Κορωνοϊός: Δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Στην Ελλάδα από την έναρξη της πανδημίας έως τώρα (τελευταία διαθέσιμα στοιχεία ΕΟΔΥ 1-7/8/22) έχουν χάσει τη ζωή τους από τον κορωνοϊό 31.722 άνθρωποι.

Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό αριθμητικό δεδομένο, ενώπιον του οποίου ουδείς εχέφρων μπορεί να σταθεί αδιάφορος. Κατά πόσον όμως αυτό το στοιχείο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα;

Η συζήτηση που άνοιξε εκ νέου εσχάτως, πέριξ του τρόπου με τον οποίο καταγράφεται ο αριθμός των θανάτων της πανδημίας στη χώρα μας, με αφορμή την εξαγγελία του αρμόδιου υπουργού, Θ. Πλεύρη περί αλλαγής της μεθόδου που ακολουθείται, ούτε καινούργια είναι, ούτε έχει εξαντληθεί.

Πρόκειται για θανάτους από ή με Covid; Δηλαδή η αιτία θανάτου ήταν αποκλειστικά η νόσος covid-19 ή υπήρχε, φερειπείν,  υποκείμενο νόσημα το οποίο βοήθησε στην κατάληξη του ασθενούς; Αντίστοιχα, προκάλεσε ή όχι η ύπαρξη της covid ένα, για παράδειγμα, πνευμονολογικού ή καρδιολογικού χαρακτήρα νόσημα το οποίο οδήγησε τελικά τον ασθενή στον θάνατο;

Σύμφωνα με τον καθηγητή, Θεόδωρο Λύτρα, “η διάκριση μεταξύ θανάτων «με» COVID-19 / «από» COVID-19 είναι μια τεράστια πλάνη” για 3 βασικούς λόγους: 

Ο θάνατος είναι πολυπαραγοντικό φαινόμενο, δεν είναι πάντα ξεκάθαρη η αιτιολογική αλυσίδα και η εργαστηριακή επιβεβαίωση υποεκτιμά, διότι δεν γίνεται σε όλους.

Κατά τον ίδιο, “σε κάθε περίπτωση, είναι εντελώς αντιπαραγωγικό να βαφτίζουμε θανάτους που καταγράφουμε στην επιτήρηση ως θανάτους "με COVID"”.

Αντίθετα με αυτό το σκεπτικό, ο υπουργός Υγείας, κ.Πλεύρης, προανήγγειλε πρόσφατα αλλαγή του τρόπου καταγραφής, καθώς “από δω και στο εξής, στους θανάτους που θα δηλώνουμε, θα αναφέρουμε πόσοι από αυτούς είναι με αιτία τον Covid και πόσοι είναι με άλλη αιτία, αλλά τα άτομα είχαν Covid”. Όπως υποστηρίζει ο ίδιος: “ Συνεπώς δεν είχαμε αύξηση θανάτων, απλά το ποσοστό των θανάτων από τον Μάιο και μετά συνδυάζονται με περιστατικά που ήταν με οποιαδήποτε αιτία και είχαν και COVID.”

Κατά την Πρόεδρο της ΕΙΝΑΠ, Ματίνα Παγώνη, «δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω» καθώς σε περίπτωση που ισχύσει η νέα αλλαγή θα πρέπει να αναθεωρηθεί ο αριθμός των θανάτων», όπως έχει καταγραφεί τα δυόμισι χρόνια της πανδημίας του κορονοϊού. Σύμφωνα με την ίδια, «μετά από δύο χρόνια να θυμόμαστε τώρα να αλλάξουμε το πρωτόκολλο δεν έχει νόημα. Όλοι ξέραμε πώς γινόταν η καταγραφή μέχρι τώρα. Όποιος έμπαινε για οποιαδήποτε αιτία και είχε Covid-19, η τελική ετικέτα (στο πιστοποιητικό θανάτου) ήταν Covid. Ήταν λάθος από την αρχή».

Ανεξαρτήτως των όποιων επιστημονικού χαρακτήρα θέσεων διατυπώνονται σε αυτήν την συζήτηση, δύο τινά δεν επιδέχονται αμφισβήτησης: Πρώτον, ότι έχουν ήδη παρέλθει περίπου δυόμιση χρόνια πανδημίας στη χώρα μας και δεύτερον, ότι εσχάτως υπάρχει έξαρση του αριθμού των θανάτων, που μας κατατάσσει στην 19η θέση παγκοσμίως, από πλευράς θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού και στην τρίτη θέση στην ΕΕ των 27, με μόνον την Βουλγαρία και την Ουγγαρία να προηγούνται. 

Υπό το φως αυτών των δεδομένων πόσο σκόπιμη ή διαφανής είναι η αλλαγή του τρόπου καταγραφής των θανάτων στη χώρα μας;

Ακόμη κι αν είναι επιστημονική ακριβέστερη η μέθοδος που προτάσσει ο κ.Πλεύρης – και εδώ υπάρχουν σαφείς αντιρρήσεις – δεν παρέχεται έδαφος διατύπωσης μομφών όπως αυτές που παρέθεσε πρόσφατα  ο κ.Α. Ξανθός, εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, περί ατεκμηρίωτων αυθαιρεσιών στον τρόπο καταγραφής των θανάτων από την πανδημία; Αντίστοιχη κριτική δε ανέπτυξε μόλις χθες και το ΚΚΕ, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση αλλάζει τον τρόπο υπολογισμού των θανάτων από Covid-19 για να «μαγειρεύονται» ευκολότερα τα στατιστικά της πανδημίας.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, φίλτατοι, οι καιροί είναι ύποπτοι. Σε εποχή έξαρσης του αριθμού των θανάτων και αφού έχουν κυλήσει 2,5 χρόνια πανδημίας και έχουν χαθεί πάνω από 31 χιλιάδες ζωές η κυβέρνηση αποφασίζει να αλλάξει τον τρόπο καταγραφής αυτών των θανάτων.

Ποιος θα ωφεληθεί, άραγε;