον ίδιο, τα πορτοκάλια θα είναι το πρώτο προϊόν που μέσα στο επόμενο 12μηνο θα αρχίσει να εμφανίζει ελλείψεις.

«Ο μεγαλύτερος πορτοκαλεώνας της γης, που είναι η Νότιος Αμερική, έχει καεί, με αποτέλεσμα η τιμή να έχει υπερδιπλασιαστεί. Και το πρόβλημα δεν είναι αν έχει αυξηθεί η τιμή από τα 2,5 ευρώ στα 6,5 ευρώ, το πρόβλημα είναι ότι οι προμηθευτές απαντούν ότι δεν έχουν να δώσουν εμπόρευμα σε οποιαδήποτε τιμή», είπε ο κ. Θεοδωρόπουλος.

Η λύση, βεβαίως, εάν υπάρχει, σε αυτήν την εξίσωση, δεν βρίσκεται σε αγορανομικά μέτρα όπως αυτά που εφαρμόζει η Ελλάδα, σημείωσε. Εάν υπάρχει κάποια διέξοδος και όχι λύση, διότι οι επιπτώσεις αναμένεται να είναι ευρείες όσο τα μεγάλα βιομηχανικά κράτη πορεύονται αμέριμνα σε σχέση με την κλιματική κρίση, αυτή έγκειται στη χρήση της τεχνολογίας. Δηλαδή, στη δημιουργία θερμοκηπίων, στην προστατευμένη γεωργία, στη χρήση στάγδην άρδευσης και σε άλλους τρόπους.

Τα λόγια του διάσημου Έλληνα επιχειρηματία μάς θύμισαν όσα έγιναν εδώ και δεκαετίες στο Ισραήλ, όπου η χρήση πρωτοποριακών μεθόδων έκανε την έρημο χωράφι και όχι μόνον κατέστησε τη συγκεκριμένη χώρα κορυφαίο εξαγωγέα αγροτικών προϊόντων αλλά επέδρασε και στην ανάπτυξη της λοιπής επιχειρηματικότητάς της. Από τον αγροτικό τομέα, η χώρα πέρασε με εργαλείο την τεχνολογία στις νεοφυείς επιχειρήσεις, στις οποίες πρωταγωνιστεί σήμερα παγκοσμίως.

Μπορεί η χώρα μας να διανύσει, όμως, το ίδιο μονοπάτι; Είμαστε σε θέση να ακολουθήσουμε το παράδειγμα που έθεσε ενώπιον του διεθνούς αγροδιατροφικού τομέα το Ισραήλ; Από την απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό και η ικανότητα της Ελλάδας να αντεπεξέλθει στα δεινά που της επιφυλάσσει η κλιματική αλλαγή.

Ο κάμπος της Θεσσαλίας, αργά ή γρήγορα, θα αρχίσει και πάλι να προσφέρει τα προϊόντα του.

Ο τρόπος, ωστόσο, με τον οποίο θα εισέλθει στην επόμενη φάση της αξιοποίησής του από τον αγροτικό πληθυσμό θα είναι ενδεικτικός και της προθυμίας της χώρας μας να αφουγκραστεί τα μηνύματα των καιρών. Θα είναι ενδεικτικός της προθυμίας της να εγκαταλείψει τις σπάταλες, από πλευράς χρήσης υδάτινων πόρων, για παράδειγμα, και ευρύτερα τις συνήθειες του παρελθόντος και να επενδύσει, με κρατική, κοινοτική ή άλλη αρωγή, σε νέες τεχνολογίες που θα επιτρέψουν τη μεγιστοποίηση της αποδοτικότητάς της στο μέλλον.

Το πρόβλημα είναι ήδη σαφές και μπορεί δυνητικά να αποδειχθεί καταστροφικό. Εάν δεν υπάρξει δράση τώρα, αργότερα ίσως είναι αργά.