Η πανδημία και ο κίνδυνος να χαθεί... η μπάλα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Για ένα φαινόμενο των διαστάσεων που έχει λάβει η πανδημία στη χώρα μας, με βαρύ ανθρώπινο αλλά και οικονομικό κόστος, το ενδεχόμενο παρεκτροπής, επί σημαντικών ή και καθημερινών ζητημάτων, στέκει πάντα ανοικτό.

Από τον χρόνο ή το είδος των μέτρων που θα επιβληθούν εκ μέρους της κυβέρνησης, για την προστασία της δημόσιας υγείας, έως τον τρόπο με τον οποίο τμήματα της κοινωνίας θα ανταποκριθούν σε αυτά τα μέτρα, η … παρεκτροπή ελλοχεύει σχεδόν παντού.

Καθιστά την υπόθεση αντιμετώπισης του κορονοϊού ακόμη και ζήτημα πολιτικού ή μάλλον κομματικού χαρακτήρα, εντασσόμενου και αυτού στην φαρέτρα όσων επιθυμούν, δικαίως ή αδίκως,  να ασκήσουν “στοχευμένη” αντιπολίτευση.

Αντίστοιχα, παρέχει άπλετο έδαφος ολισθημάτων στην ίδια την κυβέρνηση, επί ζητημάτων που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν περισσότερο αποτελεσματικά εάν μεσολαβούσε ένα διάστημα νηφαλιότητας.

Ίσως, όλα αυτά να γίνουν σαφέστερα μέσω παραδειγμάτων. Φερειπείν, ο κατηγορηματικός και δριμύς τρόπος με τον οποίο ο φίλτατος Μιχ. Χρυσοχοΐδης επιχείρησε να “πατάξει” την σεναριολογία που αναπτύσσεται, κυρίως μέσω διαδικτύου, ότι ο κορονοϊός αποτελεί μύθευμα, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πιθανής παρεκτροπής.

Στον εισαγγελέα όπου απειλεί να παραπέμψει όσους “συλληφθούν” να καλλιεργούν φήμες αυτού του είδους θα οδηγηθεί - άραγε - και ο μητροπολίτης Αμβρόσιος; Διότι -δημοσίως και άνευ περιστολών- έχει ισχυρισθεί ότι «ο κορονοϊός ήταν το τέχνασμα των Σκοτεινών Δυνάμεων, οι οποίες εργάζονται για τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση» και πως «οι μάσκες είναι εργαλείο του διαβόλου. Μην τις φοράτε στους ναούς».

Αντίστοιχα, όταν η καθηγήτρια λοιμωξιολογίας, Ελένη Γιαμαρέλλου, αναφερόμενη στη Θεία Κοινωνία και τον κορωνοϊό, δηλώνει ότι  “τα άτομα που θέλουν να κοινωνήσουν δεν πρέπει να φοβούνται ότι με τη θεία κοινωνία μπορεί να μεταδοθεί ποτέ μικρόβιο” πρέπει να παραπεμφθεί και αυτή για κάποιο αδίκημα ή όχι;

Επίσης, όταν αξιωματική αλλά και ελάσσονα αντιπολίτευση μέμφονται την κυβέρνηση σχετικά με την αύξηση του ορίου επιβατών στην ακτοπλοΐα στο 80% της χωρητικότητας, ασκούν σώφρονα ή λαϊκιστική αντιπολίτευση; Η επιτροπή ειδικών που συμβουλεύει την κυβέρνηση δεν πρότεινε το συγκεκριμένο μέτρο ή υπονοεί η αντιπολίτευση πως η κυβέρνηση υπέκυψε στις πιέσεις των ακτοπλόων και το επέτρεψε;  Η… παρεκτροπή ελλοχεύει παντού.

Ας μην πάμε μακριά, όμως. Ας μείνουμε στη χθεσινή ορκωμοσία των προσφάτως αναδομηθέντων μελών της κυβέρνησης. Άπαντες εκ του πολιτικού προσωπικού έφεραν μάσκες, πλην ιερέων! Το ράσο προσφέρει ανοσία εκ του κορονοϊού ή απαλλάσσει της νομίμου υποχρεώσεως να φέρουν όλοι μάσκα σε εσωτερικούς χώρους; Όλα αυτά, δε, παρόντος του ίδιου του... πρωθυπουργού!

Αυτά σε ό,τι αφορά στα... μικρά και καθημερινά. Διότι εάν ασχοληθούμε και με τα μεγάλα και σοβαρά, τότε οφείλουμε να αναλογιστούμε σχετικά με τις αντοχές μίας κοινωνίας η οποία προσπαθεί να συνέλθει, από τη μία μεριά από την βαρύτατη ζημία που υπέστη στη διάρκεια της καραντίνας και από την άλλη στέκει βουβή μπροστά στον κίνδυνο αναζωπύρωσης της πανδημίας.

Τα προσωπικά, οικογενειακά, επιχειρηματικά ή όποιας άλλης μορφής δράματα, που στέκουν πίσω από αυτήν την κατάσταση και οδηγούν τους συνανθρώπους μας ενίοτε έως και την απόγνωση εάν αναλογιστεί κανείς, αρκεί ώστε να συνειδητοποιήσει πόσα κοντά φτάνουμε ενίοτε σε αυτήν την περίφημη παρεκτροπή.

Για αυτό, φίλτατοι, κάποιες φορές είναι απαραίτητο ένα βήμα πίσω. Ένα βήμα που θα μας δώσει ενδεχομένως την ευκαιρία να δούμε τα πράγματα περισσότερο νηφάλια και ίσως λίγο πιο καθαρά.

Από όποιο μετερίζι κι αν θωρούμε αυτόν τον κόσμο…