Η μάχη των αριθμών και η (χαμένη) ουσία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Την ίδια ημέρα που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιούσε για ένα νέο κύμα κρουσμάτων κορωνοϊού στην Ευρώπη και η επικεφαλής της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ τόνιζε ότι η οικονομία της Ευρωζώνης εξακολουθεί να αντιμετωπίζει κινδύνους από τις μεταλλάξεις του ιού, στην ελληνική Βουλή ο καβγάς ήταν για το ποσοστό της ανάπτυξης που θα εμφανίσει η εγχώρια οικονομία. 

Στη συζήτηση για το Μεσοπρόθεσμο, η αξιωματική αντιπολίτευση, δια στόματος της Κ. Παπανάτσιου, κατηγορούσε την κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, για «έωλες προβλέψεις», το ΚΙΝΑΛ, μέσω των Γ. Αρβανίτη και Μ. Κατρίνη, έκανε λόγο για «υπεραισιόδοξες προβλέψεις» ενώ -εν πολλοίς - σε περίπου αντίστοιχο μήκος κύματος κινήθηκε και η λοιπή αντιπολίτευση.

Η κυβέρνηση, δια του υπουργού επί των Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα, υπεραμυνόταν της πρόβλεψης για ανάπτυξη 3,6% που έχει θέσει για εφέτος, χαρακτηρίζοντάς την μάλιστα ως συντηρητική και κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ για διγλωσσία.

Σύμφωνα με τον κ. Σταϊκούρα, η τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ Έφη Αχτσιόγλου στις 9/6/2021 έλεγε ότι «είναι δεδομένο πως το 2021 θα σημειωθούν ρυθμοί ανάπτυξης κοντά στο 3%» και πρόσθετε ο υπουργός: «Βρείτε τα, λοιπόν, μεταξύ σας. Θα σημειωθεί ή δεν θα σημειωθεί αυτή η ανάπτυξη; Άλλα λέει η τομεάρχης σας και άλλα μας λέτε εσείς σήμερα».

Όλα αυτά, δε, όταν ο ίδιος επιστράτευε τις προβλέψεις εγχώριων και διεθνών οίκων, τραπεζών και οργανισμών ως προς την πορεία της ελληνικής οικονομίας -και τις αποκλίσεις που αυτές εμφανίζουν μεταξύ τους- ως επιχείρημα υπέρ του συντηρητικού χαρακτήρα των προβλέψεων του Υπουργείου Οικονομικών για το ίδιο θέμα.

Όπως υποστήριζε, «η Τράπεζα Πειραιώς εκτιμά 6,3% εφέτος, η Εθνική τράπεζα προβλέπει 5,7%, η PPRS στο 5%, το Γραφείο παρακολούθησης του Προϋπολογισμού του Κράτους της Βουλής στο 3,6 έως 3,8%, η ΤτΕ στο 4,2%, η ΕΕ 4,1% και ο ΟΟΣΑ που έλεγε 1%, πλέον λέει 3,8%». Τόνιζε, δε: «Είμαστε οι πιο συντηρητικοί στις εκτιμήσεις μας σε σχέση με όλους τους οίκους και μας λέτε ότι έχουμε απομονωθεί; Ότι η κυβέρνηση λέει ψέματα; Έχει ασυνέπεια και μας κατηγορείτε για εμπαιγμό;».

Ωστόσο, παρά την προφανή ρευστότητα και αβεβαιότητα που εξακολουθεί να υφίσταται στη διεθνή, ευρωπαϊκή και βεβαίως ελληνική οικονομική σκηνή, ουδείς ήταν προετοιμασμένος να αποδεχθεί το αυταπόδεικτο. Ενώπιον αυτής της κατάστασης, είναι δεδομένο ότι οι όποιες προβλέψεις διατυπώνονται, έχουν σημαντικά περιθώρια σφάλματος.

Μία ούτως ή άλλως επισφαλής διαδικασία, όπως είναι η διατύπωση οικονομικών προβλέψεων, σε μία εποχή περιρρέουσας αβεβαιότητας, καθίσταται ακόμη περισσότερο επισφαλής. Πέραν μίας γενικής κατεύθυνσης, την οποία άπαντες -μεγάλου μέρους της αντιπολίτευσης συμπεριλαμβανομένης- θεωρούν ως θετική, η εξασφάλιση ακρίβειας προβλέψεων στους παρόντες καιρούς πρέπει να θεωρείται μάλλον ως πολυτέλεια.

Αντίθετα, αυτό το οποίο συνιστά μία προφανή ανάγκη αφορά στην εξασφάλιση κάποιου είδους συναίνεσης για την προώθηση των λύσεων που αποδεδειγμένα θα οδηγήσουν στην αύξηση του ΑΕΠ, ακόμη και σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς. Για παράδειγμα, οι επενδύσεις, η ενίσχυση της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος ούτως ώστε αυτό να τροφοδοτήσει την οικονομία με την αναγκαία ρευστότητα και η προώθηση μεταρρυθμίσεων σε μία σειρά ζητημάτων και τομέων.

Επ’ αυτών, αντί συναίνεσης, πόλεμος μέχρι τα άκρα και καλλιέργεια κλίματος αντιπαράθεσης «εντός και εκτός Βουλής», όπως υποστηρίζει μία ψυχή.

Έτσι, όμως, δεν θα πάμε μακριά και ας προετοιμαζόμαστε για ακόμη μία… αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία!