Το ξύλο, ο Αλιβιζάτος και τα κυβερνητικά φάουλ

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η βία, συμπεριλαμβανομένης της κρατικής, δεν μπορεί παρά να είναι απεχθής. Περίπου όσο απεχθής ήσαν οι εικόνες της χθεσινής επίθεσης κατά αστυνομικού στη Νέα Σμύρνη ή οι εικόνες του επίσης ανηλεούς ξυλοδαρμού νεαρού από αστυνομικό, την Κυριακή, τις οποίες παρακολούθησε, σχεδόν, το πανελλήνιο μέσω του video που κυκλοφόρησε αρχικά στο διαδίκτυο και στη συνέχεια στα δελτία ειδήσεων.

Ενός video του οποίου ο ένας πρωταγωνιστής, στον ρόλο του θύματος, έγινε γνωστός με το ονοματεπώνυμό του και ο έτερος, στον ρόλο του θύτη, παραμένει στην ανωνυμία.

Γνωρίζουμε ακριβώς τι συνέβη; Προφανώς όχι, καθώς παρακολουθήσαμε μόνον ένα μέρος του δράματος. Ουδεμία σημασία, όμως, έχει το τι ακριβώς προηγήθηκε, υπό το φως του βαθμού της υπέρμετρης βίας η οποία ασκήθηκε εκ μέρους του συγκεκριμένου αστυνομικού.

Θα μάθουμε κάποτε τι συνέβη; Ίσως, εάν θεωρήσουμε ότι τα αποτελέσματα της ΕΔΕ που έχει διαταχθεί για την εξακρίβωση των πραγματικών περιστατικών θα είναι αξιόπιστα ή ότι οι έρευνες της δικαιοσύνης θα ρίξουν φως στην υπόθεση.

Ακόμη, όμως, κι αν είναι, θα αποτελέσουν έναν βατήρα για την απόδοση ευθυνών και -κατά προέκταση- την άρση του φαινομένου της υπέρμετρης χρήσης βίας εκ μέρους της Αστυνομίας; Οι πιθανότητες είναι πως όχι.

Παρά τις περί του αντιθέτου κυβερνητικές διαβεβαιώσεις, ουσιαστική βούληση για την αντιμετώπιση του φαινομένου της υπέρμετρης χρήσης βίας εκ μέρους της Αστυνομίας δεν υπάρχει. Εάν όντως υπήρχε, οι προτάσεις του πορίσματος της Επιτροπής Αλιβιζάτου, στις οποίες η στήλη έχει ήδη αναφερθεί, θα αποτελούσαν ήδη «σώμα» της κείμενης νομοθεσίας και θα οριοθετούσαν τη συμπεριφορά της Αστυνομίας σε περιπτώσεις όπου κρίνεται σκόπιμη η χρήση βίας. Όπως επίσης θα οριοθετούσαν το τι θα έπρεπε να συμβεί στη συνέχεια, για τη διαλεύκανση τυχόν ακροτήτων.

Εκ του αποτελέσματος, λοιπόν, η βούληση απουσιάζει.

Υπό το φως όλων αυτών, τι σημασία έχει εάν ο φίλτατος κ. Μιχ. Χρυσοχοΐδης ήταν εκείνος ο οποίος πήρε την πρωτοβουλία για τη συγκρότηση της Επιτροπής Αλιβιζάτου, ή εάν το Μέγαρο Μαξίμου δηλώνει ενοχλημένο από όσα διαδραματίστηκαν στη Νέα Σμύρνη κατά το συγκεκριμένο περιστατικό;

Όπως αντίστοιχα, πόσο σημαντικό είναι άραγε, ότι χθες το απόγευμα ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης συναντήθηκε με τον καθηγητή Ν. Αλιβιζάτο, άλλοτε επικεφαλής της επιτροπής η οποία ασχολήθηκε με το φαινόμενο της αστυνομικής βίας και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα πορίσματα του Συνηγόρου του Πολίτη από την Αστυνομία και συνολικά την Πολιτεία;

Το πόρισμα της Επιτροπής εκδόθηκε και στη συνέχεια παραχώθηκε σε ένα συρτάρι και ξεχάστηκε, παρά τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς ότι σημαντικό τμήμα των προτάσεών του υιοθετήθηκε. Ακριβώς, δε, όπως το έργο της Επιτροπής δεν διευκολύνθηκε εκ μέρους της Πολιτείας, ενόσω αυτό βρισκόταν σε εξέλιξη, έτσι αυτή αφέθηκε να διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη, μόλις παραδόθηκε το ημιτελές πόρισμά της. Το πώς και το γιατί έχουν ήδη συζητηθεί.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, γιατί θα έπρεπε να περιμένουμε κάτι το γόνιμο από την κοινοβουλευτική συνεδρίαση της Παρασκευής, κατά την οποία ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης θα απαντήσει -με εξαγγελία μέτρων- σε «επίκαιρη ερώτηση» του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Α. Τσίπρα σχετικά με την αστυνομική βία;

Τη στιγμή κατά την οποία η μεν κυβέρνηση αγνοεί τις προτάσεις επιτροπής που η ίδια συγκρότησε για την αντιμετώπιση του φαινομένου της υπέρμετρης χρήσης αστυνομικής βίας, η δε αξιωματική αντιπολίτευση προσκαλεί τους πολίτες να συμμετάσχουν σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, όπως αυτές που μετέτρεψαν χθες τη Νέα Σμύρνη σε πεδίο μάχης, τι το καλό θα έπρεπε να περιμένουμε από μία κοινοβουλευτική συνεδρίαση όπως αυτή της Παρασκευής;

Δεν είναι προφανές ότι το πραγματικό αντικείμενο δεν θα είναι η υπέρμετρη αστυνομική βία αλλά η πολιτική αξιοποίησή της από την κάθε πλευρά;