Οι ανεμβολίαστοι και τα… 20 αργύρια

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ο καθένας από εμάς μπορεί να επικαλείται ό,τι κρίνει σκόπιμο, ώστε να αιτιολογήσει την τυχόν άρνησή του να εμβολιαστεί. Αυτές οι αποφάσεις του, δε, οφείλουν να γίνονται σεβαστές. Όταν, όμως, εμφανίζεται πρόθυμος να εμβολιαστεί έναντι ενός μάλλον ευτελούς χρηματικού κινήτρου, έστω των 20 ευρώ, «ξεχνώντας» τα όποια αντίθετα επιχειρήματα ανέπτυσσε, τότε η στάση του μαρτυρά πολλά.

Ο λόγος για έρευνα που δημοσιοποιήθηκε χθες, σύμφωνα με την οποία η καταβολή ακόμη και χαμηλών χρηματικών πληρωμών, φερειπείν της τάξης των 20 ευρώ, αποτελούν ικανό και αρκετό κίνητρο για να μεταπεισθεί μία μερίδα πολιτών που αρνείτο έως εκείνη τη στιγμή να εμβολιαστεί. Κατά πόσον αυτή είναι η προσήκουσα οδός που θα έπρεπε να ακολουθήσει η πολιτεία στην προσπάθειά της να εμβολιαστεί ένα κατά το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού, είναι μία άλλη υπόθεση, βέβαια…

Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη μελέτη (η σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Science), η οποία διεξήχθη από ερευνητές πανεπιστημίων της Ελβετίας, της Σουηδίας, της Δανίας και των ΗΠΑ, στη Σουηδία και σε δείγμα 8.300 ανθρώπων, ηλικιών από 18 έως 49 ετών, η προοπτική του χρηματικού μπόνους οδήγησε σε αύξηση των εμβολιασμών από το 72% στο 76%, ανεξάρτητα από το φύλο, το επίπεδο εισοδήματος και την ηλικία.

Αντιστοίχως ενθαρρυντικά ήσαν, εξάλλου, και τα αποτελέσματα της παροχής κινήτρων προς εμβολιασμό εγχωρίως, σε νέους 18 έως 25 ετών, όπου το δέλεαρ του voucher των 150 ευρώ στάθηκε ικανό να κινητοποιήσει -μέσα σε μόλις λίγες ώρες από το άνοιγμα της σχετικής πλατφόρμας- περί τους 18.000 νέους αυτών των ηλικιών.

Είναι όμως αυτός ο «σωστός» δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας, ώστε να επιτευχθεί ο περίφημος στόχος του τείχους ανοσίας; Είναι, δε, δέον και ηθικά ορθό να αμειφθεί ένα τμήμα της κοινωνίας ώστε να συναινέσει στον εμβολιασμό του, όταν περισσότεροι από έξι εκατ. συμπολίτες μας έπραξαν ακριβώς το ίδιο, δίχως όμως οικονομικό κίνητρο;

Εάν είναι δυνατόν ζητήματα όπως αυτά να τεθούν σε κάποιου είδους στάθμιση από οικονομικής πλευράς, τότε αναμφίβολα θα πρέπει να συνεκτιμηθεί το κόστος που θα επωμιστεί ο κρατικός προϋπολογισμός και κατά προέκταση ο κάθε φορολογούμενος πολίτης από την ενδεχόμενη νοσηλεία αυτών των -έως τώρα ανεμβολίαστων- ανθρώπων στο ΕΣΥ ή ενδεχομένως και σε κλίνες ΜΕΘ.

Όπως αντιστοίχως θα πρέπει να προσμετρηθεί το λοιπό κόστος που συνεπάγεται ενδεχόμενη ασθένεια αυτών των ανθρώπων από την Covid-19.

Στο τέλος δε του όποιου υπολογισμού τυχόν επιχειρηθεί, είναι μάλλον σαφές ότι η παροχή έστω και ενός ευτελούς οικονομικού κινήτρου -ακριβώς κατά το πρότυπο που ακολουθήθηκε με τους νέους 18 έως 25 ετών- θα είναι κατά πάσα βεβαιότητα οικονομικά συμφερότερη του να νοσήσουν αυτοί οι άνθρωποι.

Φίλτατοι, ας μην εθελοτυφλούμε. Μικρή ελπίδα υφίσταται πλέον στο να μεταπειστούν άνθρωποι οι οποίοι δεν ανταποκρίθηκαν έως τώρα στο κέλευσμα της εμβολιαστικής προσπάθειας. Πλέον, μετά και την επιστροφή των εμβολιασμένων σε καθεστώς κανονικότητας, όσοι δεν έχουν φροντίσει να εμβολιαστούν, είτε θα παραμείνουν στα περιθώρια της λοιπής κοινωνικής ζωής είτε θα αναμετρηθούν με την τύχη τους και την πανδημία.

Μόνη ελπίδα να μεταπειστούν -ορισμένοι εξ αυτών- είναι η επιστράτευση κινήτρων και δη οικονομικών. Τουλάχιστον έτσι, ο δημόσιος κορβανάς θα γλιτώσει, κατά πάσα βεβαιότητα, το ενδεχόμενο κόστος νοσηλείας τους…