Αυτοσχεδιάζοντας με την πανδημία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Πιο ανθρώπινα, κατά πάσα βεβαιότητα, δεν θα μπορούσε να το θέσει: «Είναι δυνατόν να δεχόμαστε να έχουμε 54 θανάτους την ημέρα στο τέλος Ιουλίου, με τις καλύτερες περιβαλλοντικές συνθήκες που θα μπορούσαμε να έχουμε; Με υψηλές θερμοκρασίες, αρκετά καλή υγρασία, ηλιοφάνεια και όλον τον κόσμο έξω;».

Αυτή η – καθόλα εύλογη -  απορία διατυπώθηκε μόλις προ διημέρου από τον καθηγητή του ΑΠΘ, Δημοσθένη Σαρηγιάννη και εν πολλοίς, απηχεί το κοινό αίσθημα σε σχέση με το επίπεδο θανάτων από την πανδημία, το τελευταίο διάστημα.

Συνάμα, όμως, συνιστά και μία κραυγή διαμαρτυρίας ως προς τους λόγους για τους οποίους φθάσαμε να έχουμε έναν τόσο υψηλό αριθμό θυμάτων σε ημερήσια βάση, από την πανδημία.

Δεν ελέγξαμε τη διασπορά, η οποία ήταν μαθηματικώς βέβαιο ότι θα έφτανε στους ευάλωτους πληθυσμούς και θα αύξανε τους σκληρούς δείκτες, δηλώνει ο καθηγητής, καθιστώντας σαφές ότι οι κύριοι λόγοι για την ραγδαία αύξηση των θανάτων από τον κορωνοϊό, αφορούν στο κλίμα χαλάρωσης που ακολούθησε την άρση των μέτρων, την αυξημένη κινητικότητα και την φυσιολογική πτώση της ανοσίας λόγω της χρονικής απομάκρυνσης από την απόκτησή της.

Με λίγα, λόγια, αυτοί οι λόγοι αφορούν στον αυτοσχεδιασμό που ακολούθησε την άρση των μέτρων και την διατήρηση – κυρίως – των συστάσεων και μόνον μέρους της υποχρεωτικότητας, περί τη χρήση της μάσκας υγειονομικής προστασίας.

Αυτοσχεδιασμό εκ μέρους της κυβέρνησης αλλά και της κοινωνίας, η οποία ούτως ή άλλως εμφάνιζε κόπωση στην εφαρμογή των μέτρων μετά από μία διετία περιορισμών. Όταν όμως άπαντες αυτοσχεδιάζουν με ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όπως η πανδημία, τότε αυτά είναι τα αποτελέσματα.

Πλέον, “δεν έχει νόημα η επαναφορά των μέτρων”, καθώς έχει κορυφωθεί το τελευταίο κύμα της πανδημίας,  υποστηρίζει, δε, ο αρμόδιος υπουργός, Θ. Πλεύρης. Πιθανότατα, έχει δίκιο, καθώς σε αντίστοιχο συμπέρασμα φθάνει βάσει των μοντέλων που ακολουθεί και ο κ. Σαρρηγιάννης. Πλέον, όμως, είναι αργά. Το ζήτημα ήταν να μην φθάναμε εδώ.

«Αυτό προσπαθούσα να πω από τον Ιούνιο, λέγοντας πως έχουμε κύμα, την ώρα που κάποιοι συζητούσαν για ταλαντώσεις και διάφορα άλλα όμορφα… Είναι λάθος η λογική ότι δεν κοιτάμε τη διασπορά. Όταν η διασπορά γίνει μεγάλη, θα έρθει ο ιός σε επαφή και με τους πιο ευπαθείς και τότε τα πράγματα θα γίνουν πιο δύσκολα», σημειώνει ο καθηγητής.

Όσο δε για εκείνους που προτάσσουν, εν μέρει δικαίως, μόνον την παράμετρο της προσωπικής ευθύνης, λέγει ο κ.Σαρρηγιάννης: «Αν κυνικά λέμε ‘δε με νοιάζει, ας είχε εμβολιαστεί’ ή ‘ας είχε κάνει την τέταρτη δόση όπως του έδωσα το δικαίωμα’, εγώ απαντώ ότι δεν θα ήθελα έναν τέτοιο κυνικό άνθρωπο να καθοδηγεί τη ζωή μου».

Υπό το φως όλων αυτών, φίλτατοι, οφείλουμε να μην τρέφουμε αυταπάτες. Δίχως αλλαγές στην ακολουθούμενη πολιτική, από τον Σεπτέμβριο υπάρχει σαφές ενδεχόμενο επιδείνωσης της κατάστασης περί την πανδημία, από κοινού με εκείνην των κλιματολογικών συνθηκών.

Πρόκειται για ένα ενδεχόμενο για το οποίο έχει ήδη κάνει λόγο η κυβέρνηση, δια στόματος Πλεύρη, επισημαίνοντας ότι τούτο είναι εύλογο, δεδομένου ότι η κινητικότητα θα μεταφερθεί από τους ανοικτούς, στους κλειστούς χώρους, για ακόμη μία φορά.

Τουλάχιστον, η επαναφορά κάποιου είδους υποχρεωτικότητας θα τερματίσει τον αυτοσχεδιασμό και θα σώσει ζωές…