Πικρά μαθήματα από την πυρκαγιά στην Κορινθία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σε μία χώρα όπως η δική μας, η οποία έχει καταβάλει τόσο βαρύ τίμημα, ανθρώπινο και οικονομικό, στον βωμό των δασικών πυρκαγιών, θα μπορούσε να εικάσει κανείς ότι έχουν αντληθεί τα κατάλληλα διδάγματα, ώστε, αν μη τι άλλο, να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι για την αντιμετώπιση αυτής της λαίλαπας. Ιδίως, υπό το φως της συντελούμενης κλιματικής αλλαγής, η οποία επιτείνει το φαινόμενο των δασικών πυρκαγιών.

Από ό,τι φάνηκε, ωστόσο, με όσα έγιναν στην Κορινθία, το «μάθημα» δεν έχει εμπεδωθεί πλήρως.

Πρώτον, διότι ελέω κλιματικής αλλαγής, το φαινόμενο των δασικών πυρκαγιών μάς συνοδεύει πλέον για ένα πολύ μεγαλύτερο τμήμα του έτους από ό,τι στο παρελθόν και δεύτερον, επειδή δεν έχουμε ακόμη κατορθώσει να ξεπεράσουμε χρόνια -αλλά και στοιχειώδη- ζητήματα επιμερισμού αρμοδιοτήτων και ευθυνών, όπως κατέδειξε η πρόσφατη αντιπαράθεση της Περιφέρειας Αττικής και του Πυροσβεστικού Σώματος για τις αντιπυρικές ζώνες.

Ζητήματα πρακτικής διαχείρισης, ακριβώς όπως αυτά, βρίσκονται ωστόσο στο επίκεντρο των δυσλειτουργιών με τις οποίες είμαστε ακόμη αντιμέτωποι σε ό,τι αφορά στην καταπολέμηση των δασικών πυρκαγιών. Υποτιμά, δε, το έως τώρα έργο του, ο φίλτατος υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων Ν. Χαρδαλιάς, όταν υποστηρίζει ότι ήμασταν «άτυχοι» με τα εναέρια πυροσβεστικά μέσα.

«Όλα τα διαθέσιμα εναέρια μέσα τέθηκαν στην υπηρεσία των επίγειων μέσων που έχουν χρησιμοποιηθεί. Βεβαίως είμαστε "άτυχοι", διότι ξέρετε πολύ καλά ότι εδώ και 15 χρόνια και με βάση τον ευρωπαϊκό σχεδιασμό που υπάρχει, των 120 ημερών, τα εναέρια μέσα τα μισθωμένα που έχουμε κάθε χρόνο αναπτύσσονται από τις 25 Μαΐου μέχρι τις 10 Ιουνίου, για να μπορέσουν να φτάσουν μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου...», δήλωσε πρόσφατα σε συνέντευξη Τύπου, αναφερόμενος στη διαδικασία προετοιμασίας που έχει ακολουθηθεί για την εφετινή αντιπυρική περίοδο. Και πρόσθεσε: «... σε κάθε περίπτωση αντιμετωπίσαμε μία εξαιρετικά δύσκολη πυρκαγιά, σε μια χρονική συγκυρία εκτός της βασικής αντιπυρικής περιόδου…».

Με άλλα λόγια, από την πρόσφατη πυρκαγιά της Κορινθίας, καταδείχθηκε, πρώτον, ότι η κλιματική αλλαγή και οι επιπτώσεις που τη συνοδεύουν δεν έχουν ακόμη αφομοιωθεί από τον αντιπυρικό σχεδιασμό, ο οποίος στέκει αδύναμος εξ αυτού του λόγου να τις αντιμετωπίσει επαρκώς, και δεύτερον, ότι στοιχειώδη ζητήματα, όπως η αρμοδιότητα και η ευθύνη διαχείρισης των αντιπυρικών ζωνών παραμένουν ένα αίνιγμα για τις ελληνικές Αρχές, με το Πυροσβεστικό Σώμα και την Περιφέρεια Αττικής να εξακολουθούν να ερίζουν για αυτές.

Αν όμως μετά από τόσα δεινά που έχει υποστεί η χώρα μας από το φαινόμενο των δασικών πυρκαγιών, με τη μνήμη της τραγωδίας στο Μάτι ακόμη νωπή, δεν έχουμε καταφέρει να «μάθουμε το μάθημά μας», τότε ποια θα είναι η τύχη μας;

Πορίσματα επί πορισμάτων, εκθέσεις επί εκθέσεων και σχεδιασμοί επί σχεδιασμών, δεν έχουν κατορθώσει ακόμη να αντιμετωπίσουν ζητήματα όπως η ευθύνη της αποψίλωσης οικοπέδων ή άλλων εκτάσεων, αγροτικών ή μη -και η εποπτεία αυτής της διαδικασίας. Ζητήματα καθαρισμού δασικών εκτάσεων από εύφλεκτα υλικά και βεβαίως θέματα κοπής και απομάκρυνσης νεκρών δέντρων παραμένουν ακόμη δυσεπίλυτα για την ελληνική Πολιτεία, καθώς ταμπού δεκαετιών σχετικά με μία κακώς εννοούμενη «προστασία του περιβάλλοντος» οδηγεί στην περαιτέρω επιβάρυνσή του.

Κατά τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με την κρατούσα επιστημονική εκτίμηση, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα γίνονται ολοένα και εμφανέστερες. Ας πάρουμε «τα μαθήματά μας», όσο είναι ακόμη καιρός!