Η πανδημία, το αύριο και η Ελλάδα που περνά... κάτω από τη βάση

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Από τους «μπελάδες» μας, όσο άσχημοι κι αν είναι σήμερα, κάποια στιγμή -ελπίζουμε ότι- θα βγούμε. 

Πανδημίες έχουν υπάρξει και κατά το παρελθόν, όπως και χειρότερες καταστροφές και στη συνέχεια η ζωή αποκτούσε και πάλι τον ρυθμό της. Ξεκινούσε ξανά και πορευόταν. Αναπόδραστα.

Αυτό που έχει σημασία σε αυτή τη διαδικασία, όμως, είναι από ποια βάση θα γίνει η «επιστροφή». Ποιο είναι το ελάχιστο, το χαμηλότερο σημείο που θα αγγίξουμε κατά τη διάρκεια της παρούσας περιπέτειάς μας. Ως προς αυτό, δε, αν και υπάρχουν ενδείξεις, σημασία έχει πώς θα αξιοποιήσουμε το χρονικό διάστημα που κυλά, έως ότου λήξει αυτή η περιπέτεια. Διότι είναι σαφές πως στη διάρκειά της δημιουργούνται τάσεις και σχήματα που θα συμβάλουν καταλυτικά στη διαμόρφωση της επόμενης ημέρας.

Για παράδειγμα, πέρυσι το καλοκαίρι, αναφερόμασταν στο φαινόμενο των λεγόμενων «ψηφιακών νομάδων» και στο ενδεχόμενο να καταστεί η Ελλάδα, ως αποτέλεσμα των φυσικών και λοιπών συνθηκών που προσφέρει, καταφύγιο για αυτούς.

Την απάντηση δίνει, σε μεγάλο βαθμό, έρευνα που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, υπό τον τίτλο “Expat Insider 2020”, της InterNations, με αντικείμενο τους καλύτερους και τους χειρότερους προορισμούς παγκοσμίως για τους λεγόμενους “ex-patriots”, ήτοι, σε ελεύθερη μετάφραση, τους ξένους εργαζόμενους (κατά κανόνα Αγγλοσάξονες) που διαμένουν εκτός της χώρας καταγωγής τους. Επίσης, κατά κανόνα, η πλειονότητά τους απαρτίζεται από στελέχη πολυεθνικών, εκπαιδευτικούς και ανεξάρτητους επαγγελματίες.

Μεταξύ 66 διεθνών προορισμών, λοιπόν, η Αθήνα κατατάσσεται στην 50ή θέση. Και τούτο σε ό,τι αφορά στην ποιότητα ζωής που προσφέρει. Από πλευράς κλίματος κατατάσσεται, ευλόγως, στην 11η θέση, συγκοινωνιών στην 49η, ασφάλειας και πολιτικής σταθερότητας στην 50ή θέση και από πλευράς υγείας και περιβάλλοντος στην 61η θέση.

Από πλευράς εργασιακών συνθηκών στην πόλη, η Αθήνα κατατάσσεται στην 64η θέση, από πλευράς εργασίας και καριέρας στην 63η, ασφάλειας εργασίας στην 64η, ενώ σε ό,τι αφορά στη λειτουργία του χρηματοοικονομικού τομέα καταλαμβάνει την 65η θέση, ήτοι την προτελευταία!

Στην έρευνα δεν γίνεται ειδική αναφορά στις υποδομές, όπως οι τηλεπικοινωνίες, οι οποίες διαδραματίζουν μία ιδιαίτερα σημαντική παράμετρο στα κριτήρια των λεγόμενων ψηφιακών νομάδων.

Εάν, όμως, είναι όντως αυτή η βάση, τότε προφανώς δεν μπορούμε να πάμε πολύ μακριά. Βασιζόμενοι μόνο στον ήλιο και στη θάλασσα και έχοντας την τουριστική βιομηχανία ως την κυριότερη πηγή παραγωγής εισοδήματος, είδαμε ποια ήσαν τα αποτελέσματα κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο τρόπος με τον οποίο θα υποδεχθούμε την επόμενη μέρα της πανδημίας εναπόκειται σε μεγάλο βαθμό στο πώς θα αξιοποιηθεί η παρούσα συγκυρία για την κάλυψη των μεγάλων ελλείψεων που διαπιστωμένα έχει ο τόπος μας. Με άλλα λόγια, για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων που ουδέποτε πραγματικά υλοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των μνημονιακών ετών στην Ελλάδα.

Μπορεί η χώρα μας να μην κερδίσει το στοίχημα των «ψηφιακών νομάδων» ή των «expats», μέσω αυτών των μεταρρυθμίσεων, θα έχει προσφέρει στον εαυτόν της όμως μία καλύτερη ευκαιρία ώστε να αντεπεξέλθει στις ιδιαίτερα δυσχερείς οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που θα αφήσει πίσω της η πανδημία.

Μία ευκαιρία να «πάνε καλύτερα» οι επιχειρήσεις που θα μπορέσουν να επιβιώσουν της πανδημίας και οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από αυτές.

* Η έρευνα της InterNations με τίτλο “Expat Insider 2020” δημοσιεύεται στη δεξιά στήλη "Συνοδευτικό Υλικό".