Η εξαίρεση και ο κανόνας

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όσο κι αν θεωρήθηκε τιμητική για την ελληνική Δικαιοσύνη και τη σύγχρονη Ελληνίδα η υποψηφιότητα και η εκλογή της κας Αικατερίνης Σακελλαροπούλου στη θέση της Προέδρου της Δημοκρατίας, με ομολογουμένως ευρύτατη πλειοψηφία, οφείλουμε να μην αγνοήσουμε το γεγονός ότι πρόκειται για την εξαίρεση και όχι για τον κανόνα.

Μπορεί να είναι η πρώτη φορά που γυναίκα καταλαμβάνει το ύπατο πολιτειακό αξίωμα στην Ελλάδα, σε άλλες χώρες του προηγμένου κόσμου, όμως, τούτο είναι σύνηθες εδώ και δεκαετίες, για πολιτειακά και πολιτικά αξιώματα.

Ιδίως εάν η επιλογή Σακελλαροπούλου έγινε -πέραν λοιπών προσόντων και αξιών- και για λόγους φύλου, όπως υποστηρίχθηκε δημόσια, τότε τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, καθώς φωτίζει την εξαίρεση και επιβεβαιώνει τον κανόνα.

Και τούτο διότι όλα αυτά συμβαίνουν σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία αναδείχθηκε μόλις προ διμήνου τραγικός ουραγός στην Ευρώπη, καταλαμβάνοντας την τελευταία θέση ανάμεσα σε 28 χώρες σε έρευνα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων (EIGE), από την οποία προέκυψε ο Δείκτης Ισότητας των Φύλων για το 2019.

Την ίδια ώρα που στην κορυφή της σχετικής κατάταξης βρίσκονται η Σουηδία και η Δανία με 83,6 και 77,5 μονάδες, αντίστοιχα, αντιμετωπίζοντας περισσότερο ισότιμα τα έμφυλα ζητήματα και ο μέσος όρος για την Ευρωπαϊκή Ένωση διαμορφώνεται στις 67,4 μονάδες, η Ελλάδα εξασφαλίζει μόλις 51,2 μονάδες και την τελευταία θέση μεταξύ των 28 κρατών που εξέτασε η σχετική μελέτη.

Σε σχεδόν κάθε έναν από τους έξι τομείς που εξέτασε η συγκεκριμένη μελέτη: την εργασία, τα χρήματα, τη γνώση, τον χρόνο, την εξουσία και την υγεία, η Ελλάδα κατέλαβε μία από τις τελευταίες θέσεις.

Στον τομέα της εργασίας, η Ελλάδα συγκέντρωσε 64,2 μονάδες καταλαμβάνοντας την προτελευταία θέση ανάμεσα στις 28 χώρες της ΕΕ. Στον τομέα των εισοδημάτων, 71,4 μονάδες, στη γνώση, 55,7 μονάδες, στον χρόνο, 44,7, στην εξουσία (συμμετοχή στα κέντρα λήψης αποφάσεων), 24,3 μονάδες, ενώ στην υγεία, η Ελλάδα συγκέντρωσε 83,5 μονάδες, καταλαμβάνοντας σαφώς καλύτερη του μέσου όρου θέση.

Υπό το φως αυτών των στοιχείων, πώς αξιολογείται η εκλογή μίας γυναίκας στη θέση της Προέδρου της Δημοκρατίας και ποια είναι η πρόσθετη αξία που προσφέρει στην υπόθεση της ισότητας των δύο φύλων στη χώρα μας;

Εάν ο φίλτατος κ. Κυριάκος Μητσοτάκης όντως κρίνει ως χαμηλή την ποσοστιαία συμμετοχή γυναικών στην κυβέρνηση που σχημάτισε προ εξαμήνου, έχει -προφανώς- κάθε ευχέρεια να την αυξήσει παρά να θεωρήσει ως «αντιστάθμισμα» την -κατά τα λοιπά απολύτως θεάρεστη- παρουσία της κας Σακελλαροπούλου στον προεδρικό θώκο.

Ούτως ή άλλως, πρόκειται για δύο εντελώς διακριτούς ρόλους, ακόμη κι αν στη χώρα μας οι διακρίσεις μεταξύ των εξουσιών είναι ενίοτε... δυσδιάκριτες.

Έτσι λοιπόν, ανεξαρτήτως του τρόπου με τον οποίο θα διαχειριστεί τα νέα της καθήκοντα η -φιλτάτη και η ίδια- κα Σακελλαροπούλου, η ανάδειξή της στη συγκεκριμένη θέση ας αποτελέσει ακόμη ένα έναυσμα αφύπνισης ως προς την πορεία του λοιπού προηγμένου κόσμου και ως προς τη δική μας.

Το έδαφος που πρέπει να καλυφθεί είναι μεγάλο και εάν όντως η παρούσα κυβέρνηση συμμερίζεται αυτή την εκτίμηση, έχει κάθε δυνατότητα να επιχειρήσει την κάλυψή του.

Η επιλογή της κας Σακελλαροπούλου, υπό αυτό το πρίσμα, δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά μία καλή αρχή και όχι απλώς... η εξαίρεση του κανόνα.