Το μήνυμα Μητσοτάκη προς Τουρκία και Δύση

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η πρόσκληση σε διάλογο που απηύθυνε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προς την Τουρκία,  για την επίλυση του ζητήματος των θαλασσίων ζωνών ή σε περίπτωση ασυμφωνίας για την παραπομπή του θέματος στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, συνιστά ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι η Ελλάδα τάσσεται υπέρ της διεθνούς νομιμότητας.

Πρόκειται για ακριβώς το ίδιο μήνυμα που εξέπεμψε η χώρα μας προχωρώντας, κατόπιν διμερών διαπραγματεύσεων, στην οριοθέτηση ΑΟΖ, κατ’ αρχήν με την Ιταλία και μόλις χθες, με την Αίγυπτο.

Όποιο κι αν είναι το περιεχόμενο αυτών των συμφωνιών, και δίχως αμφιβολία προϊόντος του χρόνου τούτο θα εξεταστεί αναλυτικά, συνήφθησαν στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας και στη βάση όσων ορίζει το διεθνές δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν υπήρξαν το απότοκο έξωθεν πιέσεων ή τετελεσμένων που επιχείρησε να επιβάλει η μία πλευρά προς την άλλη.

Το μήνυμα αυτό δεν μπορεί να αγνοηθεί. Διατυπώθηκε τόσο με λόγια όσο και με έργα και απεικονίζει με κρυστάλλινη διαύγεια την επιλογή της Ελλάδος να ακολουθήσει την πεπατημένη της διεθνούς νομιμότητας. Αφαιρεί, δε, το δικαίωμα οποιουδήποτε τρίτου να ισχυρισθεί το αντίθετο.

«Υπήρξα πολύ ειλικρινής απέναντι στην Τουρκία και την παγκόσμια κοινότητα, λέγοντας ότι εάν δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία, ας πάμε στο Δικαστήριο της Χάγης. Να συμφωνήσουμε ότι αυτή είναι η μόνη διαφορά μας, να θέσουμε τις παραμέτρους, να συμφωνήσουμε σε όσα συμφωνούμε και σε όσα διαφωνούμε και να σεβαστούμε την απόφαση του Δικαστηρίου. Να σεβαστούμε το διεθνές δίκαιο. Πιστεύω ότι αυτή είναι μία δίκαιη προσέγγιση στον βαθμό που δεν μπορούμε –εάν δεν μπορούμε– να λύσουμε τη διαφορά μας απευθείας μεταξύ μας», υπογράμμισε ο πρωθυπουργός σε διαδικτυακή συζήτηση που είχε με τον πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, Νίκολας Μπερνς, στο πλαίσιο του φόρουμ «The Aspen Strategy Group».

Η προσφυγή στη Χάγη, εφόσον καταστεί αναγκαία, δεν διασφαλίζει ότι η Ελλάδα θα λάβει όσα υποστηρίζει ότι δικαιούται. Καθιστά σαφή όμως τον σεβασμό που τρέφει στην διεθνή νομιμότητα.

Το γεγονός, δε, ότι η Ελλάδα επαφίεται στις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου για την επίλυση της διαφοράς που έχει με την γείτονα ακυρώνει κάθε προσπάθεια της Τουρκίας να παραβιάσει την διεθνή νομιμότητα, όπως για παράδειγμα επιχείρησε να πράξει συνάπτοντας μνημόνιο περί ΑΟΖ με τη Λιβύη.

Ακόμη κι αν υποτεθεί ότι η συμφωνία στην οποία προχώρησε χθες η Ελλάδα με την Αίγυπτο δεν ήταν η καλύτερη δυνατή - και έχουν ήδη αρχίσει να διατυπώνονται ισχυρισμοί περί αυτού -  συνιστά το προϊόν του σεβασμού των προβλέψεων της διεθνούς νομιμότητας και ακυρώνει στην πράξη το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο περί θαλασσίων ζωνών.

Αυτό είναι το πλεονέκτημα της τήρησης της νομιμότητας έναντι του αντιθέτου, που χαρακτηρίζει την πολιτική της Άγκυρας. Υπενθυμίζει, δε, η πρόδηλη προσπάθεια της Αθήνας να σέβεται τη διεθνή νομιμότητα, ποιος χρησιμοποιεί τρίτες οδούς για την επιβολή των βλέψεων του επί των γειτόνων του και ποιος δεν έχει ανάγκη αυτών των μεθόδων, για την επικράτηση των δικαίων του.

Αντίθετα, με τη στάση της η Αθήνα καθιστά απολύτως σαφές ότι επιλέγει να καταφύγει στην βία μόνον για την προάσπιση της κυριαρχίας της και των νομίμων κυριαρχικών της δικαιωμάτων.