ΝΔ κερνάει, ΝΔ πίνει στην προανακριτική

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Τι ακριβώς επιτεύχθηκε με το -ομολογουμένως- αιφνιδιαστικό αίτημα του κ. Χ. Τριαντόπουλου να παρακαμφθεί η διαδικασία της Προανακριτικής Επιτροπής και να παραπεμφθεί η υπόθεσή του απευθείας στην τακτική δικαιοσύνη, εφόσον βεβαίως αυτό εγκριθεί από τη Βουλή;

Πρώτον, εμφανίζεται ο ίδιος -δικαίως- να αναζητά την κρίση της «ανεξάρτητης δικαιοσύνης» επί όσων του προσάπτονται περί της εμπλοκής του στο διαβόητο μπάζωμα του χώρου του πολύνεκρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών.

Πρόκειται για μία εξέλιξη, η οποία αφενός του πιστώνεται πολιτικά, καθώς καταδεικνύει -τουλάχιστον στο πεδίο των εντυπώσεων- την εμπιστοσύνη του στην κρίση της ελληνικής δικαιοσύνης, αφετέρου, θα κλείσει κατά τρόπο συνοπτικό την υπόθεση της Προανακριτικής και θα αποτρέψει την όποια προσπάθεια εκμετάλλευσης των εργασιών της από την αντιπολίτευση.

Γεγονός απολύτως χρήσιμο για την κυβέρνηση από πολιτικής απόψεως, δεδομένης της ευρύτατης κοινωνικής δυσφορίας που έχουν προκαλέσει οι έως τώρα χειρισμοί της στην υπόθεση των Τεμπών.

Δεύτερον, ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο, απαλλάσσει την κυβερνώσα παράταξη από τη βάσανο τυχόν κλήσης σε κατάθεση κορυφαίων πολιτικών και πολιτειακών προσώπων, του πρωθυπουργού και του Προέδρου της Δημοκρατίας συμπεριλαμβανομένων, εξέλιξη η οποία, κατά απόλυτη βεβαιότητα, θα συντηρούσε στην κορυφή της ειδησεογραφίας την υπόθεση της διερεύνησης του τραγικού δυστυχήματος και άρα των όποιων ευθυνών της κυβέρνησης στον χειρισμό αυτής της υπόθεσης.

Τρίτον, επαναφέρει κατά τρόπο επιτακτικό την ανάγκη αναθεώρησης των συνταγματικών προβλέψεων (Άρθρο 86) περί ευθύνης υπουργών και αποσύνδεσης του κοινοβουλίου από τις διαδικασίες διερεύνησης υποθέσεων στις οποίες εμπλέκονται πρόσωπα της εκάστοτε κυβέρνησης. Κάτι για το οποίο αφενός έχει αναλάβει πρωτοβουλία ο πρωθυπουργός, αφετέρου έχουν επιχειρηματολογήσει θετικά, κατά καιρούς, όλες οι πτέρυγες της Βουλής.

Και τούτο, παρά την αντίθεση που επέδειξε χθες ο ΣΥΡΙΖΑ στην παράκαμψη της Προανακριτικής και στην παραπομπή της υπόθεσης στην τακτική δικαιοσύνη, επικαλούμενος -ακριβώς- τα πολιτικά οφέλη που προκύπτουν από αυτή την εξέλιξη για την κυβέρνηση ή της επαμφοτερίζουσας στάσης που τήρησε για την πρωτοβουλία Τριαντόπουλου το ΠΑΣΟΚ.

Γεγονός, δε, παραμένει ότι υπήρξαν χειρισμοί, ή τουλάχιστον εντυπώσεις, προς αυτή την κατεύθυνση, για την πολιτική χειραγώγηση των πραγμάτων για ακόμη μία φορά, με την εκλογή μονοκομματικού προεδρείου στην Προανακριτική, από την κυβερνώσα παράταξη, παρά το αίτημα της αντιπολίτευσης να αναδειχθεί διακομματικό, κατά τρόπο αναλογικό της κοινοβουλευτικής ισχύος των κομμάτων.

Εξέλιξη η οποία, αν και συνάδει με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, καταδεικνύει ότι ελάχιστα «εισέπραξε» η κυβέρνηση από το μήνυμα περί δικαιοσύνης και διαφάνειας που της απηύθυνε καθ’ όλο το προηγούμενο διάστημα η ελληνική κοινωνία. Τη συμμετοχή τους στη συγκεκριμένη επιτροπή, εξάλλου, απεμπόλησαν και βουλευτές της συμπολίτευσης, επικαλούμενοι διάφορα κωλύματα, πιθανώς υπό το βάρος αντίστοιχων ανησυχιών.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η πρωτοβουλία Τριαντόπουλου προσέφερε στην κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη την ευκαιρία να υπερβεί τις όποιες αιτιάσεις της αντιπολίτευσης περί προσπάθειας συγκάλυψης της υπόθεσης, μέσω τυχόν μεθοδεύσεων στην Προανακριτική, αλλά και της ανάγκης να «απολογηθεί» εκ των υστέρων για την ποιότητα των εργασιών της, όπως έκανε με την Εξεταστική για τα Τέμπη, λέγοντας ότι «δεν πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής».

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin

Σε άλλες εποχές θα λέγαμε ότι η υπόθεση εξελίχθηκε σε win-win για την κυβέρνηση. Υπό τις παρούσες συνθήκες, ωστόσο, απαξίωσης του πολιτικού προσωπικού κατά τρόπο επιταχυνόμενο ενώπιον της κοινής γνώμης, όλη αυτή η υπόθεση επαναφέρει στο προσκήνιο όχι μόνο την ανάγκη αναθεώρησης των συνταγματικών προβλέψεων περί της ευθύνης υπουργών αλλά και εκείνην περί του διορισμού της ηγεσίας των τριών ανώτατων δικαστηρίων από την εκτελεστική εξουσία, ώστε όντως να εκλείψουν οι όποιες τυχόν σκιές ή αμφιβολίες περί της ανεξαρτησίας της υπάρχουν στην κοινή γνώμη.