Ο μεγάλος περίπατος και τα φάουλ

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το ατυχές στην υπόθεση του «Μεγάλου Περιπάτου της Αθήνας», η έναρξη κατασκευής του οποίου τόση αναστάτωση επέφερε χθες μεταξύ όσων προσπάθησαν να προσπελάσουν το κέντρο της πόλης, δεν αφορά ούτε στην απουσία ευρύτερης διαβούλευσης σχετικά με την κατασκευή του, ούτε στις παραδοχές της όποιας μελέτης περιέβαλε τη δημιουργία του, ούτε βεβαίως στη σκοπιμότητα ύπαρξης ενός τέτοιου «διαδρόμου» άθλησης και περιπάτου στο κέντρο των Αθηνών. 

Ούτως ή άλλως, αντίστοιχοι «διάδρομοι», με τη μία ή την άλλη μορφή, απαντώνται σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. 

Κυριότερα, το ατυχές -διότι όντως υπήρξε ατυχία στην προκείμενη περίπτωση- αφορά στη σπουδή η οποία κυριάρχησε γύρω από όλη αυτή την υπόθεση, όπως μαρτυρά ο «απολογισμός» της χθεσινής, πρώτης εργάσιμης ημέρας, περί την κατασκευή του.  

Μόλις μία ημέρα μετά την επίσημη έναρξη της φετινής τουριστικής περιόδου, από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη -και θείο του δημάρχου-, επί της οποίας τόσες ελπίδες έχουν εναποτεθεί για την άμβλυνση των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας που μας έπληξε, ένας εκ των κυριότερων δρόμων της πρωτεύουσας, η οδός Πανεπιστημίου, παραδόθηκε στο κυκλοφοριακό χάος, το οποίο ευλόγως διαχύθηκε στη συνέχεια στο σύνολο των όμορων περιοχών.

Ο Αύγουστος, κατά τον οποίο παραδοσιακά ερημώνει η Αθήνα (αν και εφέτος δεν είναι σαφές ότι τούτο θα επαναληφθεί), δεν θα ήταν προσφορότερος για την εκτέλεση έργων στο κέντρο της πόλης;

Παραδόθηκε έτσι η πόλη, περίπου από το ύψος του Ν. Κόσμου στη Λεωφ. Συγγρού έως την -άρτι ανακαινισθείσα- πλατεία Ομονοίας, στο κυκλοφοριακό χάος, υπό το φως και την επιφυλακτικότητα που ακόμη διακατέχει μεγάλο αριθμό πολιτών να χρησιμοποιήσουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς για τις μετακινήσεις τους, εξαιτίας της πανδημίας.

Η παράμετρος αυτή, άραγε, δεν αποτέλεσε τμήμα του προβληματισμού των ιθυνόντων στον δήμο Αθηναίων; Ο συνωστισμός στον οποίο αναπόφευκτα θα οδηγούνταν όσοι ενδεχομένως συνέρρεαν στα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν αντίκειται στις πλέον θεμελιώδεις των προβλέψεων για την αποτροπή εξάπλωσης της πανδημίας; Ακριβώς αυτός δεν είναι ο λόγος για τον οποίο τα πρόστιμα πέφτουν βροχή και τα λουκέτα διαδέχονται το ένα το άλλο, ανά τη χώρα, στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος που παραβιάζουν αυτές τις προβλέψεις;

Η σπουδή, όμως, του όλου εγχειρήματος κατασκευής του «Μεγάλου Περιπάτου» καθίσταται σαφής και από την απουσία προβλέψεων σε ό,τι αφορά στις στάσεις επιβίβασης - αποβίβασης επιβατών από τα αστικά λεωφορεία, στην οδό Πανεπιστημίου, τουλάχιστον κατά την κατασκευή  του έργου.

Όπως, επίσης, καθίσταται προδήλως σαφής από την απουσία ενημέρωσης των πολιτών ως προς τη «νέα πραγματικότητα» με την οποία θα ήσαν αντιμέτωποι από χθες το πρωί, στο κέντρο της πόλης. Πώς περιμένουμε να μεταβληθούν οι συγκοινωνιακές συνήθειες ετών ή και δεκαετιών, όταν η ενημέρωση για αυτό το έργο είναι τόσο φειδωλή;

Τέλος, για αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι επιχειρούν καθημερινά να κερδίσουν το ψωμί τους στο κέντρο της πόλης, υπαλλήλους, επαγγελματίες αλλά και μαγαζάτορες, τους εμπόρους για παράδειγμα, οι οποίοι στερήθηκαν οποιουδήποτε εσόδου κατά τη διάρκεια του διαβόητου lockdown και αδημονούν να κάνουν σεφτέ, είτε από τους εγχώριους είτε από τους αλλοδαπούς αγοραστές της όποιας πραμάτειας τους, τι έχουν να πουν οι αρμόδιοι του δήμου Αθηναίων, αν όχι ένα συγγνώμη για την ταλαιπωρία και τα άδεια ταμεία που τους προσέφεραν χθες;

Μετά την πολυετή ύφεση, τις πορείες, τις διαδηλώσεις και τις καταστροφές που είδε το κέντρο, ήρθε το lockdown και πλέον ο «Μεγάλος Περίπατος», δίκην ακόμη μίας εκ των δέκα πληγών του Φαραώ, για τον εμπορικό κόσμο της πόλης.

Ίσως, αφού κατασκευαστεί το έργο, τα πράγματα -ως δια μαγείας- να αλλάξουν προς το θετικό. Θα μπορούσε όμως, κατά πάσα βεβαιότητα, όλο αυτό να γίνει πιο... ανώδυνα.