Κάλπες, κόντρες και προγράμματα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όπως αναμενόταν, η κυβέρνηση επιβίωσε της πρότασης δυσπιστίας και συνεχίζει το έργο της, έως τις εκλογές. Κατά πόσον όντως παράγεται πλούσιο κυβερνητικό έργο, στην άτυπη προεκλογική περίοδο που ήδη διανύει η χώρα, ωστόσο, δεν είναι απολύτως σαφές.

Διότι, όταν δεν γνωρίζεις μετά βεβαιότητας την ημερομηνία των εκλογών, επισπεύδεις την προεκλογική σου εκστρατεία, όπως εμφανίζεται να πράττει ένας μεγάλος αριθμός μελών της κυβέρνησης, ενδεχομένως εις βάρος του κανονικού όγκου εργασίας τους. Αντίθετα, όταν τη γνωρίζεις, όπως οι εξ Ανατολών γείτονές μας, κατανέμεις ακριβέστερα το έργο σου…

Υπ’ αυτό το πρίσμα, η επίσημη ανακοίνωση της ημερομηνίας διεξαγωγής των εθνικών εκλογών, είτε αυτή είναι η 9η Απριλίου όπως εικάζεται είτε κάποια άλλη, αποτελεί μία προφανή εκκρεμότητα και για αυτό τον λόγο, πέραν όλων των... υπολοίπων.

Μπορεί η υπόθεση των υποκλοπών να συνεχίζει να απασχολεί, όμως η κυβερνητική πλειοψηφία δεν τίθεται εν αμφιβόλω και μπορεί, κατά πώς ορίζει το Σύνταγμα, να ανανεώσει τη λαϊκή εντολή στην κάλπη. Αρκεί να μας πει δύο πράγματα: Πρώτον, την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών και δεύτερον, το πρόγραμμα με το οποίο προτίθεται να διεκδικήσει αυτή τη λαϊκή εντολή.

Εκκρεμότητα που υφίσταται, φυσικά, για το σύνολο των υπόλοιπων κομμάτων που διεκδικούν μερίδιο της προτίμησης του εκλογικού σώματος.

Διότι, φίλτατοι, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Ο έως τώρα πολιτικός διάλογος περιορίζεται σε ιαχές και φωνασκίες και δεν αφορά τον προγραμματικό λόγο της κάθε πλευράς.

Ακόμη κι αν έχουν ολοκληρωμένο προγραμματικό λόγο τα κόμματα, κάτι που δεν είναι απολύτως βέβαιον για όλα εξ αυτών, δεν τον προτάσσουν και εμμένουν στην αντιπαράθεση και στη σκανδαλολογία.

Η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε έναν ατέρμονα απολογισμό των έως τώρα πεπραγμένων της, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ προτάσσει τις 6 εθνικές προτεραιότητές του (https://www.syriza.gr/) και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ εξακολουθεί να καλεί τους πολίτες (https://digitalsociety.gr/programma/) να συνδιαμορφώσουν το πρόγραμμά του… Όσο για τα μικρότερης κοινοβουλευτικής ισχύος κόμματα, όσο παγιωμένες ή γνωστές κι αν είναι οι θέσεις τους, είναι πράγματι απορίας άξιον πώς δεν έχουν επιλέξει να τις δημοσιοποιήσουν περαιτέρω, δεδομένου ότι η χώρα βαδίζει σε εκλογική αναμέτρηση με το σύστημα της απλής αναλογικής και άρα… κάθε ψήφος μετράει.

Τι ακριβώς συμβαίνει με αυτή την υπόθεση; Πιστεύουν τα πολιτικά κόμματα του τόπου ότι έχει περισσότερη αξία η επένδυση στην πόλωση; Εκτιμούν ότι δεν ενδιαφέρεται το εκλογικό σώμα να μάθει τι πρεσβεύουν και ποιες είναι οι θέσεις τους στα προβλήματα της καθημερινότητας ή δεν επιθυμούν να θέσουν στην κρησάρα της κοινής γνώμης τις όποιες λύσεις προτείνουν, φοβούμενα ότι θα τεθεί εν αμφιβόλω η βιωσιμότητα αυτών των λύσεων;

Διότι, εντέλει, όποια κι αν είναι η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα, η ένδεια προγραμματικού λόγου, τόσο από κόμματα εξουσίας όσο και από τους μικρότερης ισχύος κομματικούς σχηματισμούς, είναι ενδεικτική της απαξίωσης της πολιτικής ζωής του τόπου αλλά και του πελατειακού τρόπου με τον οποίο τα κόμματα εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τους ψηφοφόρους τους.

Ενός τρόπου ο οποίος φέρει βαρύτατη ευθύνη για τη χρεοκοπία της χώρας μας κατά το παρελθόν και ο οποίος, κατά τα φαινόμενα, εξακολουθεί να χαρακτηρίζει τα πολιτικά πράγματα του τόπου.

Έτσι, λοιπόν, φίλτατοι, βάλτε επιτέλους ημερομηνία και πρόγραμμα στο τραπέζι των εκλογών, αν μη τι άλλο, για τα... προσχήματα.