Στα σκαριά η νέα Ευρώπη

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Δεν είναι σαφές εάν η ελπίδα που εξέφρασε χθες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώπιον της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατ. Σακελλαροπούλου, περί ολοκλήρωσης των διεργασιών για το Ταμείο Ανάκαμψης κατά την επόμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, θα επαληθευτεί. Αυτό που είναι σαφές, ωστόσο, είναι πως οι διεργασίες για τον προσδιορισμό της «ταυτότητας» και του τρόπου διάθεσης του συγκεκριμένου χρηματοδοτικού πακέτου αφορούν, επί της ουσίας, τη συζήτηση για τη «νέα Ευρώπη».

Μία συζήτηση, η οποία εκκρεμεί εδώ και πολύ καιρό και η απουσία της τροφοδότησε τόσο τον ευρωσκεπτικισμό όσο και τον εθνολαϊκισμό και οδήγησε, ήδη, στην αποχώρηση ενός εκ των μελών της ΕΕ.

Ευλόγως, δε, όσο κομβικό στοιχείο της όλης συζήτησης κι αν είναι, το θέμα δεν αφορά μόνο στην ποσόστωση των δανείων ή των επιχορηγήσεων που θα δοθούν μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης.

Κυριότερα, αφορά στα όσα διεμήνυσε δημοσίως ο πάλαι ποτέ τσάρος της γερμανικής οικονομίας και νυν πρόεδρος της Μπούντεσταγκ Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και στο γεγονός ότι μία ακόμη κραταιά φωνή της γερμανικής πολιτικής σκηνής αποδέχεται τα λάθη στην αρχιτεκτονική του ευρώ, τα οποία τόσο συνέβαλαν κατά το παρελθόν στη βάθυνση της κρίσης της ευρωζώνης.

Την ίδια ημέρα, λοιπόν, κατά την οποία ο απερχόμενος επικεφαλής του Eurogroup Μάριο Σεντένο δηλώνει ότι η «τυφλή» επιστροφή στους αυστηρούς δημοσιονομικούς κανόνες της ευρωζώνης για το χρέος και το έλλειμμα, στη λήξη της παρούσας κρίσης, θα ήταν λάθος, ο φίλτατος Σόιμπλε εμφανίζεται να κάνει την πλέον θεαματική «πιρουέτα» της έως τώρα πορείας του στα πολιτικά πράγματα αυτής της ισχυρής χώρας.

Κατά δήλωσή του (Frankfurter Allgemeine Zeitung), ο κ. Σόιμπλε πιστεύει ότι οι καιροί είναι πλέον ώριμοι για μία κοινή, ενιαία, οικονομική πολιτική όλων των χωρών της ΕΕ. Για την ακρίβεια, ο πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου της Γερμανίας κρίνει πως «απαιτείται σήμερα το θάρρος που δεν είχαμε κατά την κρίση του 2010, ώστε επιτέλους να επιτύχουμε περισσότερη ολοκλήρωση στην Ευρωζώνη». Καλεί, δε, η τρέχουσα αντιπαράθεση για το Ταμείο Ανάκαμψης να καταστεί συζήτηση για το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης.

Μολονότι πρόκειται για ένα θεαματικό «mea culpa» εκ μέρους του, καθώς η συζήτηση που προτείνει αφορά κάτι το οποίο αρνείτο μετά βδελυγμίας έως τώρα, ήτοι τη θέσπιση ενιαίας οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής, στην ΕΕ και δη στην Ευρωζώνη, ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι συνιστά προάγγελο εξελίξεων.

Για την ακρίβεια, αυτή η μεταστροφή αποτελεί ενδεχομένως τη σημαντικότερη μεταβολή στον τρόπο σκέψης της Γερμανίας, του οικονομικά ισχυρότερου κράτους-μέλους της ΕΕ στην έως τώρα ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Επί χρόνια διατυπώνεται με τον πλέον σαφή τρόπο ότι δίχως κοινή οικονομική και δημοσιονομική πολιτική, δηλαδή δίχως ενιαίο υπουργείο Οικονομικών, κοινό νόμισμα δεν μπορεί να υπάρξει. Μία παραδοχή, για την οποία ούτε να ακούσουν δεν ήθελαν έως τώρα οι φίλτατοι στο Βερολίνο, ακόμη και όταν διατυπωνόταν από τα χείλη του Εμ. Μακρόν.

Πλέον, ο χαρακτηριστικότερος των εκπροσώπων τής εκεί καθεστηκυίας τάξης, ο φίλτατος Σόιμπλε,    εμφανίζεται να ασπάζεται αυτόν τον τρόπο σκέψης και να προτρέπει η συζήτηση για το Ταμείο Ανάκαμψης να αποτελέσει έναυσμα για μία νέα Ευρώπη.

Βεβαίως, η ίδια συζήτηση συμπεριλαμβάνει και σκέλη, τα οποία ο κ. Σόιμπλε δεν θίγει, όπως για παράδειγμα η αμοιβαιοποίηση χρέους ή ακόμη και η κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική…

Ας ανοίξει, όμως, πρώτα η κουβέντα και... βλέπουμε.